De strafschop
Ajax kort 5
Freek
Gerald
de Armeense verrassing
Column
Co Prins goes USA
Edgar Manucharyan (19)
is lichamelijk dusdanig
volgroeid dat hij zich na
twee seizoenen eindelijk
op een selectieplaats
lijkt te kunnen richten.
AIAXLIFE
Door Jeroen de Laat
Door Sander Zeldenrijk
vrijdag 17 november 2006
Twee keer was ik als toeschouwer bij
een thuiswedstrijd tussen Ajax en
Austria Wien. De eerste was in de na
dagen van de donkere jaren tachtig,
de tweede was recent. Tussen beide
duels van Ajax met de Oostenrijkers
zitten onnoemelijk veel verschillen.
De overeenkomsten zijn op één hand
te tellen: het ging om een UEFA
Cup-wedstrijd. Austria speelde in
een vage kleur die het midden hield
tussen blauw en paars. Enne...
De eerste wedstrijd stond ik op
Diemenzijde van stadion De Meer.
Toevallig op vak F. Het was enorm
druk en gezellig. Opvallend: de gym
nastiekoefeningen die Austria deed
als warming-up. Zag er raar uit. Dat
wordt een makkie, dacht ik. De club
had bedacht dat Freek de Jonge als
stadionspeaker een mooie geste was,
voor al dat massaal toegestroomde
publiek. 'Telefoon voor de heer
Waldheim, telefoon voor de heer
Waldheim,' klonk het opeens tijdens
de wedstrijd. Hilariteit alom. Leuk,
die Freek de Jonge! Zegt zomaar
iets over de Oostenrijkse president
met een discutabel verleden in de
Duitse krijgsmacht! Freek hoorde je
niet meer toen de Oostenrijke kee
per Franz Wohlfhart krimpend op de
grond lag. Daar kan je niet met goed
fatsoen grappen over maken, zo veel
was meteen duidelijk.
Hoe ik dat incident met die staaf
en die keeper heb ervaren, vraag je
je misschien af. Hoe zwart dan ook,
het was toch een historisch moment
in de clubgeschiedenis. Ik kan je zeg
gen: ik had geen idee. Die keeper stelt
zich enorm aan (had-ie maar niet van
die turnoefeningen moeten doen,
dacht ik nog) en dat riep ik vol over
tuiging in zijn richting. Van staafwer-
per Gerald geen spoor. Er was totale
verwarring en verbijstering alom. De
wedstrijd staken, moet dat nou, vroeg
ik me af. Stuitend, hoe weinig besef
je op het moment van de impact zelf
hebt.
Ik wilde de tweede wedstrijd tegen
Austria beter opletten. Dus zat ik ge
spannen te kijken of er iets historisch
gebeurde. Niets van dat alles. Het
werd een mooie, regelmatige over
winning. Oh ja, Edgar Manucharyan
maakte zijn eerste Europese treffer.
Memorabele gebeurtenissen laten
zich niet dwingen, zo veel is duide
lijk.
Erol Erdogan
Vier decennia geleden veroverde een
gouden generatie de harten van de
Ajax-fans. Ajax Life dook de archie
ven in en maakte een selectie van de
meest opmerkelijke gebeurtenissen
van het seizoen 1966-1967. Nu de
periode van 8 november tot en met
22 november 1966.
Een paar dagen voor het beladen duel
met Feyenoord, krijgt Johan Cruijff te
horen dat hij voor zijn rode kaart tegen
Tsjechoslowakije 'slechts' een jaar niet
mag uitkomen voor Oranje. Dit dankte
hij vooral aan de verdedigende inbreng
in de strafzaak van voorzitter Jaap van
Praag. Toen deze voor het duel met
de Rotterdammers het kleedlokaal in
kwam, werd hij uitvoerig bedankt door
de Ajacieden. Van Praag: 'Jullie kun
nen iets terug doen door vanmiddag
het publiek te vermaken.'
Meerse helden
De spelers geven gehoor aan het ver
zoek. Op 13 november walst Ajax in
Amsterdam over Feyenoord heen: 5-0.
Zelfs de trainer van de bezoekers, Willy
Kment, complimenteert de Ajacieden
met hun fantastische spel.
Aanvoerder en doelman Gert Bals
zei na de wedstrijd: 'Ik heb na rust al
leen moeite gehad mijn handen warm
te houden. Het is nog nooit gebeurd,
dat ik tegen Feyenoord koude handen
kreeg.'
Henk Groot, de ster tegen Fey
enoord, doet daags na de wedstrijd
een opvallende bekentenis. 'Ik heb
dit weekeinde mijn broertje Rob zien
spelen in de Zaanstreek-jeugd. Weet je
dat ik zondag jaloers was op hem. Die
speelt lekker onbezorgd voor een hand
jevol toeschouwers. Wat een verschil!
Half november tekent Co Prins
een vierjarig contract bij de Ameri
kaanse voetbalbond. De Ajacied krijgt
350.000 gulden op een bankrekening
in Zwitserland bijgeschreven. Zijn jaar
salaris bedraagt 180.000 gulden.
Ajax - Feyenoord: Sjaak Swart maakt er eentje en keeper Eddy PG vindt 't
niet grappig.
Afgelopen weekend hadden we er min
stens één moeten krijgen!
Ho, ho, laten we er eerst maar eens de
officiële regel bijpakken: 'Indien de
bal in het spel is, wordt een strafschop
toegekend tegen de partij die binnen
het eigen strafschopgebied één van de
tien overtredingen begaat, waarvoor
buiten het strafschopgebied een di
recte vrije schop wordt toegekend.'
Duidelijk, toch
Niet bepaald. Want is er op de rest van
het veld, dus buiten het strafschopge
bied, ook niet continu discussie over
wat wel of geen overtreding is? Ove
rigens staat er nog een opmerkelijk
zinnetje in de reglementen: 'Uit een
strafschop kan rechtstreeks worden
gescoord.'
Maar...
Inderdaad. Het kan ook anders. Wie
herinnert zich niet de penalty van
Johan Cruijff en Jesper Olsen, op 5
december 1982. In plaats van zelf te
schieten, legde Cruijff breed op de in
lopende Olsen, die hem op zijn beurt
terugschoof. Cruijff tikte de bal sim
pel in een leeg doel. Geheel volgens de
regels: 'De strafschopnemer trapt de
bal in voorwaartse richting, hij speelt
de bal niet voor de tweede keer voor
dat deze is geraakt door een andere
speler.'
Zijn er nog meer regeltjes waar de arbi
ter op moet letten
Talloze: 'De bal moet op de straf
schopstip liggen en het moet duidelijk
zijn welke speler de strafschop neemt.
De doelverdediger van de verdedigen
de partij moet, totdat de bal is getrapt,
op de doellijn tussen de doelpalen blij
ven met de voorzijde van zijn lichaam
richting strafschopnemer.' JdL)
Spartaan Jason Oost neemt, Maarten Stekelenburg redt.
Manu,
De omhelzing is warm, voor aanvang
van Jong Ajax-Jong Willem II. De één
(trainer Henk Wisman) staat aan de
vooravond van een Chinees avontuur,
de ander (Edgar Manucharyan) is blij
als hij zijn voormalige bondscoach
ontwaart. Enkele dagen eerder maakte
hij - tegen Austria - zijn eerste tref
fer en vanavond kijkt hij met de 'grote
jongens' naar de verrichtingen van de
Beloften. Het team waar hij dit seizoen
zijn meeste speelminuten maakte. Oók
Manucharyan staat voor een belangrijk
kruispunt. Hij is eigenlijk te goed voor
Jong Ajax, maar moet alle zeilen bijzet
ten zich structureel bij de A-selectie te
handhaven. De international leeft sinds
zijn geboorte voor het voetbal. Via de
hoogstaande jeugdopleidingvan Pyunik
en het nationale team maakte hij naam
bij de internationale scouts. Dankzij
Louis van Gaal en Ton Pronk belandde
hij in Amsterdam. Na jaren van investe
ren moet er worden geoogst.
Achteraf is iedereen binnen Ajax het er
over eens dat 'Manu' te snel is gebracht.
De beste jeugdspeler van Armenië bleek
te jong en onvolgroeid om de fysieke
Ajax-belasting aan te kunnen. In eigen
land werd de sympathieke internatio
nal voetballend nooit écht getest. Wel
enorm overbelast. Daarvoor betaalde
hij de lichamelijke tol in Amsterdam.
Al in één van zijn eerste duels ging het
fout. Ajax oefende tegen een combi-elf-
tal van FC Barcelona en de stagiair brak
zijn middenvoetsbeentje.
Na de uitwedstrijd tegen FC Utrecht
vorig seizoen besloot de medische staf
het rustiger aan te doen met de Ar
meen. Zowel Danny Blind als Henk
ten Cate spraken sindsdien meerdere
malen hun vertrouwen in hem uit. Dat
resulteerde recent in invalbeurten tegen
Austria Wien en SC Heracles. Jonge
spelers kennen pieken en dalen. Het
is aan de technische staf te zorgen dat
die dalen kortstondig en niet zo 'diep'
zijn. Manucharyan begint nu aan zijn
eerste echte klim. Hij richt zich op de
linksbuitenpositie, maar kan ook op
rechts uit de voeten. Bij blessures komt
hij in beeld. De trainer noemt zijn se
lectie 'een beloning'. Wat dat betreft
wordt het over enkele weken dringen
op de linkervleugel, met een fitte Babel
en Mitea en eventueel nog Rosenberg.
Manucharyan lijkt vooralsnog een spe
ler die tussen het eerste en het tweede
zweeft, net als Vertonghen en Vermeer.
Wat dat betreft kan de winterstop nog
een Armeense verrassing in petto heb
ben.
