liet moet
Een ultiem voetbalfeest
Revanche van een Ajacied
Een snelle goal
Ajax Life nummer 18 21 april 2006
n geweldige bekerfinale?
zomer al
ïTpark om
Een nare
ikantie te
ADOhad
>r bewust
sterdam -
cht waar,
een straf-
eyenoord.
ribune en
prins Claus en een piepjonge Willem-Alexander
op de ereloge (die dus de prijs aan de bebaarde
René Notten uitreikten). Eerst o-i voorkomen,
dan een penalty missen en uiteindelijk met 3-1
verliezen. Niet aan denken.
Juichen van Scheringa: Hij was toen nog niet zo
betrokken bij AZ'67 als nu, maar reken er op dat
Dirk Scheringa stond te juichen (met lenige Leen
naast hem). Helaas. Op 5 mei 1978, toen Ajax net
thuis .verloor (0-1), maar zekeT op 28 mei 1981. AZ
was al kampioen en won ook nog eens de beker.
De enige partij die niet echt blij kon zijn op deze
20ste mei van het jaar 1993: ABN AMRO. Net een
jaar waren ze hoofd- en shirtsponsor van Ajax. Bij
een van de mooiste tv-momenten (exposure, daar
gaat 't om, dames en heren!) ruilen alle Ajacieden
hun shirt met de Heerenveen-spelers. En zo is
aanvoerder Danny Blind vastgelegd in het Friese
tenue, vrolijk lachend met een KNVB-beker boven
z'n hoofd. Maar een voebalfeest, dat was 't. Heel
Friesland was uitgelopen voor de finale in De
Kuip. Rijen met supportersbussen over de
Afsluitdijk en spandoeken met de tekst 'Kan de
laatste Fries het licht uitdoen?' Gelukkig voor
de ook massaal aanwezige Ajax-fans deed
EdgaT Davids al in de zevende minuut voor de
Friezen het licht uit. Na een knotsgekke wed
strijd (uitslag: 6-2) werd het een waar Amster
dams voetbalfeest. Waar? Juist.
Ajax-zijde
otseert en
gebeurt,
orafgaand
gen bewo-
'as dat die
i de Hage-
naars in de extra speeltijd de das om, met twee
doelpunten (eindstand 2-4). Terug naar Stan
the Man. Geloof ons, keepen met een rugbles
sure is geen sinecure. Probeer maar eens met
zware rugpijn iets op een hoge kast te zetten.
Au. PTecies zo stond Stanley in de goal. Oké, hij
had injecties gehad met pijnstillers, maar toch.
Een heldenrol.
wige held JC. Voorzitter Ton Harmsen zat wat
ongemakkelijk op de hoofdtribune omdat sup
porters hem voor rotte vis uitmaakten. Johan
weg?! Hoe haal je het in je hoofd! Cruijff sprak
met z'n voeten. Twee keer stelde hij Gerald
Vanenburg in staat te scoren en zelf zorgde hij
met een magistraal schot, buitenkantje voet in
de kruising, voor de genadeklap. Johan nam na
afloop de prijs (gehuld in de traditionele witte
badjas) in ontvangst en zag tot z'n grote verba
zing hoe voorzitter Ton Harmsen het veld
opkwam om met hem de bekervreugde te
delen.
JOHN BOSMAN (1986)
RBC-keeper Frank Brugel had de smaak van de
thee nog in z'n mond toen de bal achteT hem in
het net sloeg: 1-0. Slechts vijftien seconden na
de aftrap" van de tweede helft had breekijzer
John Bosman met een overtuigende actie de
illusies van de Roosendalers aan diggelen
gekopt. Hij kwam in het veld voor een vlak
acterende Gerald Vanenburg.
Wat het overweldigend maakt: voor de rust
had Ajax echt nog he-le-maal niets laten zien,
in de eigen De Meer. En dat tegen RBC dat uit
acht semi-profs en drie amateurs bestond. De
bekerkoorts was om praktische redenen niet
hoog in Roosendaal: een deel van de selectie
kon slechts een halve snipperdag opnemen
voor de finale. De ploeg ging 's middags snel de
bus in, richting Amsterdam. En desondanks
staat het bij rust 0-0... Dan werkt een goal van
'Bossie' als een overweldigende verfrissende
douche, na een modderbad van 45 minuten.
JOHAN CRUIJFF (1983)
Natuurlijk, de meastro heeft wonderschone
treffers gemaakt. En wat blijkt? Johan Cruijff is op
z'n top als hij wraak kan nemen (zie z'n succes
volle krijgsgevangenschap in Rotterdam, bij Feye-
noord, met een kampioensschap) of als er aan
hem wordt getwijfeld. Dat was het geval in mei
1983. Cruijff moest maaT eens vertrekken, vond
het Ajax-bestuur. Hij was een te grote belasting
op de begroting van de club (en misschien ook wel
wat eigenwijs, lastig en bemoeizuchtig boven
dien). De Ajax-fans in de Nijmeegse De Goffert
wisten wat er speelde tussen bestuur en hun eeu-
