m
'IK ZAG HET MINDER
SOMBER IN DAN MARCO1
EDE
ajaxlife
""*4 INTERVIEW Q
Europa League
Net op tijd weg;
Bemoeien
04-03-2011
Rob Witschge is Feyenoorder Keje Molenaar te snel af. Hij zou later zelf nog zes jaar
voor de Rotterdamse club uitkomen.
Wat vinden jullie van
het huidige spel van Ajax?
Richard: "Er wordt weer druk
gezet. Het is niet elke wedstrijd
goed, maar ik heb wel fases kunnen
genieten van het spel."
Rob: "Je ziet een beetje het oude
systeem terug. Christian Eriksen
heeft zich enorm ontwikkeld. Eerlijk
gezegd denk ik dat hij het verschil
maakt. Hij loopt zich slim vrij,
tussen de linies. Zo'n speler heb je
een tijdje gemist. Maar het is een
jonge ploeg, met zijn pieken en
dalen."
Richard: "De absolute top zal Ajax
toch niet meer halen. Als je goede
spelers hebt, worden ze na één of
twee jaar weggekocht. Je houdt niet
voldoende echt goede spelers over
om weerstand te bieden tegen de
top."
Rob: "Je maakt alleen nog kans met
de juiste tactiek, bijvoorbeeld als
je snel druk zet. Dat zijn ploegen
als FC Barcelona ook niet gewend.
Vroeger was dat toch het stempel
van Ajax. Dwing de tegenstander
maar de lange bal te spelen."
Richard: "Dan wordt het tegen
Barcelona alsnog heel moeilijk hoor,
ondanks de kleine mannetjes in de
voorhoede."
Rob: "Misschien verlies je dan
alsnog zeven van de tien
wedstrijden, maar je hebt wel
meer kans een keer te winnen."
Jullie wonnen in 1987 met
een vrij jong elftal de
Europa Cup II. Kan deze
ploeg hetzelfde doen in
de Europa League?
Rob: "Ik hoop het. Dat zou voor
Ajax heel goed zijn. Maar wij
hadden door de wol geverfde types
als Jan Wouters, Ronald Spelbos en
Arnold Mühren. Dat soort spelers
geeft uiteindelijk toch de doorslag.
Puur tactisch en technisch gezien
zou de huidige ploeg ver kunnen
komen, maar je mist spelers die
aanvoelen wanneer er even iets
anders nodig is."
Richard: "Daar heb je inderdaad
een ander type voetballer voor
nodig. Jan Vertonghen gaat wat dat
betreft wel de goede kant op."
Rob: "Hij moet daarin ook nog
stappen maken. Hij is pas 23 jaar, al
is dat tegenwoordig bij Ajax al oud.
Je kunt er om lachen, maar het is
wel zo."
Rob, zat er twee jaar geleden
ook geen speler in de selectie
die de boel even op scherp
kon zetten?
Rob: "Zat er maar eens eentje bij
die zei: 'Kom op nou.' We hadden
geen type als Spelbos of Wouters.
Dat probeerde je dan maar zelf te
doen. Maar je kunt als trainer niet
het veld oplopen en een speler een
schop geven. Zulke spelers kun je
ook niet echt maken, het moet erin
zitten."
Hebben jullie dat wel geprobeerd?
Rob: "We hebben wel jongens
meer verantwoordelijkheid gegeven.
Het is een moeilijk proces. Zeker
als je pas 22 jaar bent en hier nog
nooit mee te maken hebt gehad. In
de jeugd van Ajax wordt ook veel
voorgekauwd door de trainers. Dan
krijg je toch vaak volgzamere types."
Was dat dan anders toen
jullie in de jeugdopleiding zaten?
Rob: "Wij waren boefies."
Richard: "Ik heb van alles gedaan
in de jeugd: 's nachts weg, naar
de shoarmazaak, of een patatje
halen. Rottigheid uithalen. Of tot 's
ochtends kaarten."
Rob: "Dat mocht toen ook niet.
Maar de trainers wisten het
waarschijnlijk wel. Ze lieten de
spelers wat vrijer dan nu."
Richard: "Het gebeurde ook nog
wel toen we ouder waren."
Rob: "Nu praat je voor jezelf."
Jullie debuteerden allebei onder
Johan Cruijff. Dat was toch niet
een trainer die veel vrijheden gaf?
Rob: "Cruijff kon heel erg blijven
doordrammen over details. Daar
kon je gek van worden. Ik heb
Richard ook wel eens ingefluisterd
dat hij beter even zijn mond kon
houden."
Richard: "Ik weet nog wel dat
ik een keer last van mijn rug had.
Hadden we een fysieke training,
waarbij je over een poortje moest,
daarna onder een poortje. Ik vroeg
aan Cruijff of ik niet om het poortje
mocht. 'Je gaat nu onder het poortje,
anders ga je maar douchen.' Zo was
het vroeger. Ik heb echt gekropen.
Ik kon wel janken na de training. Je
kreeg er wel een bepaald karakter
door. Tegenwoordig denken spelers
na vijf goede wedstrijden al dat ze
god zijn, hebben ze sterallures."
Rob: "Vroeger werd je ook door
je teamgenoten gecorrigeerd. De
lichting na Richard begon je ineens
als matennaaier te zien als je ze hard
aanpakte. Dat deed je juist om ze
beter te maken."
Richard: "Dan hadden wij wel
veel matennaaiers in de ploeg, met
Spelbos, Wouters. Ik tikte Wouters
een keer door zijn benen, kwam hij
achter me aan. Gooide me tegen de
hoge hekken naast het trainingsveld.
Als je langs Spelbos liep, wist je dat
je een elleboogje kreeg. Dat zie je
tegenwoordig niet meer. Andere
tijden, andere normen en waarden."
Rob: "De materiaalman sjouwt de
ballen van het veld. Dat moesten wij
als jonkies zelf doen."
Richard: "Het ligt ook wel aan de
staf. In mijn laatste periode bij Ajax
kon Zlatan Ibrahimovic alles doen
wat niet mocht. Hij was achttien
jaar, beresterk. Als oudere speler
kon je ook niets tegen hem zeggen,
kreeg je geen respect. De trainers
corrigeerden hem daarin niet."
Over leeftijden gesproken: spelers
verlaten Ajax op steeds jongere
leeftijd. Jullie waren zelf ook nog
niet zo oud toen jullie vertrokken.
Richard: "Ik was een van de
weinige jonge spelers die destijds
(1991, red.) wegging. Ik was
twintig toen ik bij FC Barcelona
een contract tekende. Ajax had
geldproblemen, Barcelona interesse.
Het was dus geen moeilijke
beslissing."
Rob: "Het is een beetje met jou
begonnen, haha. Ik was ook 21
toen ik (in 1989, red.) naar St.
Etienne ging. Dat was geen echte
topclub. Bryan Roy kwam er aan
bij Ajax. Voor mij was het dus beter
om te vertrekken. Leo Beenhakker
(destijds trainer, red.) wilde
eigenlijk niet dat ik ging. Na die
uitspraak is er geen gulden meer van
de vraagprijs afgegaan tijdens de
onderhandelingen met St. Etienne."
Richard, Ajax begon na jouw
vertrek FC Barcelona juist te
overstijgen in Europa.
Richard: "Misschien was ik voor
Ajax wel net op tijd weg, haha.
Maar het klopt niet helemaal. Ajax
won pas in 1995 de Champions
League. Met Barpa werd ik twee
keer kampioen, won de beker. En
in 1992 de Europa Cup I. Al voelt
het voor mij niet echt alsof ik die
heb gewonnen. Ik raakte twee dagen
voor de finale geblesseerd. Anders
had ik zeker gespeeld."
Rob: "Ik zie je nog de trap opkomen
in Wembley, met tranen in je ogen."
Richard: "Er waren twintig
familieleden. Ik miste door die
blessure tevens het EK. In 1994 ook
het WK, door een blessure. Je moet
ook een beetje geluk hebben."
Zegt de datum 25 maart 1992
jullie nog iets?
Rob: "Was dat onze eerste interland
samen? Tegen Joegoslavië?"
Richard: "Wonnen we die wedstrijd?
2-0? Netjes."
Het is de enige interland waarin
jullie samen in het veld stonden.
Richard: "Ik dacht dat we toch drie
of vier keer samen hebben gespeeld.
Het kan wel kloppen. Ik raakte na
die interland geblesseerd, waardoor
ik ook de Europacupfinale miste.
Toen ging Rob nog voor mij mee
naar het EK. In 1994 ook naar het
WK. Doodzonde. Je speelt toch liever
samen een groot toernooi. Dat is er
nooit van gekomen."
Rob: "In 1994 kwam ik er inderdaad
later bij. Eigenlijk zou Michel Kreek
toen als vervanger van Richard
meegaan. Zaten we nog te kaarten op
de camping, toen de telefoon ging.
Ik zei voor de grap: 'Als dat Advocaat
(destijds bondscoach, red.) is, kan-ie
de pleuris krijgen'. Was het 'm nog
ook. Moest ik mijn tas gaan inpakken.
Die heb ik meteen gehaald hoor."
Het is weer eens onrustig bij
Ajax. Schrikken jullie van het
negativisme rondom de club?
Rob: "Dat zul je altijd houden.
Als de resultaten tegenvallen, gaan
mensen zich met Ajax bemoeien."
Richard: "Het is geen FC Twente.
Daar hoor je nooit wat over. Daar
heb je ook alleen Joop Munsterman."
Rob: "Ajax is drie, vier keer groter.
Daar gaat het er anders aan toe.
Zeker als iemand als Johan Cruijff
zich ermee gaat bemoeien. Dan weet
je dat er wat kan gaan gebeuren."
Richard: "Voor Ajax is het niet altijd
even handig dat Cruijff iets zegt.
Het verstoort toch de rust. Voor de
technische staf en andere mensen
binnen de club is het dan niet altijd
gemakkelijk werken."
Marco van Basten deed ook een
duit in het zakje, door juist op dit
moment naar buiten te komen
over zijn tijd als hoofdtrainer.
Rob: "Hij heeft lang zijn mond
gehouden. Maar het is niet aan mij
om daar verder op in te gaan. Hij
heeft zijn zegje gedaan."
Was je destijds verrast dat
hij direct opstapte na
Sparta - Ajax?
Rob: "Het kwam toch vrij
onverwachts. Het was voor
ons vooral napraten. Op
maandagochtend maakte Marco
zijn besluit bekend, meteen daarna
was de persconferentie. Ik vond het
jammer dat hij meende op te moeten
stappen. Natuurlijk dacht ik er even
over na of ik solidair moest zijn met
hem. Ik zag het echter anders, ik
had nog wel zin om door te gaan,
zag het minder somber in. Marco
overhalen was niet meer mogelijk."
Richard: "Hij lijkt me wel het
type dat niet om te praten is als hij
eenmaal iets in zijn hoofd heeft. Hij
zal wel langer met het idee hebben
rondgelopen."
Rob: "Wij moesten ons daarna
meteen voorbereiden op de laatste
wedstrijd tegen FC Twente. Toen
kwam Martin Jol, en was het exit
voor mij. Ik had dat vrij snel door.
Dat is zijn keuze. Marco nam
ook zijn eigen staf mee. Ik vind
het wel een ander verhaal hoe Jol
uiteindelijk met John (van 't Schip,
red.) en Danny (Blind, red.) is
omgegaan."
Jij mocht Haarlem doorlichten.
Rob: "Dat was gewoon zinloos.
Ik heb trainingen en wedstrijden
bekeken, rapportjes gemaakt. Maar
er was geen speler van Jong Ajax
die voor zijn plezier naar Haarlem
ging."
Richard: "Ik zou ook liever bij Jong
Ajax blijven dan bijvoorbeeld naar
Almere City gaan."
Rob: "Er valt echt wel wat van te
maken, maar dan moet Ajax echt
investeren in Almere City. Echt
een plan neerzetten, en niet alleen
spelers daar proberen te krijgen. Je
moet er vol voor gaan."
Richard: "Of zeggen: Almere
City wordt Ajax 2. Maar als spelers
het goed doen, kun je ze niet
gemakkelijk terug naar Amsterdam
halen. Dat is een probleem. Het is
nog niet zo gemakkelijk."
Dit is niet Ajax' grootste
probleem momenteel...
Rob: "Dat klopt. Ik hoop dat
de klankbordgroepen het goed
doen. Er moet een balans in de
club komen tussen voetbal en
bedrijfsmatigheid. Al ben ik bang
dat het nu weer iets te veel naar het
voetbal kan overslaan."
Richard: "Het is de vraag of Cruijff
nu blijft. Hij zal willen dat Ajax het
gaat doen zoals hij het wil. Dat kan
niet altijd. Dan dreigt een botsing.
Ik vind wel dat als je iets doet,
dat je het dan op de manier moet
gebeuren waar jij voor staat. Als ik
trainer was, zou ik hetzelfde willen.
Misschien ben ik daarom ook geen
trainer."
Richard Witschge gaat in volle vaart langs Jozef Kiprich (Feyenoord). Enkele klassiekers later zou Witschge de bal nog hooghouden
tegen de Rotterdammers.
