'POSITIEWISSELING BLIJFT MOEILIJK'
'IK BEN IN MEZELF
GAAN GELOVEN'
Urby Emanuelson (23) beleeft zijn beste seizoen bij Ajax.
Veel succes levert het nog niet op. Het kampioenschap is
ver weg, contractverlenging ook. 'Dat is jammer, want ik
kan me nog steeds bij Ajax ontwikkelen.'
Geloven
Prullenbak
Ervaring;
DOOR MIKE VAN DAMME
Voetbal wordt geregeerd door
statistieken. De publieke opinie vormt
zich vooral door het aantal treffers
dat een speler maakt, hoeveel assists
hij achter zijn naam heeft staan,
of hoe vaak hij de nul houdt. De
statistieken van Urby Emanuelson
dit seizoen zijn voor een aanvallende
middenvelder niet geweldig te
noemen. Drie treffers en één assist in
zestien competitiewedstrijden, lepelt
hij zelf zijn 'score' over de eerste
seizoenshelft op. Hij vergeet daarbij
zijn twee treffers tegen Dordrecht '90,
waardoor Ajax nog in het bekertoer
nooi zit.
Ondanks de weinig verbluffende
statistieken mag Emanuelson dit
seizoen lovende kritieken aanhoren.
Hij is een steeds meer stabiele factor
in een elftal dat nog gekenmerkt
wordt door wisselvalligheden. "Ik ben
dwingender aanwezig dan de laatste
jaren," stelt Emanuelson. "Daar ben
ik blij mee. Eindelijk komt het er een
keer uit. De afgelopen jaren deed ik
het ook wel redelijk, maar ging het
meer met ups en downs. Ik ben dit
seizoen constanter."
Een duidelijk omslagpunt kan
de 23-jarige Amsterdammer niet
noemen. Hij heeft nu profijt van
veranderingen die de laatste jaren zijn
ingezet. Het vaderschap heeft hem
een gevoel van verantwoordelijkheid
meegegeven die hij ook naar het veld
meeneemt. Het ontslag van Marco
van Basten dwong de spelers, en dus
ook Emanuelson, eens goed in de
spiegel te kijken.
De belangrijkste reden zoekt
Emanuelson echter bij zichzelf. "Ik
ben in mezelf gaan geloven. Ik ben
veel bezig geweest met de vraag
waarom die wisselvalligheid er was.
Ik ben wedstrijden gaan terugkijken,
heb er over gesproken met familie,
vrienden, mijn zaakwaarnemer. Zelfs
met mijn vriendin. Dat was goed,
want zij bekijkt dingen soms van een
wat positievere kant."
Emanuelson laat ook het woord
'vertrouwen' vallen. Van zijn
teamgenoten, maar ook van de
clubleiding, die hem, zo zegt hij,
altijd het gevoel heeft gegeven dat hij
een belangrijke speler is. Het is een
opmerkelijke uitspraak, slechts weken
nadat Ajax hem een teleurstellende
contractaanbieding deed.
"Het is niet zo gegaan zoals ik had
gehoopt," zegt de Amsterdammer over
de onderhandelingen, waarbij hem
twee opties werden geboden: één met
een hoog jaarsalaris en één met een
lager salaris, maar met hoge premies.
"Ik begrijp het aanbod niet. Maar ik
wil er nu niet te veel over kwijt. De
besprekingen staan op een laag pitje.
We zullen na het seizoen wel verder
praten. Ik probeer het achter me te
laten, en me te richten op de tweede
seizoenshelft."
Die tweede seizoenshelft begint met
een zwaar programma. Zondag wacht
AZ in de Arena, een week later moet
Ajax naar Feyenoord. In februari
wachten onder andere FC Twente en
Juventus. Het is leven tussen hoop
en vrees, vooral in de competitie. Als
FC Twente en PSV amper punten
verspelen, kan elke nederlaag van
Ajax cruciaal zijn in de jacht naar de
bovenste twee plekken. "Als we nu
slecht beginnen, hebben we eigenlijk
helemaal niets meer aan de eerste
seizoenshelft gehad. Dan kun je alles
in de prullenbak gooien. We moeten
er dus gewoon staan, proberen alles
te winnen. Mocht het alsnog niet
lukken, dan hebben we er in ieder
geval alles aan gedaan."
Door de achterstand op de
concurrentie bestempelt Emanuelson
de eerste seizoenhelft als een periode
met twee kanten. "We zijn als ploeg
een stuk verder dan vorig jaar rond
deze tijd. We zijn meer een team,
spelen beter voetbal. Alleen staan
we wel negen punten achter op FC
Twente en zeven op PSV. Dat is
vervelend. In de wedstrijden die we
verloren, is duidelijk te zien wat er
nog verbeterd moet worden. Wij
moeten een
ploeg worden
die op de nul
kan spelen.
De trainer
geeft nu ook
aan dat 0-0
soms ook goed
is. De meeste spelers kijken daar
toch anders tegenaan, willen nog
te graag een overwinning forceren.
Daardoor geven we te veel ruimte
weg. We hebben een ploeg die ook in
de laatste minuut nog een treffer kan
maken, daar moeten we soms meer
op vertrouwen."
Het bewaren van de rust binnen
de ploeg is een taak waarvoor naar
Emanuelson gekeken mag worden.
Ondanks zijn 23 jaar is hij een van
de meest ervaren spelers bij Ajax,
met vijf jaar als selectiespeler achter
zich. Zijn ervaring en leeftijd
werpt een tegenstrijdigheid op,
waar hij moeite mee heeft. "Ik ben
zelf nog jong. Ik kan moeilijk tegen
jongens als Mitchell (Donald, red.)
en Vurnon (Anita, red.) zeggen
dat zij de ballenzakken moeten
tillen. Je weet niet hoe die jongens
daarop reageren. Dat ging vroeger
anders. Toen had je spelers als
Tomas
Galasek die
bepaalden wie
wat mee moest
meenemen,
en dat je als
jonkie bij de
rondo in
het midden moest gaan staan."
De bewustwording dat hij zo'n
rol nog niet aankan, houdt hem
voorlopig nog bij Ajax. Hij hoeft van
zichzelf zijn geluk nog niet in het
buitenland te beproeven. Ook niet
nu de contractbesprekingen op niets
zijn uitgelopen. "Het buitenland
kriebelt wel, maar je moet er echt
klaar voor zijn. Ik heb de laatste
jaren de kans gehad. Ook nu zou ik
er goed over nadenken. Ik kan me
nog steeds bij Ajax ontwikkelen.
Ik wil dan ook graag blijven. Het
buitenland zal ooit nog wel komen,
het hoeft van mij niet per se nu."
INTERVIEW
'Ik ben nog niet klaar
voor het buitenland'
Emanuelson heeft er nooit een
geheim van gemaakt dat hü
liever op het middenveld speelt
dan in de verdediging. Zijn rode
kaart tegen Roda JC heeft hem,
achteraf gezien, geholpen. Tot dat
duel stond hij in de verdediging,
sindsdien mag hij zich meer met
aanvallen bezighouden. Vurnon
Anita openbaarde zich tijdens zijn
schorsing als linksback. "Ik kan
nu weer meer vooruit spelen. Dat
is prettig. Vurnon en ik voelen
elkaar ook goed aan. Als hij het
moeilijk heeft, roept hij. Ik probeer
hem zo veel mogelijk te helpen. Ik
weet hoe moeilijk het kan zijn als
linksback."
Emanuelson rekent zich echter
niet al te rijk. Tijdens het
trainingskamp in Portugal stond
hü weer een halve wedstrijd
linksback. "Het kan elke wedstrijd
weer anders zijn. Ik heb in het
verleden ook goede wedstrijden
op het middenveld gespeeld,
stond ik een week later ook weer
linksachter. Dat is moeilijk.
Ik probeer het positief te zien:
ik speel in elk geval wel altijd."
