Roger en het Catalaanse elftal
Interview 13
Roger en dit seizoen
Vaarwel
Ik heb geen
problemen met
Van Gaal
Cruijff en Van Gaal
Ik wilde perse in het
centrum wonen, het
stadsleven voelen
ken ook geen wrokgevoelens als ik straks
met Ajax tegen AZ speel. Hij wilde mij
er niet bij, punt uit. Ik besefte al snel dat
ik - als ik aan spelen toe wilde komen
- moest vertrekken.'
Roger vond een nieuw honk bij Es-
panyol, de club die hem het beste 'pro
ject' leek. 'We wonnen er de Copa del
Rey (de Spaanse beker, red.), wat enorm
belangrijk is voor zo'n kleine club. Ik
heb daar opnieuw met m'n broer sa
mengespeeld, die via Valencia ook bij
Espanyol was beland. Bij Espanyol heb
ik een goede periode gekend. Het was
niet voor niets dat Villarreal interesse in
me kreeg.'
Het eerste seizoen bij Villarreal verliep
uitstekend, maar zijn knieblessure door
brak die stijgende lijn. De opvallende
overgang naar Ajax moet weer voor een
positieve impuls zorgen. 'Ik wist dat de
Nederlandse competitie erg competitief
is. Het is moeilijk om met de Spaanse
liga te vergelijken, daarvoor ben ik hier
nog niet lang genoeg. Nederland ken ik
van documentaires op TV en van voor
bereidingen van Barcelona en Espanyol.
Een aantal Nederlandse collega's heeft
me er ook over verteld.'
De chagrijnige en droevige oogopslag
van Roger betekent niet dat de Span
jaard niet van het leven geniet. Vanuit
zijn huis nabij het Vondelpark verkent
hij Amsterdam, samen met vrouw Laia
en zoontje Max. 'Ik wilde per se in het
centrum wonen, het stadsleven voelen.
Ik kan nu de deur uit om lekker een om
metje te maken.
Alle grote musea heb ik al gezien. Elke
keer als familie of vrienden langskomen,
neem ik ze mee naar een ander museum.
Ik ben ook naar het Anne Frank Huis
geweest en vond het indrukwekkend
om te zien hoe ze daar destijds geleefd
moet hebben.'
Wellicht kan Roger zijn trieste oogop
slag vaarwel zeggen als hij een aantal
wedstrijden goed heeft gespeeld. Van
zijn gebroken teen heeft hij in ieder
geval geen last meer. 'Ik baal dat ik ben
begonnen met een blessure, want ik heb
enorm veel zin om de mensen te laten
zien wat ik kan. Ik hoop het publiek zo
snel mogelijk te laten genieten.'
(|Sitel.nl
GSM TELEVISIE - ADSL
Roger heeft dan wel geen interlands voor het Spaanse nationale elftal op
zijn naam staan, wat betreft wedstrijden voor het Catalaanse elftal is hij
recordhouder. Voor het 'nationale elftal' van Catalonië, waarvoor in het
verleden ook Jordi Cruijff, Xavi, Josep Guardiola, Carles Puyol en Sergi
uitkwamen, speelde hij elf interlands, terwijl hij ook het shirt van onder-15
en onder-17 droeg. 'Het is dan ook altijd bijzonder om voor de Catalaanse
ploeg uit te komen,' zegt Roger, die in mei van dit jaar nog scoorde voor het
elftal in de met 2-0 gewonnen wedstrijd tegen WK-deelnemer Costa Rica.
Het Catalaanse nationale elftal wordt niet officieel erkend door de FIFA
en de UEFA, maar sparde in het verleden niettemin met landen als Nige
ria, Brazilië en Argentinië. Sinds afgelopen jaar is oud-FC Barcelona-speler
Pere Gratacós bondscoach van het nationale elftal.
Nog herstellende van zijn blessuremet zijn Catalaanse makker Gabri en
de Johan Cruijff Schaal.
ik dat nu ook bij Ajax heb gedaan.
Zo bijzonder is dat niet. Voor beide
partijen is het goed. Als het één van
beide niet bevalt, kunnen we uit elkaar
gaan. Zijn we aan het einde van het
seizoen allemaal tevreden, dan kan er
altijd gepraat worden.'
Geboren in Sabadell, een stad van zo'n
200.000 inwoners ten westen van Bar
celona, lag het niet voor de hand dat
Roger profvoetballer zou worden. 'Mijn
ouders waren cultuurliefhebbers. Ze na
men mijn broer Oscar en mij van jongs
af aan mee naar het theater en hamer
den op het belang van studeren. Niet
alles stond dus in het teken van voetbal.
Ik ben dan ook altijd blijven leren, heb
in vijf jaar tijd in Barcelona mijn uni
versitaire diploma lichamelijke opvoe
ding behaald aan het Institut Nacional
d'Educació Flsica de Catalunya.'
Uiteraard voetbalde hij daarnaast ook.
In de voetsporen van zijn drie jaar ou
dere broer Oscar belandde Roger in de
jeugdopleiding van FC Barcelona. Hij
behoorde tot de generatie waartoe ook
Ivan de la Pena en Albert Celades be
hoorden. Onder Johan Cruijff maakte
de jongste van de Garcia Junyent-broers
in 1995 zijn debuut in het eerste elftal
van Bar<ja. 'Cruijff zal altijd bijzonder
voor me blijven, omdat hij me heeft
laten debuteren. Ik heb van alle trainers
tijdens mijn loopbaan veel geleerd, maar
Cruijff deed de dingen altijd op zijn
eigen speciale manier.'
Waar Cruijff het zag zitten in de voet
baller Roger, was Louis van Gaal min
der gecharmeerd van de middenvelder.
De ene Amsterdammer had de plaats
van de andere ingenomen, na een korte
tussenperiode met Bobby Robson aan
het roer. 'Van Gaal zei dat ik geen speel
tijd meer zou krijgen, dus voor mij ver
anderde de situatie in 1999 compleet.
Ik heb geen problemen met Van Gaal,
De start van het seizoen had voor Roger beter gekund. In een van de eer
ste oefenwedstrijden in de provincie, tegen Bennekom, brak de Span
jaard zijn grote teen, waardoor hij een tijd buitenspel stond. Tijdens het
Amsterdam Tournament kwam Roger wel eventjes in actie, maar pas
op 14 augustus maakte hij met Jong Ajax zijn eerste officiële negentig
minuten vol tegen FC Omniworld. Meteen liet Roger een vleugje van
zijn klasse zien door twee keer te scoren, waaronder een prachtige stift.
'Eindelijk speel ik weer zonder pijn,' verzuchtte de middenvelder na af
loop van het duel. Tegen RKC Waalwijk verving hij zijn landgenoot
Gabri na een half uur, een te korte periode om zijn kunsten te vertonen.
Tegen NAC Breda startte Roger in de basis. Hij kon geen stempel op
de wedstrijd drukken, viel slechts op met een afzwaaiend afstandschot,
maar duidelijk was dat hij over een behoorlijke technische bagage be
schikt. Kenners als Tonny Bruins Slot en Jordi Cruijff zeiden al eerder:
'Geef hem de tijd en hij kan nog van waarde zijn voor Ajax.'
