'Spelers hebben schuld
aan deze situatr~'
VRAGEN
AAN...
Bruno
Silva
DE SFINX
ajaxlife
Marco van Basten probeerde tot
vorige week als trainer het spel
van Ajax naar zijn hand te zetten.
Als voetballer probeerde hij dat
vooral met zijn voeten te doen.
Op 6 mei 1985 zag hij zijn eigen
trainer vertrekken, Aad de Mos.
sjraHni
Bruno Silva was vorig
seizoen nog een van
de betere spelers bij
Ajax. Dit seizoen zat
de verdediger vooral
op de bank.
Een paar maanden geleden
zei je dat je weg zou gaan als
Marco van Basten trainer
zou blijven. Nu is hij weg. Is
de situatie daarmee voor jou
veranderd?
Maar nog een seizoen op de
bank bij Ajax kan betekenen
dat je het WK mist met Uru
guay, als jullie je plaatsen.
Ben je daar niet bang voor?
Je klinkt gedreven en zelfver
zekerd.
In het archief van Ajax liggen duizenden foto's; sommige
zeer bekend, vele nooit gepubliceerd of domweg verge
ten. Hennie Schuurman, beheerder van het foto-archief,
zoekt speciaal voor Ajax Life foto's waaraan eigenlijk
niet voorbij mag worden gegaan. De natgeregende Rinus
Michels sluit het seizoen af.
DOOR MIKE VAN DAMME
Hij zou spelen. Assistent-trainer
Spitz Kohn had het Marco van
Basten zelf laten weten een paar
dagen voor Haarlem-Ajax. Voor de
spits zou het eigenlijk een zekerheid
moeten zijn dat hij in de basis stond,
maar de laatste weken was helemaal
niets zeker bij Ajax. Trainer Aad de
Mos zat op de spreekwoordelijke
wipstoel na een reeks slechte resul
taten, en hij slachtofferde ondermeer
Van Basten in de hoop iets te redden.
De Mos zat echter al tien dagen ziek
thuis met een voorhoofdsholteont
steking en zou er tegen Haarlem niet
bij zijn. Zijn assistent Kohn was dus
even de baas op het veld en ging Van
Basten wel opstellen, liet hij weten.
Ook al verkeerde de spits in een
vormcrisis en was hij zelfs niet opge
roepen voor het Nederlands elftal
dat tegen Oostenrijk speelde.
Maar een dag voor Haarlem-Ajax
verschijnt De Mos snotterend op
het trainingsveld. Van Basten voelt
het goed aan: hij zit op zondagmid
dag gewoon op de bank. Zonder de
topscorer en zijn maatje John van 't
Schip in de basis, komt Ajax bij het
kleine Noord-Hollandse broertje
op een 1-0 achterstand. Alleen het
laatste half uur komt het tweetal in
actie, maar de opgelopen schade
kan niet meer worden hersteld. Ajax
verliest met 1-0 en het kampioen
schap lijkt aan de Amsterdammers
voorbij te gaan.
De kritiek op De Mos neemt toe. De
Telegraaf schrijft een dag na de wed
strijd: 'Bovendien zijn er bij Ajax
geen types meer die de ploeg op
sleeptouw nemen, wanneer het tegen
zit. Na de winterstop heeft Ajax
nog geen twee knappe wedstrijden
gespeeld. Iedere week is het weer
een raadsel hoe de ploeg eruit zal
zien. Er worden elf namen ingevuld
en die groep is een week later weer
uit elkaar getrokken, waardoor er
dus geen eenheid kan ontstaan.'
Op 6 mei - precies 24 jaar voor
dat Van Basten zelf zijn functie als
hoofdtrainer van Ajax zou opzeggen
- wordt De Mos door het bestuur
op non-actief gezet. Voorzitter
Ton Harmsen geeft in de pers aan
dat er 'een onwerkbare situatie'
is ontstaan, en haalt uit naar de
spelersgroep. "De spelers hebben
schuld aan deze situatie en het Ajax-
HISTORIE
15-05-2009
bestuur heeft sommige zaken te laat
onderkend," zegt hij in De Telegraaf.
In het boek 'Het mysterie Marco'
zijn drie scenario's beschreven van
het ontslag van De Mos. Bij de eer
ste is Van Basten de regisseur vanuit
de spelersgroep. Hoe dan ook, de
spits is opgelucht na het vertrek van
de trainer. Hij onderstreept dat door
in de eerstvolgende wedstrijd, tegen
FC Twente, al in de tiende minuut
te scoren. Het helpt weinig. Ajax
speelt 4-4 met Kohn, Tonny Bruins
Slot en Cor van der Hart op de bank
als tijdelijke opvolgers van De Mos.
Toch is het eind goed, al goed: Ajax
pakt, mede door een inzinking van
PSV, alsnog de titel. Met Van Basten
gewoon in de basis.
"Ik zei dat op een moment dat ik in
een dip zat. Het was gewoon zwaar
dat ik niet aan spelen toekwam. Ik
heb vrij snel daarna al laten weten
dat ik gewoon wil strijden voor mijn
plaats. Ondanks dat ik niet speel,
voel ik me goed bij Ajax, blijf ik
rustig."
"Toen ik tegen Sparta moest warm
lopen, riepen de Ajaxsupporters
mijn naam. Dat deed me veel: ze
waren me nog niet vergeten.
Dat sterkt me alleen maar in de
beslissing hier te blijven, ik wil de
fans laten zien wat ik kan. Voor de
rest is het afwachten wie de nieuwe
trainer wordt, en of hij het in mij ziet
zitten."
"Veel spelers verliezen hun plek in
de nationale ploeg als ze bij hun club
niet spelen, dat weet ik. Bij mij is dat
nog niet het geval. De bondscoach,
Oscar Tabarez, heeft me de laatste
paar keer gewoon opgeroepen. Hij
heeft gezegd: 'Bruno, ik weet dat je
niet veel speelt, maar als je bij ons
komt ben je fit en presteer je goed.'
Hij blijft dus gebruik van me maken.
Dat geeft me vertrouwen."
"Ik speel altijd met passie, met mijn
hart. Na een wedstrijd heb ik in heel
mijn lichaam pijn, omdat ik alles
heb gegeven. Soms speel ik te veel
met mijn hart, zoals tegen Olym-
pique Marseille, maar ik kan het
niet anders. Wij Uruguayanen staan
bekend om onze strijd. Ook tijdens
trainingen doe ik altijd mijn best.
Vandaar dat ik ook rustig ben geble
ven dit seizoen: ik heb er zelf alles
aan gedaan, kan mezelf niets verwij
ten. Na de zomerstop ga ik daar mee
verder, ga ik weer knokken." (MvD)
Archief Ajax
"Wie de beste trainer van Ajax
was? Louis van Gaal heeft het
heel goed gedaan, maar Rinus
Michels blijft mijn favoriet.
Hij liet Ajax mooi en aanval
lend voetbal spelen, en werd
in vijf jaar vier keer kampioen
van Nederland. Hij werd wat
behoudender na de 4-1 neder
laag tegen AC Milan, in de
Europacupfinale van 1969.
Ajax speelde zeer aanvallend,
maar kreeg de ene na de andere
treffer tegen in de counter.
Michels was een trainer die hield
van discipline. Hij was hard. Ik kan
me nog herinneren dat Ajax op
10 mei 1970 1-1 speelde tegen
Telstar en op dat moment geen
kampioen werd. Hij gooide voor het
volgende duel zijn hele elftal om.
Spelers als Gerrie Mühren en Barry
Hulshoff zaten gewoon op de bank.
Eigenlijk is het wel jammer, dat
Michels soms zó hard was. Kadaver
discipline werd dat genoemd, hij
ontzag niemand. Zelfs Johan
Cruijff was de pineut als hij te
laat op de training kwam.
Michels kreeg dan ook snel
bijnamen als De Generaal,
De Beul en De Sfinx.
Het leuke is dat hij als speler juist
helemaal niet gedisciplineerd
was. Hij hield wel van een geintje,
was de lolbroek van de selectie.
Dat zou je niet zeggen als je hem
als coach aan het werk zag. Hij
was een groots trainer." (MvD)
