'JE MOET NIET VERGETEN
DAT IK PAS 22 JAAR BEN'
Toby Alderweireld kan niet wachten op Champions League
"I O INTEEVIEW F"
Toby Alderweireld (22) kende een
turbulent kampioensjaar. De Belgische
international verwacht dit seizoen te
kunnen pieken. 'Ik voel me heel goed.
Fysiek. Mentaal.'
Geslachtofferd
AvF 09-09-2011 J»''
ajaxlife
DOOR MIKE VAN DAMME EN KEVIN VAN NUNEN
Hij kijkt nog een keer goed. Toby
Alderweireld kent de foto wel.
Ze heeft in bijna alle landelijke
dagbladen en sportmagazines
gestaan. Gebalde vuisten, een
juichkreet. Het is blijdschap in
optima forma. Een enkele seconde.
Daarna komt het delen van de
blijdschap, en het opnieuw focussen.
Doelpunten vieren is een korte
bezigheid.
Maar wanneer het plaatje is
geschoten? De Belg weet het zelf
niet. Ja, bij Ajax - FC Twente, de
kampioenswedstrijd. 15 mei. Maar
op welk moment precies? "Was het
na de 3-1? Het moet haast wel. Toen
wist ik zeker dat we kampioen gingen
worden. Na de 2-0 (eigen doelpunt
van Denny Landzaat, red.) was ik
even perplex, dacht alleen maar: wat
gebeurt hier? Daarna liep ik naar de
andere jongens toe. Dus dat kan het
niet zijn."
Misschien was het wel na de
wedstrijd. Of na de 1-0. Op zich
maakt het moment van de foto
niet heel veel uit. De inhoud is veel
interessanter. Gebalde vuisten, een
juichkreet. Maar niet alleen van
blijdschap. Het is meer dan dat. Het
is emotie na een turbulent seizoen.
Voor Ajax. Maar zeker ook voor
Alderweireld zelf.
"Er komt wel een bepaalde emotie
naar boven," erkent Alderweireld als
hij zichzelf nog eens goed bekijkt.
"Als je zolang bij Ajax voetbalt en
het is steeds net niet, daar word je
uiteindelijk boos van. Dan is het
heerlijk als het een keer net wel is.
Vooral omdat je er toch een heel jaar
voor werkt."
De foto laat een gesterkte
Alderweireld zien. Zowel mentaal als
fysiek, stelt hij. Het krachthonk werpt
zijn vruchten af. Alderweireld weet
ook: als je tegen een topspits speelt in
de Champions League, moet je fysiek
je mannetje kunnen staan. En dat
betekent investeren.
Voor mentale groei is echter geen
krachthonk beschikbaar. Groeien
doe je vooral door tegenslagen te
verwerken. Zoals het geslachtofferd
worden na een nederlaag. Het
overkwam de verdediger in oktober,
na Ajax - FC Utrecht (1-2). Hij zat
daarna een maand op de bank.
"Bijna iedereen speelde die wedstrijd
slecht. Ik werd geslachtofferd. Ik vind
wel dat ik iets meer vertrouwen van
de trainer (Martin Jol, red.) mocht
krijgen op dat moment. Zo slecht
ging het niet. Het was sowieso al een
lastig jaar voor mij. Mensen hadden
bepaalde verwachtingen na een goed
seizoen. Je moet niet vergeten dat ik
pas 22 jaar ben. Ik werd beoordeeld
als volwassen kerel."
Heeft Jol uitgelegd waarom juist
jij op de bank terecht kwam?
"Nee. Niet elke trainer legt heel goed
uit waarom hij iemand op de bank
zet. Je moet het accepteren, en dan
de situatie voor jou weer naar het
positieve trekken. Maar ik heb geen
slechte gevoelens over Jol. Hij heeft
me ook een seizoen lang laten staan,
een kans gegeven. Daar ben ik hem
dankbaar voor. Ik kan verder niet
boos zijn op hem. Onze wegen zijn
gescheiden."
Wat heb je geleerd van
een maand op de bank zitten?
"Het is een cliché, maar je moet
je gewoon laten gelden op de
trainingen, en toch proberen positief
te blijven tegenover de spelers die
wel spelen. Het gaat niet alleen
om jouw persoon. Het gaat om het
team. Ik dacht: ik krijg mijn kans
wel. Maar het was lastig, omdat
het de eerste keer was dat ik er zo
naast kwam te staan. Voetbal is
toch een sport waar vertrouwen
heel belangrijk is. Als je dat op
zo'n moment niet voelt, ga je toch
weer minder presteren. Tegen
Auxerre (uit, red.) speelde ik wel,
terwijl ik wist dat de trainer weinig
vertrouwen in me had en liever
iemand anders op die plek had staan.
Ik deed het toch wel goed, scoorde
zelfs. Maar de zondag daarop zat
ik weer op de bank. Dat was hard.
Ik legde mezelf ook te veel druk op,
wilde me steeds verbeteren, terwijl je
weet dat je ook met een terugslag te
maken krijgt als je jong bent."
Hoe stap je dan in de auto als je
naar de training gaat?
"Ik was wel boos. Maar je moet
dat proberen om te zetten in goede
energie tijdens de training. Je moet je
positief blijven opstellen, je verstand
op nul zetten en je woede in je
houden. Een beetje toneelspelen:
vriendelijk doen tegen mensen, terwijl
je je niet blij voelt. Je wint er niets
mee door op de club je frustraties te
uiten. Dat deed ik thuis soms wel.
Dan kreeg ik ook wel eens de vraag
waarom ik alleen thuis chagrijnig was.
Dat snap ik wel."
'De
goesting is er
De besproken foto, van 15 mei. 'Er komt
wel een bepaalde emotie naar boven.'
