HERINNERINGEN VAN
HET SUPPORTERSPANEL
'Jalalala, jalalala...
kippenvel'
De supporters
ajaxlife
ACHTERGROND 4 K
11-12-2009 1Ü
Duizenden herinneringen liggen er opgeslagen in het Olympisch
Stadion. De leden van het supporterspanel halen hun mooiste
uit hun geheugen.
Peter Witkop
Dominique Pichel
Henk Groot
Ajax - Feyenoord (4-2)
26-04-1962
Ad Bergkamp
Ajax - Liverpool (5-1)
07-12-1966
Han Weggeiaar
Ajax - Benfica (1-0)
05-04-1972
Paul van der Meulen
Ajax - Torino (0-0)
13-05-1992
Tim Tetteroo
Ajax - Bayern München (5-2)
19-04-1995
R. Andriessen
Ajax - Feyenoord (8-2)
18-09-1983
Welke wedstrijden van Ajax
in het Olympisch Stadion zijn
de supporters bijgebleven?
ledereen met een mooie, trieste
of opmerkelijke herinnering kan
nog steeds via het e-mailadres
redactie@ajaxlife.nl zijn of haar
persoonlijke verhaal kwijt. De
leukste verhalen publiceren we
in de volgende Ajax Life.
Ajax - Feyenoord: 8-2. Van Basten scoort, het Olympisch Stadion juicht.
"De finale van de Intertoto,
tegen Feyenoord, was een van de
beste wedstrijden die ik ooit heb
gespeeld. Ik scoorde volgens mij de
vierde treffer in dat duel. Volgens
sommige mensen was onze finale
beter dan de Europacupfinale
tussen Benfica en Real Madrid.
Dat werd wel gezegd door Ajax-
supporters, dus of het echt zo
was... Het was voor Ajax de eerste
Europese prijs. Toch wordt het
een beetje verwaarloosd. Je hoort
er niemand meer over. Nu denken
mensen ook dat de tegenstanders
niet zo goed waren, omdat we toen
tegen ploegen uit Oost-Europa
speelden. Maar die behoorden toen
gewoon tot de wereldtop."
"Ook ik kies voor Ajax-Bayern München uit 1995. Ajax tikte
I Bayern helemaal van de mat. Het werd 5-2, maar de score
f had nog veel hoger kunnen uitvallen, omdat Ajax heel veel
kansen miste. Persoonlijk zal ik de blik in de ogen van mün
vader nooit meer vergeten. Hjj was enorm trots op de
Ajax-beleving van mij en mijn broer."
"Ik was er zelf niet bij, maar de beelden van de
legendarische mistwedstrüd tegen Liverpool staan mij nog
helder voor de geest. Liverpool was toen een Europese
grootheid, bijna onverslaanbaar, maar Ajax won met
5-1. Het feit dat Herman Kuiphof commentaar bij de toen
nog zwart-witte beelden gaf, maakt het voor mij extra
büzonder."
"Op 4 december 1992 sneeuwde en hagelde het en was het
enorm koud. Ajax verloor die dag ook nog eens met 1-0 van
FC Twente, dus een echt hoogtepunt was het niet. Maar
de sfeer op de tribune was geweldig. We moesten zingen
en springen om warm te blijven. 'We gaan op wintersport'
was de hit van de dag. Als het Olympisch Stadion ter
sprake komt, hebben mijn vrienden en ik het altijd over
deze wedstrijd."
"Mag ik er twee noemen? Als eerste de 8-2 tegen die
club uit Rotterdam. Ik zie Jesper Olsen nog slalommen
langs de wanhopige verdedigers, die gelukkig faalden in
hun pogingen om een aanslag te plegen op onze kleine
held. En daarnaast de Uefa-Cupfinale tegen Torino. Ajax
won eindelijk weer eens een prjjs en dat zorgde voor een
fantastische sfeer."
"Dat ik nooit een wedstrijd in het Olympisch Stadion heb
kunnen bijwonen, vind ik een persoonlijk dieptepunt. Er
zijn daar veel topploegen gesneuveld, dat kunnen we van
de Arena nog niet zeggen. Mijn mooiste herinnering is de
halve finale van de Champions League in 1995. Ik zat voor
de tv en als ik dat toen zag met André Rieu, die optrad in
de rust, dat moet echt fantastisch geweest zijn."
"Voor mij blijft de mistwedstrijd het
meest memorabel. We zaten links
op de Marathontribune, dus wat er
rechts van ons op het veld gebeurde,
zagen we niet. Doordat we niets
zagen, zijn we tijdens de wedstrijd
maar naar de overkant van de
straat gelopen, naar de kroeg. Daar
hebben we een fles vieux gekocht,
die we in het stadion hebben
leeggedronken. Voor de rest was het
vooral meejuichen met de mensen
die wel zagen dat er was gescoord.
Ik heb één doelpunt gezien, in de
tweede helft. En dat was juist het
doelpunt van Liverpool."
"De eerste Europacupwedstrijd
die ik bezocht was Ajax - Benfica
in 1972. Ik was toen veertien
jaar. Mijn vader had via zijn werk
kaartjes gekregen en ik mocht
mee. Ik weet nog dat we schuin
links onder het scorebord zaten.
Ik verbaasde me over de enorme
tegenstand die Benfica bood. Het
spel golfde op en neer en Ajax
heerste helemaal niet zoals ik dat
gewend was van de wedstrijden in
de Nederlandse competitie. Vooral
Piet Keizer had het heel zwaar tegen
Artur. Het leidde tot het verlies van
een broekje en een vrije trap. Keizer
legde alles in die ene vrije trap.
Precies op het hoofd van Swart die
toch toevallig die kant uit moest.
Dat bleek naderhand het enige
doelpunt over twee wedstrijden."
"Een geweldige ervaring. Ik
was tien jaar destijds. Als klein
mannetje ging ik altijd met mijn
vader mee naar Ajax. Het was
een bloedstollend spannende
wedstrijd, waarin Ajax over geluk
niet te klagen had. Het mooiste
waren misschien wel de laatste tien
minuten. Het spel lag lang stil door
een blessure van Stefan Pettersson.
De Ajax-supporters zijn toen geen
seconde stil geweest. Zwaaiend met
de sjaaltjes op het simpele, maar
toch zo fantastische 'Jalalalala,
Jalalala...' Kippenvel."
"Uiteraard was de wedstrijd
al memorabel, maar ook de
sfeer, mede door André Rieu.
Onvoorstelbaar wat een sfeer er toen
losbarste!"
"Mijn commentaar op dit duel is
heel simpel: Ik verneder, ik geniet,
ik ben Ajacied. Het was tevens mijn
eerste Ajax-Feyenoord."
Stefan Pettersson mist een kans tegen FC Twente, op 4 december 1992. Het Olympisch Stadion is deze dag een modderpoel.
