DAN HOOR IK DE SUPPORTERS
OVER MIJN CLUB PRATEN
EN DENK DAN: WAS IK NOG
MAAR GEZOND, DAN KON IK
PROBEREN ZE TE HELPEN"
ajaxlife
INTERVIEW 4 K
"*^1 06-03-2009 1Ü
straalt hij van geluk. Telkens wordt
hij weer gewezen op dat fantastische
succesvolle voetballeven. Anderzijds
beseft de voormalige assistent-trai
ner dat hij daar nog maar even van
kan genieten.
"Geweldig," zegt Haarms vanuit het
niets als hij over zijn band met de
Ajaxfans begint. Op wedstrijddagen
is hij nog geregeld in het suppor
tershome te vinden. Hij heeft er een
eigen plek, naast de bar. Onlangs
ontving hij van fans een elektrisch
wagentje om zich makkelijker te
kunnen verplaatsen. Dat raakte hem
diep. "Als ik in het home ben, moet
ik veel handen schudden en krijg ik
veel zoenen, van de vrouwen dan.
Dan hoor ik de supporters over mijn
club praten en denk dan: was ik nog
maar gezond, dan kon ik proberen
ze te helpen."
Hij zwijgt. De realiteit is hard en
anders. Liet hij voorheen spelers
flink zweten, nu wordt hij door een
fysiotherapeut zelf'stevig' aange
pakt. "Ik doe veel loopwerk, train
twee keer per week. Dijbeenwerk
en daarna een massage. Ik ben hard
voor mezelf, maar vind het wel fijn
dat er een begeleider is die me op
bepaalde momenten de juiste rich
ting opstuurt. Door die training
verdwijnt de pijn even."
gebeurtenissen. Haarms kijkt seri
eus. Hij vindt dat de rivaliteit op de
tribunes is doorgeslagen. "Ik heb
in mijn lange carrière als speler en
trainer natuurlijk veel Feyenoorders
ontmoet. Je komt elkaar overal tegen
en dan ontstaat er toch wederzijds
sympathie. Ajax en Feyenoord heb
ben het Nederlandse voetbal groot
gemaakt."
•k -k -k
Als hij de regie in eigen hand zou
hebben, verlaat zijn ziel de aarde pas
als de felbegeerde dertigste lands
titel op het Leidseplein is gevierd.
"Dat is voor mij een extra stimulans
om iedere dag te blijven knokken.
Daarna is het goed. Die schaal moet
ik nog minimaal een keer in mijn
handen hebben. Dat lijkt me fantas
tisch. Dat moet toch kunnen? Ik heb
het niet over de wereldcup hoor,"
grijnst hij.
De prachtige uitvaart van een ander
clubicoon, Sjakie Wolfs, zette Bob
aan het denken. "Dat was een
grandioos afscheid. Ik was erbij. Wat
een mensenmassa! Het geeft ook
aan hoe hecht de Ajaxfamilie kan
zijn. Het leven is een keer afgelopen.
Wanneer, dat heb ik niet voor het
zeggen. Ik ben niet bang voor de
dood. Misschien zit onze Lieve Heer
wel te wachten op een hersteltrai
ning. Nou, dan kan ie behoorlijk aan
de bak."
Daarop voortbordurend wachten
'boven' in de legendarische Ajax-
kantine veel oude makkers op hem.
Wie ziet hij daar allemaal aan de
bar zitten? "Alle toppers met wie ik
heb gewerkt. En het waren allemaal
toppers. Als je lid van Ajax mag
worden, ben je een topper. Natuur
lijk, er waren jongens die het net
niet redden, maar zij zitten ook in
die kantine. Laatst kwam ik een
jongen tegen - ik ben zijn naam even
kwijt - die vroeger in het tweede
speelde. Hij redde het niet als prof,
maar slaagde wel in maatschappelijk
De Goede Beid bezoekt nog zoveel
wedstrijden als mogelijk. "Dat is be
langrijk voor me."
opzicht. Hij bedankte me omdat ik
hem had geleerd hoe je met mensen
moet omgaan en welke discipline je
moet hebben om succesvol te wor
den. Maar voor de duidelijkheid:
ik geloof niet in het hiernamaals.
Daar ben ik te nuchter voor. Ik zou
het wel mooi vinden als er in het
stadion een tribune naar mij wordt
vernoemd. Daar ben ik ijdel genoeg
voor."
Voorlopig staat lichamelijk herstel
voorop. Samen met de directeur van
het verzorgingstehuis maakt hij al
grapjes over de toekomst. "Ze vroe
gen me hier wat ik nou ging doen als
ik weer topfit ben. De directeur had
namelijk nog wel wat klusjes in en
rondom het gebouw. Antwoordde ik
dat hij zeker op het grasonderhoud
doelde," zegt hij lachend, terwijl hij
nog eens door een plakboek bladert.
"Serieus, ik voel me nog steeds de
rijkste man ter wereld!"
Haarms maakte met Ajax alle Europese successen mee. Nu wacht hij alleen nog op een titel. "Dat moet toch kunnen?"
Er zijn mensen die ouderdom accep
teren als onderdeel van het leven.
Haarms rekent zichzelf niet tot die
groep. "Die mensen benijd ik, echt
waar. Ik heb de mooiste dingen
ter wereld gezien en meegemaakt.
Allemaal met deze prachtige club.
En dan ga je nu noodgedwongen
het laatste deel van je leven in. Over
twee - hooguit vijf jaar - is het wel
met me gebeurd. Dat denk ik écht.
Het is erg moeilijk om steeds meer
mooie herinneringen noodgedwon
gen te moeten loslaten."
Gelukkig beschikt hij over tiental
len plakboeken, mappen en ordners.
Hij bladert er zoals gezegd nog
geregeld in. "Ik zei net dat ik mezelf
maximaal nog vijf jaar geef. Als ik
al die mappen dan nog eens goed
en nauwkeurig wil lezen, red ik het
net," lacht hij. "Als ik er straks niet
meer ben, gaat alles naar het Ajax
Museum. Dat is de enige plek waar
het thuishoort. Er komt ook nog een
boek. Ik wil iets achterlaten. Een
schitterend overzicht van de mooiste
tijd van mijn leven en om iedereen
nog maar eens te laten beseffen wat
voor een geweldige club dit is. Dat
moet wijdverspreid verkondigd wor
den, ook als ik er straks niet meer
ben!"
Hoewel Ajax de laatste vijf jaar spor
tief slecht presteert, blijft Haarms
een loyaal familielid. Hij zal nooit
openlijk kritiek uiten op de club.
"Ajax moet ieder jaar kampioen wor
den. Zo is het toch? We moeten ons
onderscheiden door goed te scouten.
Ik ben blij dat men na het rapport
aan iets nieuws bouwt en dat de club
niet verwaarloosd wordt. Marco gaat
het ondanks alle kritiek goed doen.
Hij is rustig, trekt zijn eigen pad
en krijgt de gelegenheid dat pad te
bewandelen. Ik heb het idee dat alle
neuzen nu dezelfde kant opstaan.
Ajax moet de rust naar buiten toe
bewaren. Dat probeerden wij vroe
ger ook altijd. Je moet bij deze club
niet populair willen doen. Gewoon
de waarheid zeggen - en deze soms
inslikken - maar nooit liegen."
Uiteraard begrijpt hij de onvrede
bij een groot deel van de achterban,
maar hij vraagt zich ook af of de
bestorming van een trainingsveld
nu de beste oplossing is. "Als Ajax
slecht speelt, wordt er gemopperd.
Dat is nog nooit anders geweest.
Fans moeten hun club trouw blij
ven in voor- en tegenspoed. Als het
minder gaat, putten de spelers moed
uit het vertrouwen dat de fans erach
ter blijven staan. We hebben elkaar
hard nodig."
Als Eredivisie Live overschakelt
op Feyenoord TV nodigt dat uit
tot een verwijzing naar de recente
