arcos
atch
©VRAGEN
(©AAN...
Rob de Wit
i? si
PERRY V
ajaxlife
Marco van Basten probeert dit seizoen als trainer het spel van Ajax naar zijn hand te zetten.
Als voetballer probeerde hij dat vooral met zijn voeten te doen. In het seizoen 1983/1984
hoefde hij maar vier minuten te wachten op zijn eerste treffer, maar winnen in Utrecht deed
Ajax niet. Kwam dat door de maniertjes van de FC Utrechtverdedigers?
A
Rob de Wit was medio
jaren tachtig de
linksbuiten van Ajax en
Oranje. Na een plotse
linge hersenbloeding in
de zomer van 1986 moest
hij noodgedwongen zijn
carrière beëindigen, op
23-jarige leeftijd.
Is voetbal nog steeds een be
langrijk element in je leven?
Ajax gaat aankomende zon
dag op bezoek bij FC Utrecht.
Je hebt voor beide clubs ge
voetbald. Wie hoop je dat er
wint?
Wat vind je van de huidige
vleugelspelers van Ajax?
In het archief van Ajax liggen duizenden foto's; sommige
zeer bekend, vele nooit gepubliceerd of domweg verge
ten. Hennie Schuurman, beheerder van het foto-archief,
zoekt speciaal voor Ajax Life foto's waaraan eigenlijk niet
voorbij mag worden gegaan. Zoals die van de vliegende
Henk Groot, tegen DOS.
DOOR MIKE VAN DAMME
Er staan geen camera's buiten de
kleedkamers op de spelers te wach
ten, zoals 25 jaar later wel het geval
zal zijn. Op 21 augustus 1983 lopen
de spelers van FC Utrecht en Ajax
buiten de schijnwerpers om naar het
veld voor de eerste wedstrijd van het
seizoen. Als een van de spelers uit
nervositeit nog even aan zijn neus
krabbelt, wordt het later op dag niet
besproken.
Ook op het veld worden de spelers
met een stuk minder camera's
gevolgd. Jammer voor een stylist als
Marco van Basten, die een wonder
schoon doelpunt vast wil terugzien
vanuit verschillende standpunten
bij Studio Sport. Voor andere spe
lers is het maar goed dat de kijker
thuis - en daarmee ook de voetbal
bond - niet alles ziet wat gebeurt op
het veld.
Ton du Chatinier is zo'n speler.
De verdediger van FC Utrecht heeft
zijn eigen maniertjes om een spits
van de tegenstander van zijn stuk
te brengen. "Je probeerde wel eens
wat," zegt Du Chatinier, momenteel
interim-trainer van FC Utrecht.
"Ook wel dingen die niet door de
beugel konden. Tegenwoordig kom
je er niet meer mee weg. De came
ra's staan al voor de kleedkamer."
Van Basten is een speler waarbij Du
Chatinier - samen met zijn compag
non in de Utrechtse verdediging,
Herman Verrips - wel eens wat
probeert. Voetballend is de spits van
Ajax niet af te stoppen. Dat wordt
de verdedigers van FC Utrecht op
21 augustus 1983 al na vier minuten
duidelijk: Van Basten scoort in de
Galgenwaard zijn eerste treffer van
het seizoen.
"Ik was redelijk snel, maar ik had
nog mijn handen en voeten nodig
om hem af te stoppen," herinnert
Verrips. "Destijds was al duidelijk
dat Van Basten een van de beste
spitsen ter wereld zou worden."
HISTORIE
26-02-2009
De trukendoos van Du Chatinier en
Verrips gaat deze middag dus open.
Ze houden Van Basten vast, tackelen
fors, roepen hun teamgenoten op
hem 'eens flink aan te pakken' en
doen zoals Du Chatinier het zegt
dingen die 'eigenlijk niet door de
beugel kunnen'. "Aan spugen deden
we niet," zegt Verrips. Maar wat dan
wel? "Marco kwam ook uit Utrecht,
dus gingen we wel met hem praten
over zijn jeugd in Utrecht, om hem
af te leiden. Als hij een kans miste,
riepen we: 'Laat hem de volgende
keer maar gaan, hij is toch een spits
van niks'."
Dat FC Utrecht uiteindelijk door
een treffer van Frans Adelaar op 1-1
komt, en dat Van Basten er niet in
slaagt om Ajax alsnog de overwin
ning, komt volgens Du Chatinier
en Verrips niet door die 'gemene
maniertjes'. Verrips: "Hij was sto-
icijns, ook in Utrecht. Hij speelde
daar niet graag, want hij werd als
Utrechter van Ajax door het publiek
uitgefloten. Het leek hem weinig
te doen in het veld." Du Chatinier:
"Bij AC Milan liet hij zich later ook
nooit van zijn stuk brengen. Inder
daad, hij heeft een goede leerschool
gehad in Utrecht."
"Absoluut. Ik kan de sport al jaren
niet meer zelf uitoefenen, maar ik
volg alles nog op de voet. Ik heb van
Ajax twee seizoenkaarten gekregen,
dus samen met mijn zoon Robin
kom ik vaak in de Arena. Ik ga niet
elke wedstrijd. Bij Ajax-Feyenoord
was ik wel aanwezig, een verdiende
overwinning natuurlijk. Soms mis
ik bij Ajax het gevoel dat de spelers
voor elkaar door het vuur willen
gaan, maar in de tweede helft tegen
Feyenoord was dat absoluut wel
aanwezig."
"Ik ben bij Utrecht begonnen als
prof, maar het was bij Ajax dat ik
mijn meest gedenkwaardige mo
menten heb beleefd. Tot op de dag
van vandaag heb ik een heel sterke
band met die club, veel meer dan
met Utrecht. Ik denk wel dat het
zondag een moeilijke wedstrijd gaat
worden. Uit mijn Utrechtperiode
weet ik dat 'Ajax-thuis' heel speciaal
is voor de supporters. Ook voor Ajax
zelf is een overwinning noodzaak,
want die tweede plaats mogen we
niet mislopen."
"Mijn favoriet is Luis Suarez. Hij
heeft dat 'onverwachtse' in zich.
Soms denk je dat hij niet in de
wedstrijd zit, dat hij beter gewis
seld kan worden, maar opeens doet
hij iets geks en is het weer hosanna.
Dat had ik ook in mijn spel, al was
ik sneller dan Suarez. Aan Miralem
Sulejmani kun je zien dat hij iets in
zijn mars heeft, al is het met zo'n
jong talent altijd afwachten of het er
ook uit komt. Het is niet gemakke
lijk om opeens bij Ajax in de schijn
werpers te staan. Ik had daar zelf
ook moeite mee. Het ging allemaal
te snel voor me. Pas in mijn tweede
jaar voelde ik me sterk en ging ik top
presteren. Gun Sulejmani dus nog
even de tijd." (SvdW)
Archief Ajax
"Henk Groot is een van de beste
koppers die Ajax heeft gekend,
met Ruud Geels natuurlijk.
Groot had een goede timing, kon
erg hoog springen zoals je ook op
de foto ziet. Deze bal tegen DOS
ging net naast. Ajax won wel, met
4-0. Groot scoorde ook nog, uit
een afstandsschot van ongeveer
dertig meter.
In die tijd gaven journalisten de
ploegen ook cijfers. Ajax kreeg
voor de techniek een 7,5; DOS
kreeg maar een 5,5. Eigenlijk
scoorde Ajax altijd hoger dan de
tegenstander, en nooit een onvol
doende.
Groot was niet alleen een goed
kopper, maar ook een echte
technicus. Als hij dertig ballen
op doel schoot, waren er 28 of
29 echt goedgeplaatst. Op een
slechte dag gingen er nog maar
tien ballen naast het doel. Hij
scoorde niet voor niets in het sei
zoen 1960-1961 in totaal 64 doel
punten, waarvan 41 in de compe
titie. En toen speelde hij niet eens
alle competitiewedstrijden. Daar
had hij zelf de pest over in, omdat
hij anders het record van Koen
Dillen (43 competitiedoelpunten
uit 1956-1957 voor PSV) had
kunnen breken.
Wat voor cijfer ik de techniek van
Groot zou geven? Een negen is
misschien net te hoog. Doe dus
maar een acht, dat was hij zeker
waard." (MvD)
TECHNIEK: EEN 8
