A. De evolutie van Eyong Enoh 'JE KUNT IEMANDS MENTALITEIT NIET VERANDEREN, WEL VERBETEREN' ajaxlife Eyong Enoh ontwikkelt zich dit seizoen stormachtig. De onstuimige balafpakker van vorig jaar is verworden tot een onmisbare patron op het middenveld, die geen slag wenst te verliezen. En er blijkt meer in het vat te zitten. 'Met alleen mijn taken uitvoeren, neem ik geen genoegen meer.' Voortrekker Oppeppen INTERVIEW 23-04-2010 De Tijger verliest zijn wildste haren DOOR DAVID KUIPERS Als puberend talent bij Mount Cameroon FC krijgt Eyong Enoh een opvallende bijnaam. Veron noemen zijn ploeggenoten hem, naar de Argentijnse spelmaker die de kousen altijd op half zeven heeft. Enoh is als zeventienjarige eenzelfde type speler als de Zuid-Amerikaan: de man van het slimme balletje. Al heeft de Kameroener wel een betere arbeidsethos dan de man aan wie hij zijn alias dankt. "Dat harde werken heb ik altijd al gehad, maar bij Mount Cameroon was ik echt een playmaker," vertelt Enoh. "Na het WK van 1998 gingen mijn vrienden me Veron noemen, omdat mijn spel veel van dat van hem weg had. Ik vond dat wel mooi. Veron was een goede speler en hij speelt trouwens nog steeds." Martin Jol noemt zijn favoriete verdedigende middenvelder De Tijger, een bijnaam die beter bij zijn rol in Amsterdam past. Enoh is in het Ajax-shirt niet vaak de man van de beslissende pass, maar past gemakkelijk in een rijtje met Edgar Davids en Nigel de Jong: gifkikkers die het duel altijd vol ingaan en weten wanneer even aan de rem moet worden getrokken. Enoh is echter meer dan een ordinaire schoffelaar. Dit seizoen is hij uitgegroeid tot een voortrekker en de man die vaak aan het begin staat van de aanval; door de tegenaanval af te stoppen en de bal in te leveren bij bijvoorbeeld Demy de Zeeuw, die met Enoh een ideaal tandem vormt op het middenveld. "Mijn spel heeft zich dit seizoen goed ontwikkeld," vindt Enoh zelf ook. "Ik heb meer zelfvertrouwen en voel me meer verantwoordelijk voor het team. Vorig seizoen ben ik vooral bezig geweest om basisspeler te blijven en nu probeer ik iets extra's te doen om de ploeg te helpen. Met alleen mijn taken uitvoeren, neem ik geen genoegen meer. Ik probeer een leider te zijn. Daarvoor moet je steeds proberen boven jezelf uit te stijgen. Ook als je niet op je best bent, moet je jezelf pushen om niet gedemotiveerd te raken, want dat merkt de rest meteen." Het woord motivatie rolt vaak over de lippen van Enoh. Het is een proces dat hem bezighoudt en intrigeert. Hij leest er ook boeken over. "Zelf hoef ik niet iets speciaals te doen om fired up te raken voor een wedstrijd," zegt de 24-jarige voormalige student medicijnen. "Het belangrijkste is dat je je bewust bent van je verantwoordelijkheden en alles doet om te winnen. En bij Ajax spelen alleen maar winners. Ik ben op mijn manier een winner, Jan (Vertonghen, red.) is op zijn manier een winner en Luis (Suarez, red.) is het ook. Als Luis niet scoort, is hij gefrustreerd. Als ik een duel niet win, raak ik ook gefrustreerd en Demy wil altijd weer die beslissende pass geven." De winnersmentaliteit gaat gepaard met de over-mijn-lijkhouding die Ajax veel meer dan andere jaren over zich heeft. En Enoh is wat dat betreft de speler die het meest zijn tanden laat zien. "De mentaliteit is inderdaad verbeterd," merkt Enoh. "Maar ik probeer mijn instelling niet op iemand over te brengen. Je kunt iemands mentaliteit niet veranderen, maar wel verbeteren. Dat doe ik door een voorbeeld te stellen met mijn duelkracht. En als Demy een goede pass geeft, raak ik daar weer door gemotiveerd. Zo peppen we elkaar op." Waar tijgers hun prooi besluipen, daar zien de tegenstanders van Enoh een overtreding van de Kameroener vaak al van mijlenver aankomen. De controleur deelt soms wel erg opzichtig uit en mede daarom is hij dit seizoen de Ajacied met de meeste (acht) gele kaarten achter zijn naam. "Soms zijn mijn overtredingen nog te duidelijk, dat is de passie in me," verklaart Enoh zijn felle manier van duelleren. "En het is ook de tactische kant waar ik nog veel kan leren. Verschillende tegenstanders spelen op verschillende manieren en daar moet ik me soms tijdens een wedstrijd op aanpassen. Voordat ik die aanpassing kan maken, heb ik soms al één of twee overtredingen moeten maken. Maar ik merk wel dat ik bepaalde situaties sneller herken, omdat ik wekelijks speel." Met Enoh binnen de lijnen heeft Jol de perfecte balans gevonden in een elftal dat dit seizoen al meer dan honderd keer scoorde. Vooral in de slotfase van de competitie is Ajax niet te stoppen en wordt (bijna) iedere tegenstander kansloos gelaten. Enoh merkt dat zijn rol binnen de ploeg daardoor wat verandert. "De laatste weken heb ik een iets vrijere rol op het middenveld, omdat tegenstanders tegen ons vaak zonder een nummer tien spelen of ver achteruit worden gedrukt. Dan kan ik aanvallend iets meer mijn steentje bijdragen." En komt dan langzaam de Veron in Enoh weer opborrelen? "Ze zeggen dat de trainer de speler maakt," aldus Enoh. "Als de trainer vindt dat ik de kwaliteiten heb voor die rol, dan ben ik er klaar voor. In het nationale team speel ik ook aanvallender. En mijn vrienden in Kameroen noemen me ook nog steeds Veron." Eyong Enoh: 'Ik voel me meer verantwoordelijk voor het team.'

AJAX ARCHIEF

Ajax Life (vanaf 1994) | 2010 | | pagina 7