Ajax kort 7
Begin met een
slotoffensief
(voor Kenneth)
otspof
^■Arena
re tribune FEEia 19
ALLE RANGEN 5.-
Column
Algarve Cup
Kenneth Perez tekende in januari een contract tot
2009. De reserveaanvoerder zit gevangen in het
tactische systeem van trainer Henk ten Cate.
In deze rubriek vragen we een sportjournalist naar zijn meest
memorabele duel. Vandaag: de geleende stropdas en hachelijke
Turkse busavonturen van NOS-radioreporter Rob Fleur.
AIAXLIFE
Middenveld
■slagge
vrijdag 6 oktober 2006
Het handje van onschuld is gedrenkt
in Duitse wanstaltigheid. De over
treding van de geblondeerde Stefan
Effenberg (qua naam en spel te rang
schikken in de categorie Mario Basler,
Lothar Mattheus en Andy Möller) op
de benen van Mido is gemeen, opzet
telijk, grof en onnodig. De Egyptische
spits krabbelt gelukkig overeind en
het is jammer dat Ovidiu Petre even
later de toegekende vrije trap jammer
lijk naast het lege doel glijdt.
De Roemeense stageloper slaat de
handen voor het gezicht; succesvolle
afronding van deze vlijmscherp voor
het doel gedraaide voorzet had hem
een stuk dichter bij een contract kun
nen brengen. Hij bedankt Ajax' num
mer 15, ook een debutant in het eerste,
voor de geboden kans. Dat ontgaat de
kleine nieuweling. Geconcentreerd
heeft Wesley Sneijder zich alweer po
sitioneel opgesteld, op aanwijzingen
van aanvoerder André Bergdolmo.
Sneijder is negentien jaar als hij zijn
eerste echte wedstrijd in Ajax 1 speelt,
tijdens het wintertrainingskamp in
Portugal. Voor amper duizend toe
schouwers in het Estadio Sao Luis, op
15 januari 2003. Daar, in het krakke
mikkige onderkomen van het inmid
dels failliete Farense, laat hij voor het
eerst zijn voeten spreken. In een kort
onderhoud, dat direct na het laatste
fluitsignaal in het strafschopgebied
plaatsheeft, vertelt hij dat dat feit aan
hem voorbijgegaan is. Als talentvolle
loot aan Ajax' opleidingsboom is dit
toch een logische volgende stap, lijken
zijn ogen te zeggen.
We zijn nu ruim 3,5 jaar verder. De
ontwikkeling van Wesley Sneijder is
nog lang niet ten einde. Dit seizoen
speelt hij als nooit tevoren. Bevrijd
van druk en voorzien van niei
(privé)-geluk komen zijn talenten
tot volle ontplooiing. En hij bewijst
over nog een kwaliteit te beschikken:
ongeremde werklust. Misschien is dat
laatste nog wel de belangrijkste toe
voegingvoor hemzelf én Ajax.
In de aanloop naar zijn transfer ver
telde de toenmalige AZ'er al dat hij op
31-jarige leeftijd graag de overstap zou
maken naar een topclub. Daarbij doe
lend op aansprekende ingrediënten als
allure, stadion, geld en grote druk. De
drang naar iets verfrissends won het van
de positieve beleidsontwikkelingen in
Alkmaar. Perez was (en is) over een
paar jaar simpelweg te oud om mee
te profiteren van de succesvolle Sche-
ringa-oogst. Niet voor niets haalden
de beleidsbepalers in Simon Cziom-
mer een jongere troonopvolger naar
Alkmaar. Perez is op zijn best achter de
spitspositie. Dat wil zeggen, als aanval
lende centrale middenvelder. De '10' in
Ajax-jargon. Er is één probleem: de '10'
sterft uit. De Amsterdammers spelen er
nauwelijks mee, tenzij het scoreverloop
daarom vraagt of de tegenstander daar
toe mogelijkheden biedt.
De Deen maakte in zijn laatste vijf sei
zoenen gemiddeld tien treffers. Onder
Co Adriaanse speelde hij als linksbuiten
en onder Louis van Gaal op '10'. Ajax
Kenneth maakt met een stijfie de cruciale treffer bij FC Utrecht.
presenteerde hem als linkervleugel
aanvaller met de toevoeging dat hij als
aanvallende middenvelder uit de voeten
kon. Dat is opmerkelijk: een fitte Nico-
lae Mitea lijkt toch echt de eerste keus
voor de linksbuitenpositie. Waarom?
Omdat hij met zijn snelheid, sterke lin
kerbeen en leeftijd veel meer tempo op
de vleugels kan leggen. En dan hebben
we het nog niet eens over Ryan Babel.
Bovendien, Perez kan met zijn inzicht
beter uit de voeten op het middenveld.
Als rechtshalf beschikt de Deen echter
niet over het defensieve loopvermogen
dat Gabri wel aan de dag legt. Ten Cate
kiest meestal voor een controlerende
middenvelder (Roger, Maduro of Lin-
denbergh). Geen gekke gedachte, met
aanvallende middenvelders als Sneijder
(links) en Gabri (rechts). Voor Perez
een vieze tegenvaller. Nu mag de derti
ger alleen zijn talent tonen als de nood
aan de man is. In Breda wierp het slotof
fensief (zonder Perez) zijn vruchten af,
tegen NEC én FC Utrecht was het de
individuele klasse van de Deen die met
fraaie treffers de duels besliste.
Opmerkelijk was wel dat Wesley
Sneijder en Kenneth Perez elkaar op de
'10' geregeld in de weg liepen (en dat
Ten Cate vond dat Sneijder op het mid
denveld moest blijven). Als diezelfde
Ten Cate zijn systeem niet aanpast, wat
thuis tegen IK Start wel gebeurde, is er
voor Perez dit seizoen slechts een rol
weggelegd als pinch-hitter. (SZ)
Arnout Verzijl
NB: De Algarve Cup 2003 is
de eerste Ajax-prijs voor Sneijder.
VfL Wolfsburg en Aberdeen hadden
het nakijken.
Als gevolg van de transfer van Jes-
per Olsen naar Manchester United
speelde Ajax op 14 augustus 1984
een vriendschappelijke wedstrijd te
gen de Mancunians. Rob Fleur was
als verslaggever van Het Parool als
enige Nederlandse journalist aanwe
zig op Old Trafford. 'Arie van Eijden
was als enige bestuurslid afgereisd
naar Engeland, 's Avonds was er een
groot diner in het stadion. Omdat
Arie niet in zijn eentje wilde gaan,
vroeg hij of ik niet samen met hem
in pak naar dat diner kon. Ik zou me
voordoen als bestuurslid jeugdcom
missie of iets dergelijks en moest al
leen even een stropdas regelen. Dat
diner was perfect. Vijf minuten voor
aanvang schoven we aan en de cham
pagne en wijn vloeiden rijkelijk. Alle
grote namen, Sir Matt Busby, Martin
Edwards en Bobby Charlton, waren
aanwezig. Anders had Arie daar moe
derziel alleen gezeten.'
Zijn tweede anekdote stamt uit het
succesvolle seizoen 1986-1987. Het
jaar waarin Ajax de Europa Cup voor
Bekerwinnaars won. De triomftocht
begon op 16 september in het Turkse
Bursa, waar Ajax tegen Bursaspor aan
trad. 'Dat lag in het Aziatische deel van
Turkije. We vlogen eerst naar Istanbul
om, na een overnachting, nog eens aan
een bustocht van acht uur te beginnen.
Onze verhalen moesten via Istanbul
naar Amsterdam worden verzonden,
maar daar lagen de draden eruit, zodat
niemand zijn stuk doorkreeg. Uitein
delijk hield men in het hotel maar een
telefoonlijn open.'
Fleur vervolgt: 'En 's avonds maakte
toenmalig voorzitter Ton Harmsen
zich zorgen over de kwaliteit van
het eten. Wij zaten met twintig man
aan tafel waarbij de kratten en fles
sen werden aangerukt, tot drie uur
's nachts. Collega Robert Collette
(destijds fotograaf van VI) was 'chef
keuken'. Uiteindelijk moesten we
voor eten en drinken slechts tien gul
den per persoon betalen. We gaven
die man toen maar een flinke fooi,
waarop er wéér exotische dranken
werden ingeschonken. Een dag later
vroeg Harmsen nog of het eten goed
was, maar niemand wilde dat woord
toen meer horen.' (SZ)
Rob Fleur,
i Langs de Lijn, in gesprek met Henk ten Cate.
