Prediker Pantelic
'WE MOETEN ALLES
GEVEN, VOOR ELKAAR'
Als Marko Pantelic geen talent voor voetbal had, kon hij zo
dominee worden. De Serviër kan vol passie zijn geloof over
brengen. Het geloof van teamspirit.
ajaxlife
Saamhorigheid
Nomaden
INTERVIEW 4 W
22-10-2009 X i
'Ik vecht voor het team'
DOOR MIKE VAN DAMME
Hij ziet er uit als een rouwdouwer
uit de Balkan, met een fletse
spijkerbroek aan en een
donderblauwe muts op, die een deel
van zijn lange haren bedekt. Om
het beeld compleet te maken, houdt
Marko Pantelic een telefoon aan zijn
linkeroor, terwijl hij over het terrein
van De Toekomst sjokt.
Als hij een paar minuten later in het
perszaaltje - onder de hoofdtribune
op het jeugdcomplex - aanschuift,
blijft van het rouwdouwerimago
maar weinig over. Geen vluchtige
antwoorden, geen clichés voor
de 31-jarige Serviër - hoewel hij
zich één keer laat verleiden tot de
uitspraak 'Dat is voetbal'. Verder
alleen maar weloverwogen woorden,
en een duidelijke visie. Een
intellectueel, of beter, een prediker
zit aan tafel.
Pantelic neemt de tijd om zijn
voetbalvisie uit te leggen. De
kern: voetbal is een teamsport,
met nadruk op team. Geen plaats
voor zelfzuchtigheid. Het is een
opmerkelijke uitspraak voor een
spits die toch vaak het doel weet
te vinden: 45 doelpunten in 114
wedstrijden voor Hertha BSC, en
26 treffers in 44 duels voor Rode
Ster Belgrado. En bij Ajax scoorde
hij in vier competitieduels ook al
twee keer. Toch stelt Pantelic dat
hij een van de weinige aanvallers
is 'die niet voor eigen succes gaat'.
"Ik speel en vecht echt voor het
team." En hij heeft cijfers die dat
kunnen onderbouwen. "Ik heb in de
WK-kwalificatie één keer gescoord,
maar wel zeven assists gegeven."
Pantelic wil zijn zienswijze ook
overbrengen op zijn teamgenoten
bij Ajax. Na ruim een maand in
Amsterdam concludeert hij dat
er genoeg talent in de groep zit,
en dat hij te maken heeft met een
goede trainer, van wie hij 'zeker
nog wat kan leren'. "We kunnen
zeker bij de eerste twee eindigen
in de Nederlandse competitie. En
in Europa? Dan heb je wat meer
geluk nodig. Met de loting, maar
ook tijdens de wedstrijden. Tegen
Anderlecht en Timisoara waren
we duidelijk de betere ploeg, maar
wisten toch niet te winnen."
Het vertrouwen in de ploeg is
groot, maar de Serviër ziet ook
nog verbeterpunten, en juist op
'zijn' vlak: de saamhorigheid. "We
moeten honderd procent geven, elk
uurtje dat we op de club zijn. Maar
niet alleen alles geven voor jezelf of
omdat je je verantwoordelijkheden
wilt nemen, maar juist alles geven
voor elkaar, voor het team."
Met die wilskracht is van alles
mogelijk. Neem het nationale team
van Servië, dat zich al heeft geplaatst
voor het WK in Zuid-Afrika. De
ploeg van Pantelic en Miralem
Sulejmani (die overigens niet veel
speeltijd kreeg) eindigde als eerste in
de groep, en liet onder andere vice-
wereldkampioen Frankrijk
onder zich. "Servië is maar
een klein land, met niet meer
dan tien miljoen inwoners.
Voor onze landgenoten zijn
we nu helden." Het geheim
van het succes, volgens
recordinternational
(29 caps) Pantelic? "We
hebben respect voor elkaar, geven
alles voor elkaar. Jonge spelers
luisteren naar de oudere spelers.
Maar met mij kunnen ze ook
discussiëren. Bij sommige oudere
spelers is hun wil wet. Ik probeer de
jongeren wel te beschermen."
Jonge Serviërs; de naam Sulejmani
moet dan wel vallen. De Ajacied
heeft zijn grootse vorm van SC
Heerenveen nog niet kunnen
etaleren, en komt steeds meer
onder druk te staan in Amsterdam.
Pantelic: "De media hebben hem
gepusht, hebben gezorgd voor nog
meer druk op zijn schouders. Voor
hem is het daardoor moeilijk om zo
vrij als een vogel te spelen, zoals bij
SC Heerenveen."
"Ik praat veel met hem, probeer
hem weer dat vrije gevoel te geven.
Hij moet meer vertrouwen in
zichzelf krijgen. Dat komt wel als
hij een wedstrijd of vier, vijf goed
speelt. Zelfs voor een speler van
dertig jaar voor wie veel geld is
betaald, is het moeilijk om meteen
te presteren. Kijk maar naar
Ronaldinho bij AC Milan."
Tijd heelt alle wonden.
Sulejmani moet door een periode
heen, zoals Pantelic dat zelf
ook heeft moeten doen. Het
begin van zijn voetbalcarrière
werd gekenmerkt door veel
verhuizingen. Griekenland,
Frankrijk, Zwitserland, Spanje,
Oostenrijk, Servië; hij speelde,
op een uitzondering na, nergens
langer dan een seizoen. Dit
nomadenbestaan druist tegen zijn
eigen visie in: wie voor zijn team
voetbalt, zal die ploeg niet zo snel
verlaten.
Pantelic vond uiteindelijk zijn rust
bij Hertha BSC, waar hij van 2005
tot deze zomer onder contract stond.
Over zijn periode als voetbalnomade
weet hij niets meer, beweert hij. "Ik
kan me ook geen andere vrouwen
meer herinneren dan de vrouw waar
ik nu al zeven jaar bij ben. Het was
een ander leven. Ik ben veranderd."
Zijn eenjarig contract bij Ajax
betekent wat hem betreft dan
ook niet dat hij volgend seizoen
vertrekt, ook al heeft hij nog de
wens in een grotere competitie te
spelen. "Als ik geen problemen
had gehad bij Hertha BSC, had ik
daar misschien wel mijn carrière
beëindigd. Mijn focus ligt nu bij
Ajax. Misschien is dit wel
mijn laatste club. Het ligt er
aan hoe het gaat. Ik sta nog
steeds achter mijn woorden
dat Ajax mijn eerste
gesprekspartner blijft. In
december kijken we wat we
verder gaan doen."
Het is nu zaak zijn draai
te vinden bij Ajax, zodat hij zijn
visie ook bij zijn teamgenoten kan
prediken. Pantelic is een winnaar,
denkt niet aan één punt als de
ploeg achter staat. En de Serviër
weet wat je nodig hebt om te
winnen. Juist, teamspirit.
