BID
LACH
WERK
BEWONDER
TITELMOMENT VAN... DANNY BLIND
TITELMOMENT VAN... DALEY BLIND
ajaxlife
OVERZICHT K
s 03-06-2011
"We werden in de jaren negentig vijf keer samen
kampioen, maar het voelde nooit zoals deze titel.
Dat zei ik nog tegen Frank de Boer. Dit was historisch.
Mijn moment is de ontlading, de uitbarsting van het
hele stadion, na de 3-1 van Siem en bij het affluiten.
De vreugde en hunkering van de mensen waar je
het allemaal voor doet. Die emotie, de blijdschap,
vind ik het mooie aan sport. Ook als Ajax succes
viert."
Kenneth Vermeer kende een bewonderenswaardige rentree. Met de schaal als beloning.
Eyong Enoh is de meest gelovige Ajacied. Meer Ajacieden hebben dit seizoen een schietgebedje gedaan.
Van den Boog zal een traan zijn
gelaten.
Het seizoen kent ook diverse
sportieve dieptepunten. De
vernedering bij Real Madrid (2-0),
de 4-0-nederlaag thuis tegen de
Koninklijke, de nederlagen tegen
ADO Den Haag en FC Utrecht.
Vooral de 3-2 in Den Haag is reden
genoeg voor de spelers om een
traan te laten: het kampioenschap
lijkt op dat moment verspeeld.
Zal financieel directeur Jeroen
Slop ergens voor 25 augustus zich
tot God hebben gericht? Doen
we het allemaal niet eens als we
vurig op iets hopen? Slop heeft
er in die periode genoeg reden
voor: de club kampt over het
vorige seizoen met een financieel
verlies van 23 miljoen euro. Alleen
de miljoeneninkomsten uit de
Champions League kunnen Ajax
nog helpen. Nog niet eerder is
deelname aan de groepsfase van
het kampioenenbal zo wenselijk
geweest. Als een schietgebedje
helpt, waarom dan niet?
Zal Frank de Boer niet even hebben
gebeden na de nederlaag bij ADO
Den Haag? De trainer laat na het
duel in de residentiestad weten dat
het kampioenschap is verspeeld,
maar zal stiekem toch hopen op
puntenverlies van de concurrentie.
Wonderen zijn immers de wereld
nooit uit geweest.
Eén speler bidt zeker. Eyong Enoh
ontpopt zich tijdens het seizoen
meer en meer als een gelovig man.
Spreekt hij tijdens interviews al
vaak over God - helemaal nadat
zijn vader plotseling is overleden
tijdens de zomerstop - hij gebruikt
nu ook Twitter om de medemens te
bekeren. 'Jesus loves you' en 'God
bless you' is voor hem standaard
Twittertaal.
If you can't beat them, join
them. Zal Jeroen Verhoeven
dat ook hebben gedacht op het
Museumplein? De derde keeper
steekt zelf voor honderdduizend
supporters de draak met zijn
gewicht, en speelt grappig in op de
'pizza'-leuzen waarmee hij tijdens
het seizoen wordt geconfronteerd.
Verhoeven heeft ondanks zijn
positie als derde keeper een
wezenlijke bijdrage geleverd
aan de titel. Zo behoedt hij
de Amsterdammers voor een
nederlaag bij Excelsior. Reden
genoeg om op het podium even je
momentje te pakken. Met humor.
Jody Lukoki is bij de huldiging
niet aanwezig, ondanks dat hij
tijdens het seizoen zijn debuut heeft
gemaakt. De rechtsbuiten heeft
echter zijn momentje al gehad,
tegen Feyenoord, door Tim de Cler
te poorten. Hij krijgt daarmee de
lachers in de Arena - en dat zijn er
tegen Feyenoord altijd erg veel -
op zijn hand.
In december vergaat Martin Jol
het lachen. De trainer loodste
Ajax vorig seizoen bijna naar de
landstitel, maar ziet zijn positie
onhoudbaar worden na kritiek
van Cruijff over het spel, en na de
nederlagen tegen ADO Den Haag
en AZ en de puntendeling met
PSV in november. Op 4 december
speelt Ajax thuis met 1-1 gelijk
tegen NEC. De lol is er dan voor
de trainer helemaal af. Twee dagen
later dient hij zijn ontslag in.
De een zijn dood is de ander zijn
brood. Dat geldt voor Frank de
Boer, die Jol opvolgt, maar ook
voor Lorenzo Ebecilio. Hij maakt
in de eerste competitiewedstrijd
onder De Boer, bij Vitesse, meteen
zijn debuut. Het levert in de
catacomben na afloop een big smile
op van de linksbuiten. Een lach die
zijn vreugde op het Museumplein
niet kan evenaren. Ebecilio is
landskampioen, en heeft een nieuw
contract getekend.
Als trainer moet je de rust bewaren,
stelt Frank de Boer op pagina 10
van deze Ajax Life. Hij gaat daar
mee in op de crisissituatie die Ajax
een groot deel van het seizoen
in zijn greep heeft gehouden. De
club moet op zoek naar een nieuw
bestuur, een nieuwe raad van
commissarissen en een nieuwe
algemeen directeur. Dat is de stand
van zaken.
Onverstoorbaar is de selectie echter
op weg naar de dertigste landstitel.
Spelers laten zich in de media
amper uit over de crisis, zeggen het
niet te volgen, en lijken daarmee de
waarheid geen onrecht aan te doen.
Ze focussen zich op de sportieve
verplichtingen, werken gewoon
door, en helpen zo de aandacht
van de buitenwereld de laatste
weken weer te verleggen naar het
voetbalveld.
Doorwerken doet ook Rik van
den Boog, tot 1 juni. De algemeen
directeur reist naar satellietclub
Ajax Cape Town, en praat met
Spartak Moskou over een overgang
van Demy de Zeeuw. Daarnaast
wordt voor het komende seizoen
Theo Janssen al vastgelegd. Een
transfer van Derk Boerrigter hangt
in de lucht, en Ajax stalt Roly
Bonevacia een jaar bij NAC Breda.
Het kantoor van Van den Boog is
nu leeg. Maar ook zonder algemeen
directeur wordt er gewoon
doorgewerkt.
Het is bewonderenswaardig, de
rentree van Kenneth Vermeer. Een
afgescheurde achillespees lijkt zijn
hele seizoen te vergallen, maar op
het moment dat Maarten
Stekelenburg geblesseerd raakt,
meldt de stand-in zich weer op het
trainingsveld. Enkele weken later
maakt hij zijn rentree, en behoedt
Ajax meteen een paar keer voor een
nederlaag. Tijd om wedstrijdritme op
te doen? Het is er niet, en Vermeer
heeft het niet nodig.
Vermeer vertelt eigenlijk het
verhaal van Ajax dit seizoen:
uit geslagen positie ijzersterk
"Ik vind het speciaal dat ik dit kampioenschap
kan vieren samen met mijn vader. We gaan het aan
de eettafel vaak hebben over het moment dat
we met de schaal in onze handen stonden. De
volgende ochtend werd ik wakker en besefte ik
het echt. Ik zag de beelden terug en keek trots
naar die foto. Mijn vader is niet alleen trots op mij,
ik ook op hem. We hebben het allebei ver geschopt
dit jaar."
Lorenzo Ebecilio lacht hard na dit seizoen: debuteerde, scoorde, verlengde zijn
contract en werd kampioen.
Een bestuurscrisis? De spelers van Ajax focusten zich op de sportieve prestaties.
terugkomen. En overwinnen.
Soms met pijn in de ledenmaten,
maar vooral met vertrouwen. Het
levert uiteindelijk de derde ster op.
En een gedeukte schaal. Niemand
die het deert. De deuk staat
symbool voor het seizoen.
Het aandenken aan de dertigste
titel wordt gekoesterd. Bewonderd
zelfs na een jaar van zingen,
vechten, huilen, bidden, lachen
en werken.
