t *>Wi„
De verschillen van Derk Boerrigter
"I O INTEEVIEW F"
Derk Boerrigter (24) heeft dit seizoen in enkele weken voor
elkaar gekregen wat hem zes jaar geleden niet lukte:
een basisplaats bij Ajax bemachtigen. Ajax Life volgde hem
tijdens een enerverende week.
1U 14-10-2011
ajaxlife
Zaterdag; 24 september
Dinsdag; 27 september
'Ik ben een laatbloeier
DOOR MIKE VAN DAMME EN KEVIN VAN NUNEN
"Bij de ene heeft hij een appel in zijn
hand, bij de andere een telefoon."
Fanatiek als een jonge Ajaxfan stort
de 24-jarige Derk Boerrigter zich op
een puzzel in het Ajax Kids Club
blad, dat voor hem ligt op een tafeltje
in de kantine van De Toekomst. Vijf
verschillen zoeken tussen twee foto's,
Boerrigter is er in getraind. Hij heeft
op zijn telefoon de app Find It, waar
bij steeds vier verschillen gevonden
moeten worden.
Op de foto - genomen tijdens het
ophalen van de medaille na de verlo
ren strijd om de Johan Cruijffschaal
- staat de linksbuiten van Ajax zelf
ook. Maar een verschil aan zichzelf
kan hij niet ontdekken. Geen Johan
Cruijffschaal in zijn handen gefo-
toshopt. Hij lijkt even teleurgesteld.
Boerrigter kent geen terughoudend
heid; is oprecht enthousiast over een
puzzel, maar uit zich even gemakke
lijk enigszins verbolgen over enkele
ervaringen met de media. Een term
als 'viezerik' schuwt hij niet. Hij
heeft respect, maar geen ontzag. In
zijn wereld heerst bovenal nuchter
heid. Zo voetbalt hij, zo presenteert
hij zich. En zoals hij wel vaker in
interviews heeft opgemerkt: hij durft
wel wat te zeggen.
De Boerrigter van nu is daarmee een
ander persoon dan de Boerrigter van
zes jaar terug. De nuchterheid heeft
hij als geboren tukker van huis uit
meegekregen, zijn mondigheid niet.
Op achttienjarige leeftijd kwam hij
van FC Twente naar Amsterdam, en
tekende een tweejarig contract bij
Ajax. Hij werd overbluft, zo zou zijn
zaakwaarnemer Sjaak Swart later
getuigen. Om een lang verhaal kort
te maken: Boerrigter redde het niet.
In de kantine van De Toekomst zit
nu, twee dagen na Real Madrid -
Ajax, echter een andere voetballer.
Gevormd (soms tegen wil en dank)
in Amsterdam, bijgeslepen bij Haar
lem en FC Zwolle en begonnen met
glimmen bij RKC Waalwijk. Om het
thema 'verschillen' nog maar even
aan te halen: Boerrigter zegt meer lef
en zelfvertrouwen te hebben dan zes
jaar terug.
"Bij Ajax kreeg ik best wat tegen
slagen te verwerken. Voor die tijd
lukte alles wat ik deed in mijn leven
gewoon. Of het nou om school ging,
om sporten. Ik was goed in alles.
Toen kwam ik bij Ajax. De eerste
wedstrijd van Jong Ajax, uitgere
kend tegen Jong Twente, zat ik op de
tribune. Toen dacht ik even: waar
ben ik beland? Dat was geen pretje.
Ik wilde het liefst weg. Maar je leert
er mee omgaan. Nu zou ik in zo'n
situatie meer hebben van: ik zal ze de
volgende dag iets laten zien. Dat is
het verschil."
"In mijn tweede jaar bij Ajax was
ik al veel meer een echte Ajacied,"
vervolgt hij. "Een grote mond. Ik
heb zelfs bij trainer Aron Winter
(Jong Ajax, red.) aangeklopt omdat
ik nooit speelde. Edgar Manucha-
ryan en Nicolae Mitea moesten altijd
spelen bij Jong Ajax, omdat ze in
het eerste elftal te weinig minuten
maakten. Dat ging ten koste van mij.
Daar was ik het niet mee eens, ook
omdat ik elke dag bikkelde tijdens de
training en zij zichtbaar teleurgesteld
waren en daardoor minder deden.
Dat heb ik Winter ook laten weten.
Maar hij kon er niets aan doen."
Boerrigter praat graag. Het kan een
probleem zijn als je vijf interviews
hebt en je ouders op je zitten te
wachten in het spelershome. Ze moe
ten nog een eind reizen terug naar
Oldenzaal en dus wil hij eigenlijk een
beetje opschieten, legt Boerrigter
niet voor de eerste keer uit na het
1-1-gelijkspel tegen FC Twente.
Ajacied zijn brengt nou eenmaal
aandacht met zich mee, helemaal
als je betrokken bent bij het enige
Amsterdamse doelpunt. Het is zijn
tweede assist in competitieverband,
naast drie treffers. "Vorig jaar had ik
alleen elke week een interview met
dezelfde verslaggever, meer niet,"
duidt Boerrigter het verschil met zijn
tijd bij RKC Waalwijk.
Vergelijkingen tussen Ajax en RKC,
ze worden steevast gemaakt. En
Boerrigter doet er graag aan mee.
Als het naderende treffen met Real
Madrid aan de orde komt, zegt hij:
"Bernabéu is wel wat anders dan de
Langeleegte." De opmerking wordt
in meerdere blocnotes genoteerd.
Dan komt zijn belangrijkste wapen
feit van de avond ter sprake. In de
tiende minuut van de kraker luidde
een machtige sprint van de links
buiten het eerste doelpunt van de
wedstrijd in. Twenteverdediger Tim
Cornelisse werd gedeclasseerd tot
een voetbalbejaarde.
Derk, bekijk je voor een wed
strijd hoe snel je directe tegen
stander is? Veel spelers zouden
het sprintduel met Cornelisse
niet eens zijn aangegaan.
"Er was een aardig gat tussen ons,
maar ik had het gevoel dat ik het
wel kon halen. We bekijken voor
wedstrijden natuurlijk wel beelden,
hebben het over de zwakke en sterke
punten van tegenstanders. Maar
van Cornelisse is niet gezegd dat hij
langzaam zou zijn. Maar hij is ook
de jongste niet meer, de dertig al
gepasseerd."
Jullie gaven het in de tweede
helft weg. Wat gebeurde er?
"We kwamen niet meer onder de
druk vandaan, liepen te veel naar
achteren. Peter Wisgerhof kon mee
opkomen. Ik wilde niet te veel naar
binnen gaan, want dan had Roberto
Rosales helemaal vrij gestaan. Het
was zonde. We hadden gewoon kun
nen en moeten winnen."
Weet je eigenlijk al hoe snel
Sergio Ramos is?
"Hij is behoorlijk snel. Wie van ons
de snelste is, weet ik niet."
Snelheid, het is zijn belangrijkste
wapen, zegt Boerrigter bijna een
week na het duel met FC Twente.
Als hij een actie kan maken, maakt
hij die. Maar daarvoor heeft hij
wel de bal nodig. En bescherming
van de scheidsrechter. Zijn schenen
zijn een gewild doelwit, zijn shirtje
wordt geregeld op kwaliteit getest.
Neem het uitduel met Heracles
Almelo. Een woedende Boerrig
ter - 'na weer een tackle, ik werd
er ziek van' - werd die avond op de
gevoelige plaat gezet. Slachtoffer van
zijn verbale aanval is Heraclied Tim
Breukers. "Hij was de hele tijd al
bezig, dit was overtreding twaalf,"
weet Boerrigter nog. "Goede foto
overigens."
Derk Boerrigter houdt Sergio Ramos van zich af. Met een door Jaap Stam geleerde truc passeert de Ajacied tijdens de wedstrijd zijn tegenstander.
De Oldenzaler kan meer voorbeel
den noemen. Stanislav Manolev
bijvoorbeeld, rechtsback van PSV.
"Als ik een beetje aan mijn shirt
word getrokken, vind ik dat niet erg.
Maar tegen PSV kon ik soms geen
kant op. Als de scheidsrechter dan
geen geel geeft, kan Manolev aan de
gang blijven. Dat neem ik de scheids
dan ook wel kwalijk. Geef hem na
drie keer een gele kaart en hij houdt
zich wel in."
Boerrigter; Sergio Ramos - Spaans
international, wereldkampioen -
weet na anderhalf uur voetballen
ook hoe hij de naam moet spellen.
De rechtsback van Real Madrid
heeft het een paar keer lastig in duel
met de Ajacied. Na 49 seconden had
Boerrigter zelfs al kunnen scoren,
maar zijn inzet werd gepareerd door
Iker Casillas. "Die bal schoot ik
goed in, maar die kans vlak voor tijd
had ik ook gewoon met rechts moe
ten schieten," zegt Boerrigter in de
catacomben van Estadio Santiago
Bernabéu.
Het contrast tussen vorig en huidig
seizoen kan voor Boerrigter niet
groter zijn dan in de Spaanse hoofd
stad. De Langeleegte lijkt na zo'n
Champions Leaguewedstrijd niet
alleen topografisch ver weg. Boer
rigter moet goed nadenken als hem
wordt gevraagd wat hij op de dins-