nterview 13
George en de droom van Gheorghe
m
&L>
Roemenen uit Boekarest en Ajax, dat is meestal een fijne combinatie.
Denk aan de succestrainer Stefan Kovacs, die met Ajax begin jaren
zeventig de wereld veroverde. Nu is George Ogararu hier,
een fijnzinnige, intelligente verdediger.
Cristian Chivu hoopt
dat ik net zoveel
voor Ajax kan
betekenen als hij ooit
AIAXLIFE
Ajax wil Grygera
behouden
Comeback-kid Mitea
I4 71
L
Ajax verslaat
Rembrandt
vrijdag 25 augustus 2006
Ogararu burgert
in bij Aj ax
Door Erol Erdogan - fotografie Jasper Ruhé
Een zomerse dag in Boekarest. Valen
tin Ceaufescu (inderdaad, de zoon
van), Marius Lacatuj, Gheorghe Hagi
en George Ogararu zitten rond een ta
fel. De stemming is goed. George is in
de zevende hemel; de verdediger heeft
getekend bij Ajax, in Amsterdam. De
voetbalsterren van Steaua halen herin
neringen op aan de Meerse club in de
jaren tachtig, met Van Basten en Rijk
aard. De dictatorzoon - een clubman
achter de schermen - luistert aandachtig
mee. Hagi zegt iets wat Georges hart
vult met blijdschap. 'Ik ben jaloers op je,
George. Serieus. Ik had zo graag bij Ajax
gevoetbald. Dat is helaas nooit op m'n
pad gekomen.' Hagi, eens 'n stralende
ster bij Real Madrid en FC Barcelona.
Hij niet, maar ik wel, denkt George.
Dat idee bevestigt definitief zijn keuze.
George groeide op in de nabijheid van
het machtige Ghenceastadion. Zijn
pa, een groot fan van Dinamo Boeka
rest, dacht er niet aan in de buurt te ko
men van dat Steaua-bolwerk. Dus vroeg
George of zijn moeder mee wilde naar
een instuif van zijn favoriete club. Vader
en moeder, beiden bakkers van beroep,
wisselden de nacht- en dagdiensten af.
Tijdens een dagje met ma wist hij haar
te overtuigen. Daar, bij die mooie club
met een ster als wapen wilde hij spelen.
De winnaars van de Europa Cup 1. De
Europese Supercup. Met prachtige na-
men als Marius Lacatu§ en Gheorghe
Hagi. En zo geschiedde. Amper acht
jaar jong droeg George al het blauwrood
van de - toen nog - militairenclub.
Het waren de barre nadagen van het
Ceaufescu-regime. Uren in de rij
voor een fles melk, twee netten op tv
met propaganda en 'n constante angst.
Je buurman kon je grootste vijand zijn,
een spion voor het regime. Er hingen
in de Roemeense huizen meer afluis-
termicrofoons dan - pak 'm beet - af-
wasborstels. De opstand en de val van
Ceau^escu in 1989 bracht nieuw elan,
ook in Boekarest, herinnert George
zich: 'Na zijn dood zag ik als negenja
rige op de straten en pleinen een uitbar
sting van woede. Die boosheid moest er
najaren onderdrukking uit. In de dagen
van de Revolutia was het levensgevaar
lijk op straat. Constant pistoolschoten
en enorme chaos.'
In het vrije Boekarest genoot de nog
jonge George van de beschikbare
internationale tv-zenders. Via de beeld
buis (in kleur!) leerde hij Frans, Itali
aans en Engels. 'Duits niet. De Duitse
taal en George, dat is als water en olie.
Het Nederlands vind ik dan ook moei
lijk,' zegt hij in soepel Engels. Wie met
de sympathieke verdediger praat, hoort
dat hij gezegend is met een méér dan ge
middelde intelligentie.
George werkte hard, op school en
op de training. Als elfjarige ballen-
jongen droomde hij van z'n debuut, zo
dicht bij z'n Steaua-helden. Ondertus
sen deed hij wel braaf z'n huiswerk. Als
zeventienjarige debuteerde hij in het
eerste elftal, met de routinier Marius
Lacatuf als voetbalmentor vóór hem, op
de rechterflank. 'Hij is mijn godfather',
zegt George stellig. 'Sterker nog, hij is
mijn god. Moet je voorstellen dat je met
zo iemand mag spelen als je net komt
kijken? Inderdaad, het is een beetje te
vergelijken met hoe Thomas Vermaelen
zich voelt met Jaap Stam naast zich. Ik
heb zo veel van Lacatuj geleerd. Ik ben
hem onnoemelijk veel dank verschul
digd.'
Spelen in Steaua Boekarest I combi
neerde George met een uiteindelijk
afgeronde universitaire studie. 'Sport,
met als specialisatie voetbal, natuurlijk,'
lacht George. 'Veel theorie over bijvoor
beeld de fysieke belasting van voetbal
lers en trainingsmethoden. Eigenlijk
was het meer een discussie tussen de
professor en me over voetbal. De do
centen vroegen mij steeds hoe het met
Steaua ging. Ik kan nu voetbaltrainer of
docent worden. Dat eerste heeft sterk
m'n voorkeur.'
Twee succesvolle Europese seizoenen
(2005 achtste finale, 2006 halve finale
UEFA Cup) met Steaua zorgden dat
Ajax-scouts de sierlijke sterke flank
verdediger in de gaten kregen. George
kwam naar Amsterdam. Wat hem op
viel? 'Ik verbaas me nog elke dag. De
fietsen allereerst. Ik zag in de stad een
parkeergarage voor fietsen, zo groot...
In Boekarest hebben we dat niet eens
voor auto's!' En natuurlijk, de grachten.
'Prachtig. Volgens mij heeft iedereen
hier een boot. Dat kan ook niet anders,
met al dat water. De stad heeft een schit
terende historie. Ik ben al in het Van
Gogh en in het Rijksmuseum geweest.
Heel mooi.' Voor George is Nederland
het ideale voetballand. 'De beste velden
op de wereld, echt waar. En een heerlijk
klimaat voor topsport. Niet als in Roe
menië, met ijskoude winters en bloed
hete zomers.'
George miste in de eerste Amster
damse dagen het Roemeense eten en
zijn vrienden. Met die Roemeense ge
rechten zit het nu wel goed. Z'n moeder
is bij de familie Ogararu in Ouderkerk
en kookt de pannen van het dak. Met
zijn vrouw, z'n driejarige zoontje en een
dochtertje op komst (eind september
uitgerekend) is de thuisbasis op orde.
En dat is nodig, want de overgang van
Steaua naar Ajax is groot. Van Boekarest
naar Amsterdam, daar zit meer tussen
dan de letterlijke afstand in kilometers
(2400, per spoor).
Voetballen bij Ajax vergt aanpas
sing. Het leven in een ander land, een
andere maatschappij. Dat vertelde ex-
Ajax-captain Cristian Chivu hem. Z'n
Roemeense collega-international ad
viseerde hem tevens naar Ajax te gaan.
'Hij vertelde me dat er hier veel mogelijk
is. Cristian hoopt dat ik net zoveel voor
Ajax kan betekenen als hij ooit. Dat
wordt lastig, maar ik wil de fans zoveel
mogelijk laten zien.' Na bijna achttien
jaar Steaua is voetballen en trainen
bij Ajax anders dan George gewend is.
'De trainingen zijn zwaar en intensief.
Meer gericht op korte pieken en inter
val. Dat is hier in de wedstrijden ook zo.
Veel explosiever. Je moet snel schakelen
van verdediging naar aanval. Dat voel ik
genadeloos in al mijn spieren.'
Zijn aanpassing duurt misschien nog
even. Maar weet dat George Ogararu
er alles aan doet een vaste waarde te
worden voor Ajax 1. Hij benadert deze
volgende stap in z'n voetballeven zoals
altijd. 'Talent is niet genoeg. Ik heb er
altijd hard voor moeten werken. Dat
doe ik nu weer.'
Het blijft gissen waar de toekomst
van Zdenek Grygera ligt. De enige
zekerheid is dat hij na 1 juli 2007
niet meer in Amsterdam speelt. De
media suggereren dat Ajax voor
het sluiten van de transferdeadline
(31 augustus) van de Tsjech afwil.
Technisch directeur Martin van
Geel: 'Begin dit jaar hebben we
Grygera een - voor Ajax-begrip-
pen - topaanbieding gedaan. Daar
ging hij niet op in. Ondanks zijn
aflopende contract willen we hem
graag behouden en wordt hij net
als ieder ander behandeld. Dus
ook voor hem geldt dat als er een
club komt die in onze ogen een
goede aanbieding doet, we gaan
praten. Vooralsnog is er echter
geen concrete belangstelling.'
Nicolae Mitea werkt keihard aan
zijn herstel. De Roemeen liep op
donderdag 13 juli een hamstring
blessure op in de oefenwedstrijd
tegen HHC Hardenberg. In eerste
instantie was de verwachting dat
de linksbuiten vier tot zes weken
uitgeschakeld zou zijn. Volgens
dokter Edwin Goedhart laat zijn
rentree zeker langer op zich wach
ten. 'Nicolae is aan de beterende
hand, hij heeft de looptraining in
middels weer hervat. Hij is echter
nog niet klaar om bij de groep aan
te sluiten.' Daarom revalideert de
rappe aanvaller voorlopig nog in
dividueel op De Toekomst. Hoe
lang het nog duurt voor Mitea
weer wedstrijden speelt? 'Dat is
koffiedik kijken. Ik verwacht dat
hij over een weekje wat intensie
vere oefeningen kan doen. Het
hangt vervolgens van de reactie
van zijn kwetsuur af hoe snel hij
weer bij de groep kan aanhaken
en wedstrijden kan spelen,' aldus
Goedhart.
De Roemeense dribbelaar in de
voorbereiding.
Een gesigneerd Ajax-shirt scoort
beter dan een Rembrandt-ets, zo
bleek tijdens een officiële China-
trip van preses John Jaakke. 'Ajax'
is 'Amsterdam' en andersom geldt
dat net zo hard. Dan is het niet zo
gek dat het Amsterdams Histo
risch Museum plek vrijmaakt om
Nederlands succesvolste voetbal
club een permanent plaatsje in de
Amsterdamse geschiedenis te ge
ven. In de geest van Cruijff is het
'niet meer dan logisch'. Frank de
Boer opende de tentoonstelling.
Extra leuk: de clubhistorie wordt
door drie supportersgeneraties op
persoonlijke wijze verteld. Meer
info: www.ahm.nl
