ANTOINE 'SPITZ' KOHN (1933-2012)
Erelid André Kraan was 72 jaar Ajacied
MARKANTE AJACIED
Spelers en clubbestuurders van Ajax krijgen
de nodige aandacht in de media. De clubhis
torie herbergt meer markante persoonlijkhe
den. Ajax Life belicht ze. In deel 8: het op 23
november overleden erelid André Kraan (85).
MARKANTE AJACIED 4 Q
ajaxlife 29-11-2012 lü
DOOR MARK VAN DEN HEUVEL
Onafscheidelijk
Bestuurslid
Clubman
Gastheer van Ajax
Ajax moest naast André Kraan afgelopen week ook afscheid nemen van voormalig
trainer Antoine 'Spitz' Kohn. De Luxemburger, die al tijden in Enschede woonde,
overleed zaterdag 24 november op 79-jarige leeftijd. Hij was van 1984 tot 1989
werkzaam voor de Amsterdamse club, als assistent- en als interim-trainer. In
1985 pakte hij als interim (na het ontslag van Aad de Mos) met Ajax de landstitel.
Hij werd echter vooral bekend door zijn succesvolle trainersperiode bij FC Twente
(1972-1979). Met de tukkers werd hjj in 1974 tweede in de eredivisie, haalde een jaar
later de Uefa-Cupfinale, en won in 1977 de KNVB-beker.
Het Ajaxbestuur eind jaren tachtig (v.l.n.r.): André Kraan, Arie van Eijden, Uri Coronel, Michael van Praag, Arie van Os en Hennie
Henrichs.
Op de vraag om zichzelf te type
ren, zei erelid André Kraan ooit:
"De één houdt van postduiven, de
ander van mooie auto's of vrouwen.
Ik houd van Ajax; het is mijn lust en
mijn leven." Nu is het zijn beroemd
ste uitspraak.
"André Kraan was een meer
dan volwaardig Ajacied," zegt Ajax'
teammanager David Endt. "In alle
opzichten. André was niet weg te
denken uit ons verenigingsleven.
Ajax was zowel zijn thuis- als zijn
uitvalsbasis."
Kraan werd op zijn dertiende
lid van Ajax, in 1940. De droom
om ooit in het eerste elftal te spelen
werd ruw verstoord door drie mili
taire dienstjaren in Indonesië. Wel
werd hij met Ajax honkbalkampioen
van Nederland, in 1948. Kraan, die
bij Ajax opgroeide met generatiege
noten als Rinus Michels en Cor van
der Hart, maar nooit verder kwam
dan het tweede elftal, stopte in 1958
met voetballen, op 31-jarige leeftijd.
Drie jaar later, in 1961, trad
Kraan aan als bestuurslid techni
sche zaken. Sindsdien heeft hij alle
interne stormen bij Ajax overleefd,
met een lange onderbreking tussen
1977 en 1986 omdat zijn toenmalige
werkgever hem geen toestemming
verleende een officiële functie bij
Ajax te vervullen. Dat veranderde
overigens niets aan zijn status bin
nen de club. Kraan behield het
vertrouwen, ook als vrijwilliger, in
uiteenlopende functies van elftalbe
geleider tot jeugdsecretaris, actief lid
van de ledenraad en diverse 'com
missies van wijze mannen.'
Oud-voorzitter Michael van Praag
kende Kraan een groot deel van zijn
leven. "André was een vriend van
m'n vader Jaap, ook al was hij een
stuk jonger," zegt Van Praag. "Die
twee waren echt onafscheidelijk, ook
al noemde mijn vader hem thuis wel
eens een broekie. Maar ik zal André
blijvend herinneren als een enorme
Ajacied, ook al kon hij sommige
zaken vergoelijken."
Dat zegt ook voormalig bestuur
der en oud-voorzitter Uri Coronel.
"André was geen ruziezoeker, altijd
uit op consensus en vrede. Hij leefde
volledig voor de club. Ajax was zijn
zoon én zijn dochter. Hij was er altijd
bij, stond altijd klaar. En niet alleen
bij het eerste, ook bij de lagere elf
tallen. Kraan was een clubman pur
sang. Hij deed het niet voor de gla
mour, hij hechtte evenveel waarde
aan zaterdag- als zondag één."
Van Praag leerde Kraan als
opgroeiende jongen vooral kennen
als de 'gastheer van Ajax', een rol
die hij tot op het laatst bleef vervul
len. "Hij kon zich enorm bekomme
ren om wie er wel en wie er niet in
de bestuurskamer mochten komen,
aldus Van Praag. "Hij stond vaak
zelf aan de deur. Het was André
echt een doorn in het oog als er
mensen binnenliepen die niets in de
bestuurskamer te zoeken hadden."
De rol van de tot in de puntjes
geklede gastheer zat Kraan als gego
ten. Tot op de dag van vandaag hangt
in de bestuurskamer van Ajax 'het
koord van Kraan', een rood koord
tussen twee paaltjes, ter notificatie.
Geen toegang voor onbevoegden.
In het 'tweede kabinet Van Praag',
eind jaren tachtig onder leiding van
Michael, werd Kraan benoemd tot
André Kraan was altijd uit op consensus en vrede, aldus voormalig bestuurder Uri Coronel.
'bestuurslid technische zaken'. "Dat
is nu, in vergelijking met vroeger,
een totaal andere functie," zegt col
lega-bestuurslid Coronel. "Het was
echt niet zo dat André met Louis
van Gaal om de tafel zat om over
de opstelling te praten. Maar André
bekommerde zich wel om alle andere
zaken. De jeugd, de amateurs, de
ontvangst van de scheidsrechters,
noem maar op. Ajax was destijds
nog één club, alle verantwoorde
lijkheden vielen onder het bestuur.
Maar André was niets teveel. Hij
hield van Ajax."
Kraan was een traditionele man,
zegt Van Praag. Iemand van de oude
stempel, ook dat. "André had een
grote, representatieve waarde voor
Ajax; iets waar de club de laatste
jaren niet echt in heeft uitgeblon
ken."
Volgens Endt behield Kraan
altijd zijn waardigheid. "Hij was
ook een man van de wereld. André
leidde geen verdord bestaan, had
een heldere geest. Maar zijn stijl en
trots schreven ook voor dat er zon
dag wel gewonnen moest worden.
André was de vriendelijkheid zelve,
maar een zeker zelfbewustzijn was
hem niet vreemd. En zijn standpun
ten kon hij altijd goed verdedigen.
André was bepaald geen wuivend
riet. Als hij ergens voor stond, dan
stond hij er ook voor."
Kraan, in het dagelijks leven lange
tijd werkzaam bij de firma Gestet-
ner, kende als bestuurder van Ajax
ook zijn beperkingen, zegt Coro
nel. Hij was niet iemand die tijdens
vergaderingen het hoogste woord
voerde. "Maar André was nergens te
beroerd voor. De beste clubman ter
wereld. En helemaal op zijn plaats
bij Ajax."
De laatste jaren trok Kraan bij
Ajax veel op met archivaris Wim
Schoevaart, met zijn 94 jaar het
oudste lid van Ajax. "Ik zie ze nog
zo zitten, samen bladerend door
oude naslagwerken," zegt Endt. Van
Praag: "En André zorgde er ook
altijd voor dat Schoevaart thuis werd
opgehaald en weer thuisgebracht.
Dat typeerde hem."
Coronel: "André was bovenal
een vredestichter."
Van Praag: "Ik mis hem nu al..."
