DE BOER WAS GEWOON DE BOER. IN GOEDE
EN SLECHTE TIJDEN. VROEGER EN NU
Frank de Boer legt zijn ziel in de ploeg
Frank de Boer heeft nu al een unieke
prestatie geleverd: geen andere Aja-
cied wist als speler én trainer een titel
te prolongeren. Een profiel van de suc
cestrainer, die de ploeg enkele karak
tertrekken meegaf.
ajaxlife
Veeleisend
Record
Allesomvattend
DE TITEL VAN... FRANK DE BOER
"^1 PROFIEL Q
10-05-2012
Geen concessies
aan het karakter
DOOR MIKE VAN DAMME
Alleen Aras Özbiliz maakte er een
grotere show van bij het laten zien
van de schaal aan de Ajaxsupporters.
De rechtsbuiten rende tijdens de
huldiging van rechts naar links over
het podium, boog door zijn knieën en
sprong daarna met de schaal op. Het
waren bewegingen die trainer Frank
de Boer ook zou gaan maken. Alsof
hij weer die jonge verdediger was die
in de jaren negentig wederom een
kampioenschap had veroverd.
Titel 31 van Ajax betekende
alweer titel acht voor De Boer. Zes
keer als speler was hij de beste; vijf
keer met Ajax en een keer met FC
Barcelona. Tel daar de twee titels
als trainer (in anderhalf jaar tijd) bij
op en zijn gedrag bij de huldiging is
verklaard: iemand met zoveel 'podi
umervaring' weet hoe hij supporters
moet vermaken.
Trainer De Boer deed het dus
niet veel anders dan speler De Boer.
Hij stond niet met zijn handen in de
zak op de achtergrond, of nors met
de armen over elkaar. Hij sprong mee
als er gesprongen moest worden, hij
spoorde Lorenzo Ebecilio aan bij
een dansje. Hij genoot opzichtig.
Met een haast jeugdig enthousiasme.
bestuurlijke perikelen, ondanks de
soms haast beschamende resultaten.
Dat waren zeker allemaal aspec
ten, wilde Endt misschien wel duide
lijk maken. Maar wel voortkomend
uit de echte kracht van de trainer:
De Boer was gewoon De Boer. In
goede en in slechte tijden. Vroeger
en nu.
Die omschrijving kreeg dus een
bevestiging op het podium. De win
naar die had gewonnen en zich in
zijn element voelde. De gezellig
heidsmens. De man die misschien
niet altijd goed uit zijn woorden
komt, maar die wel tot een ander
weet door te dringen.
Die bevestiging werd eigenlijk
bij elk persmoment de laatste weken
wel gegeven. De Boer die zijn ploeg
Na de daadwerkelijke kampioens
wedstrijd tegen VVV-Venlo stelde
De Boer 'trots' te zijn op zijn ploeg.
Na het duel met Vitesse gaf hij
aan dat de Ajacieden in de tweede
helft 'kampioenswaardig' hadden
gespeeld. Niet alleen voerden ze
de tactische wensen van de trainer
uit, ze adopteerden ook een van de
belangrijkste karaktertrekken van
De Boer: zijn winnaarsmentaliteit.
De Boer is veeleisend. Op fysiek
gebied misschien wel te veeleisend,
gezien de vele blessures dit seizoen.
Hij heeft door enkele genuanceerde
veranderingen wat gas terug geno
men op dat gebied. Maar conces
sies aan het karakter deed hij niet,
om maar even terug te grijpen op
de omschrijving van Endt: geen spe
ler komt weg met een verminderde
inzet.
Tijdens de persconferentie daags
voor het duel met WV-Venlo, en
twee dagen na het officieuze kam
pioenschap door de 2-1-zege op FC
Twente, stelde De Boer dat het 'niet
best' was op de ochtendtraining. De
blijdschap van de naderende titel
zat waarschijnlijk nog in de benen,
net als het duel met FC Twente en
Koninginnedag. Slecht trainen, dat
mocht wel van de trainer. Dat deed
hij als speler ook wel eens. "Maar
dan probeerde ik er wel wat van te
maken. Dat ontbrak vandaag bij veel
jongens."
Het was geen citaat op zich. Vaker
was de trainer kritisch over de inzet
van zijn ploeg, variërend van een
gebrek aan winnaarsmentaliteit bij
een potje voetvolley, tot een gebrek
aan besef in de rust van Manchester
United - Ajax dat er meer behaald
kon worden dan wellicht een eer
vol punt. Het besef elke training en
wedstrijd honderd procent inzet te
geven, werd langzaam overgenomen.
Vooral door aanvoerder Jan Vertong-
hen. Hij werd in het veld de belicha
ming van de onverzettelijkheid die
De Boer graag wilde zien.
Vertonghen focuste zich in de laat
ste wedstrijden op zijn tiende tref
fer van het seizoen. Hij scoorde tot
Vitesse-uit zeven keer in de com
petitie en twee keer in het KNVB-
bekertoernooi. Competitietreffer
acht betekende een evenaring van
het record voor een Ajaxverdediger,
dat op naam stond van De Boer,
uit het seizoen 1994/1995. De trai
ner gaf aan dat als toch iemand zijn
record moest verbreken (waarvan hij
dacht dat sprake was), dat het dan
maar een goede voetballer moest
zijn, zoals Vertonghen. Maar, voegde
hij toe, Vertonghen scoorde in totaal
tien keer dit seizoen, De Boer dank
zij drie Champions Leaguetreffers in
1994/1995 elf keer.
Je bent een winnaar of niet.
Het was een halfuurtje eerder dat
teammanager David Endt achter
het podium de trainer in zijn eigen
enigszins poëtische bewoordingen
omschreef: De Boer doet geen con
cessies aan zijn karakter, sprak Endt
samenvattend, en eigenlijk allesom
vattend.
Het was meer dan de omschrij
ving die in dagbladen, magazines en
tv-programma's aan de orde kwam
rondom het kampioenschap; dat
De Boer vasthield aan zijn filosofie,
dat hij gefocust bleef. Ondanks de
liet focussen op de eerstkomende
wedstrijden, en juist niet op het
behalen van de titel. Dat laatste zou
een logisch gevolg zijn als het eerste
lukte. Hij sprak over negen punten
uit drie belangrijke duels, daarna
over vijftien punten uit de volgende
vijf duels. Zijn spelers werd op het
hart gedrukt in de tussentijd niet
over het kampioenschap te praten.
Zelfs na de 5-0-zege op sc Heeren
veen werden de spelers geïnstrueerd:
gedraag je niet als Dries Mertens,
praat niet te vroeg over een kampi
oenswedstrijd.
c
O
CD
x
C/3
O
q:
Frank de Boer heeft inmiddels de nodige podiumervaring.
"Het collectief. Ondanks heel veel strubbelingen op de
club beseften de jongens wel dat ze elkaar keihard nodig
hadden. Dat proces is vooral na de winterstop echt in gang
gezet. Veel jongens kregen het besef en trokken andere
jongens daarin mee. Dat is het eigenlijk het belangrijkste
van dit kampioenschap."
