'DE TRAINER HOUDT HET
SIMPEL. DAT BEVALT ME WEL.'
EEN MAANDJE BARCELONA
de twijfels voorbij
Gabri is
Hij miste de seizoensopening door een hardnekkige
achillespeesblessure, maar draait mee alsof hij niet is
weggeweest. De dertigjarige Gabri speelt op routine en
vertrouwen.
ajaxlife
INTERVIEW 4 «f
27-11-2009 X
voel me beter thuis bij Jol'
Gabri'Ik wist niet dat ik zo geliefd was.'
'Ik
DOOR MIKE VAN DAMME
Hij legt een van zijn
scheenbeschermers nog even goed,
strekt zijn benen en loopt na een
kort contact met Eyong Enoh
dan het veld in. Twintig minuten
speeltijd krijgt Gabri van trainer
Martin Jol tegen SC Heerenveen.
Twintig rustige minuten, want de
ploeg staat met 5-1 voor en speelt
de tweede helft min of meer op
halve kracht. De Spanjaard heeft
daar echter weinig boodschap aan,
en steekt bij zijn eerste de beste
actie meteen zijn been uit. Hij
blokt de bal, en ziet tegenstander
Goran Popov op de grond vallen.
De verdediger van SC Heerenveen
wordt een paar minuten later
gewisseld. Geblesseerd.
Het is Gabri ten voeten uit: als er
een beroep op hem wordt gedaan,
staat hij er. Niets even wennen aan
de geest van de wedstrijd, niets
spelritme opdoen. Hij voetbalt op
routine, opgedaan in ruim tien jaar
op topniveau (zeven jaar Barcelona,
vierde jaar bij Ajax). Daar kan zelfs
een lange afwezigheid niets aan
veranderen.
Ervaring maakt nuchter. Niet
alleen in wedstrijden. Je zou het
haast vergeten
als je hem ziet
spelen, maar
de dertigjarige
Spanjaard
heeft van ver
moeten komen
dit seizoen.
Al in de eerste week van
de voorbereiding raakte hij
geblesseerd aan zijn achillespees
- nadat hij vorig seizoen ook al
de laatste maanden had gemist.
Hij revalideerde een maand bij
FC Barcelona, en maakte pas zijn
rentree tegen Willem II, twee
maanden geleden. En net als tegen
SC Heerenveen paste hij zich
moeiteloos aan.
"Het gaat goed. Ik ben pijnvrij,"
geeft de middenvelder aan. "Het
kan fysiek nog iets beter, maar
dat is een kwestie van tijd. Na het
trainingskamp in de winterstop wil
ik mijn laatste beetje achterstand
ingehaald hebben."
Twijfels
Zo nuchter als hij zich momenteel
voortbeweegt bij Ajax, is hij niet het
hele seizoen geweest. Al zegt hij zelf
geen twijfels te hebben gehad. Niet
nadat hij geblesseerd was geraakt,
niet nadat Demy de Zeeuw werd
aangetrokken - en ook niet nadat
hij door Ajax Life was vergeten op
de handtekeningenkaart voor de
Open Dag, en op die dag zelf door
presentator Najib Amhali niet op
tijd naar voren werd geroepen. "Dat
soort dingen gebeuren. Ik dacht
wel even: jeetje, je wordt wel snel
afgeschreven," zegt hij lachend.
Dan serieuzer, over de komst van
Demy de Zeeuw: "Het is alleen
maar goed om meer concurrentie te
hebben. Dat houdt je scherp. Ik heb
geen twijfels gehad over mijn eigen
positie. Ik was alleen bezig met
herstellen."
Tussen de regels door zijn toch
enkele twijfels en frustraties
voelbaar. Zo zegt hij: "Ik heb het
geluk gehad dat ik meteen aan
spelen toekwam toen ik fit was. Als
je er langer naast staat, wordt het
een ander verhaal." En: "Ik raakte
al in de eerste week geblesseerd. Er
was net een nieuwe trainer. Dan
moet je jezelf opnieuw bewijzen. Ik
viel juist op dat moment weg. Dat is
best wel frustrerend, ja."
Het lijkt dus vooral een verhaal
van 'eind goed, al goed' voor de
Spanjaard. Met een mooie climax,
bij zijn rentree tegen Willem II.
Hij bleek alles behalve vergeten in
Amsterdam. Hij kreeg een staande
ovatie van de supporters. "Ik had
sinds februari niet meer gespeeld,
en had zo'n overweldigende reactie
dus niet verwacht. Ik raakte daar
echt een beetje geëmotioneerd van.
Ik wist niet dat ik zo geliefd was."
Hij kan en durft nu weer vooruit
te kijken. De laatste wedstrijden
hebben aangetoond dat hij dit
seizoen zeker in de plannen van Jol
voorkomt. Hij geniet vertrouwen,
waar hij dat vorig
seizoen miste bij Marco
van Basten. "Elke
trainer heeft zijn eigen
stijl van coachen. Ik
voel me beter thuis
bij Jol. Ik voel meer
vertrouwen tussen
trainer en zijn spelers. Waar dat aan
ligt, kan ik niet goed zeggen. Het is
een persoonlijk gevoel. Jol is iemand
die geen hele verhalen vertelt. Hij is
directhoudt het simpel. Dat bevalt
me wel."
Gabri kan weer vooruitkijken, maar
verder dan het huidige seizoen
reikt zijn blik nog niet. Ook al
loopt zijn contract medio 2011 af.
"Ik wil zeker tot mijn 32ste blijven
voetballen. Ik hoop dat ik mijn
carrière bij Ajax kan afmaken. We
hebben nog niet gesproken over een
nieuw contract. Dat hoeft van mij
ook nog niet. Eerst dit seizoen tot
een goed eind brengen. Met een
titel. Daar verlang ik naar."
Gabri revalideerde een maand in Barcelona. Bij zijn oude club, de
plaatselijk FC, werd hij door een fysiotherapeut elke dag onderhanden
genomen. Waarom hij niet in Nederland, bij Ajax, revalideerde? "Het
is prettig om met iemand te praten die dezelfde taal spreekt als je
geblesseerd bent. Je wilt toch gedetailleerd vertellen watje voelt,
hoe het gaat." Daarnaast had hij in Barcelona elke dag een privé-
fysiotherapeut tot zijn beschikking. "Als FC Barcelona 's ochtends
trainde, kon ik 's middags bij hem terecht. En andersom. Elke twee
dagen belde de arts van Ajax (Edwin Goedhart, red.) me op om
te vragen hoe het ging. Hij is ook een keer langsgekomen. Er was
dus wel genoeg contact met Ajax." Tijd om zijn hart op te halen in
zijn geboortestreek had hij niet. "Overdag was ik alleen bezig met
revalideren, 's Avonds was ik dan blij als ik bij mijn vrouw en kind was.
Ik heb wel met wat vrienden afgesproken, maar lang niet elke dag."
