Hoe het niet
Winst op de valreep
Heldenmoed
Dubbeldik genieten
Één briljante oprisping
21 APRIL 2006 NUMMER 18 AlAX LIFE
Wat heb je nodig voor een
WAMBERTO (2002)
Grensrechter Ronald Kloeg moest met tranen in
de ogen bekennen dat-ie fout zat. Een slordige
calculatie leert ons dat FC Utrecht door zijn black
out ongeveer 200.000 euro misliep. De bekerfi
nale verloren en geen Johan Cruijff Schaal. In
plaats van 'En steek die vlag, maar in je reet' zon
gen de Ajax-fans dat hij een 'echte Ajacied' was.
Pijnlijk voor hem, maar zeer vreugdevol voor de
Amsterdammers. Wat Kloeg deed toen Wamberto
in vette buitenspelpositie (en blessuretijd) de
gelijkmaker maakte; niemand weet 't. Was
Wamberto te klein om te zien? Had een meeuw
in Kloegs ogen gepoept? Of was het gewoon
Menselijk Falen op een Hoogst Ongelukkig
Moment? Extra pijnlijk; het gezellige partijtje
op de bank van de FC uit Utrecht. Sta je dan met
z'n allen te hossen en elkaar op de schouders te
kloppen en misschien wel te omhelzen. De eer
ste dreun komt dan van een sneaky Braziliaan-
tje, de knock-out in de verlenging van een
Zweedse killer (Zlatan, maar dat weet je).
STANLEY MENZO (1987)
Wat het altijd goed doet: een bikkel aan Ajax-zijde
die alle pijnen en stormen van kritiek trotseert en
er voor z'n ploeg staat. Wat er ook gebeurt.
Stanley Menzo was allesbehalve fit voorafgaand
aan de bekerfinale in het Zuiderpark, tegen bewo
ner FC Den Haag. Marco van Basten was dat die
dag trouwens ook niet en hij deed toch de Hage-
Marchanderen: Op 6 juni 1968, met de zomer al
in de bol, reisde Ajax af naar het Zuiderpark om
de finale nipt van ADO te verliezen. Een naTe
manier om als voetballer de zomervakantie te
beginnen. Maar het was gerechtigheid: ADO had
Ajax aan de landstitel geholpen door bewust
het laatste competitieduel van de Amsterdam
mers te verliezen. Aad Mansveld, echt waar,
maakte bewust hands wat leidde tot een straf
schop. Voor wat hoort wat-
Koninklijk afgaan: In De Kuip, tegen Feyenoord.
Brrr. Met 60.000 toeschouwers op de tribune en
Waarom kijken we altijd afgunstig naar de Engelse FA Cup-finale en zien we de Nederlandse
bekerfinale bijna als een noodzakelijk kwaad, met voor de winnaar een lelijk klein bonbon
stolpje als prijs? Neem van ons aan: de bekerfinale van Ajax, op 7 mei tegen P5V, wordt
een waar voetbalfestijn. Hoe? Ajax Life toont 7 momenten uit de bekerhistorie van de
Amsterdamse club die aangeven dat het toch weer een memorabele dag kan worden. Voor
Ajax-fans, dat spreekt. Op naar de zestiende keer!
JESPER GR0NKJ/ER (1999) In de bekerfinale van 1999 kwam voor Jesper
Jesper Grpnkjaer is zo'n Ajacied waar we soms kei- (en Ajax) alles samen in slechts drie minuten. In
hard om konden lachen (als z'n voorzet meters- een dramatisch slechte wedstrijd truukte hij
hoog achter vloog en de Deen struikelend pro- Fortuna-keeper van Zwam en maakte de 1-0.
beerde weer overeind te komen) maaT hij was Amper 180 seconden later liet hij de overspan-
tevens een linksbuiten waar we onze handen voor nen en totaal gefrustreerde back Urvin Lee in
stuk klapten. Een speler in de traditie van Tscheu verbijstering achter en scoorde de tweede goal.
la Ling of - voor de oudjes - Willy Brokamp. Fleg- Een fijn bekersucces. Danish dynamite zorgde
matiek, soms totaal afwezig en af en toe briljant, ervoor dat Ajax Europees voetbal haalde.
JARI LITMANEN (1998)
Het was ongeveer het walhalla voor Ajax-suppor-
ters: hun club won na vijftien jaar weer eens de
dubbel, in De Kuip, na een 5-0 overwinning op PSV
(de grootse nederlaag uit de Eindhovense clubhis
torie). Heerlijk. Beter wordt het bijna niet. Hoofd
rolspelers: Jari Litmanen en Michael Laudrup. De
Fin bleef koel in de tropische omstandigheden
van de Kuip en scoorde drie keer (de tweede, de
derde en - als kersje op de taart - de vijfde).
Michael Laudrup toonde in z'n afscheidswed-
strijd zijn individuele klasse en kreeg een
applauswissel. Hoe anders was het aan Eindho
vense kant: Dick Advocaat, Jaap Stam, Arthur
Numan, Philip Cocu en Luc Nilis zwaaiden af bij
PSV met een keiharde nederlaag in hun rugzak.
Een feest werd het, na afloop aan de door Ajax-
fans beheerste kant van De Kuip. Een drum
band zorgde voor één golvende roodwitte
massa. Bij de spelersbus, nog op het terrein van
het stadion, ging het partijtje verder, met Mario
Melchiot en Kofi Mensah als dansende aanja
gers.
