Stam ziet
Ajax Life nummer 14 3 maart 2006
ANDERE ACHTERGROND
'Spelers moeten hun mannetje durven te passeren.
Het is daarom belangrijk dat de jongens het vertrouwen
krijgen om hun acties te maken.'
ENIGE GENE
Waardering voor verdedigen
Stam debuteerde pas op negentienjarige leeftijd
in bet profvoetbal. Wat dat betreft heeft bij een
andere achtergrond dan spelers als Ryan Babel,
Hedwiges Maduro, Urby Emanuelson en Wesley
Sneijder. Jongens die weliswaar rond dezelfde
leeftijd prof werden, maar die min of meer wel
een leven lang zijn opgeleid in een van de beste
jeugdopleidingen van Nederland. Stam zet in zijn
boek vraagtekens bij deze manier van opleiden.'Ik
heb een jeugd gehad en kon doen wat ik wilde. Ik
ging stappen met mijn vrienden en kon - bij wijze
van spreken - eens dronken thuiskomen. Nu
komen jochies op tienjarige leeftijd bij een prof
club en moeten ze al van alles laten. Ajax is dan
toevallig één van de clubs waar redelijk veel jeugd
spelers zijn doorgebroken. Maar in Engeland zag
ik dat er maar weinig jongens doorbraken, terwijl
ze er alles voor opzij zetten. Bij AC Milan is dat het
zelfde. De club haalt liever spelers van een jaar of
28. Die staan eT meteen, terwijl de eigen jeugd
een deel van hun leven opgeeft om ook in het eer
ste elftal te komen. Er zijn er oveT het algemeen
maar weinig die een vaste waarde worden.'
Wat Stam in Italië ook opviel, was het feit dat spelers
er niet tegen kritiek kunnen. Misschien wel een
van de redenen waarom er nog nooit Italianen
voor Ajax speelden. 'Ik werd bij PSV zelf ooit hele
maal verrot gescholden door Jan Wouters, omdat
ik een inworp verkeerd naar hem toe gooide. Ik
schrok me de pestpleuris! Maar ik had veel
respect voor die man. Hij had al veel meegemaakt
Dat moeten we hebben: PSV op de knieën en Stam als heerser.
worden er zenuwachtig van. Oudere, ervaren spe
lers zien zoiets wel, bij jonge ploeggenoten ligt
het aan hun mentaliteit. Het is kritiek om iemand
wakker te schudden. Ik vind dat spelers elkaar - op
het niveau van Ajax - best de waarheid mogen
en zei dat alleen maar om me beter te maken. Ik
heb in het veld diezelfde mentaliteit. Toch moetje
in het veld wel oppassen tegen wié je wel wat kunt
zeggen en tegen wie juist niet. Sommige spelers
zeggen, maar na de wedstrijd is zoiets dan over. In
het veld moet je alles doen om elkaar scherp te
houden. Wie mij scherp moet houden? Dat heb ik
niet nodig. Ik ken mezelf daarvoor goed genoeg.'
Iemand die hem ook erg goed kent, zijn vrouw
Ellis, schuift ook nog even aan. Eigenlijk wilde ze
twee jaar geleden al terug naar Nederland, zo
blijkt. 'Zij kan eigenlijk niets plannen, terwijl ik
iedere dag het huis uitloop om te voetballen,' zegt
haar echtgenoot met enige gêne. Vrouwlief zelf is
dan ook al aan het aftellen voor de terugreis. 'Ik
denk dat we dan samen wat meer vrije tijd zullen
hebben. Dat is fijn voor de kinderen. Hier kan ik in
het weekeinde geen kant op. Ze zeggen dat Italië
het land van 'la grande familia' is, maar dat is dus
echt niet zo. Ze hebben hier zelf ook weinig kinde
ren.'
De paardrijdliefhebster verwacht dat de terug
keer een grote omschakeling zal wonden. Nu
bestaat mijn leven uit school-supermarkt-was-
sen-strijken-schoal-koken-kinderen naar bed. Dat
is het wel zo'n beetje. Ik heb de laatste acht jaar
weinig aan mijn hobby's kunnen doen. Als we
weer in Nederland worden zal het inderdaad
wennen zijn. De kinderen hebben een heel
romantisch beeld van Nederland. Nu blijven we
daar voor altijd en zullen ze er naar school moe
ten in plaats van vakantie te vieren. Ik zie er al
naar uit sinds de tweeling geboren is. Met twee
kinderen was het toch meer te behappen. In
Nederland gaat alles wat makkelijker en komt er
eens een kennis langs die de meiden bijvoorbeeld
even meeneemt naar het zwembad.'
Ondertussen houdt ze dus vooral huis in Varese.
Terwijl de meeste andere spelersvrouwen ver
schillende personeelsleden in dienst hebben, doet
Ellis alles met Laila, de nanny. 'Ik wilde geen
vreemde mensen in huis hebben wonen. Jaap en
ik zijn begonnen toen ik ging werken en hij ging
voetballen. Ik maakte altijd zelf het huis schoon
en werkte als intercedente en directiesecreta
resse. Dat stuk mis ik wel, want hier ben ik altijd
'de vrouw van...'. Zo behandelen ze me ook.'
Geconfronteerd met de voorlopige selectie
van komend seizoen is Stam vrij positief over
de balans en het aanwezige talent in het
nieuwe elftal. Ajax Life vToeg een korte reactie
op enkele aanstaande ploeggenoten:
- Stekelenburg: Jonge keeper, maar wel een
goede...
- Gentenaar: Ken ik van zijn NEC-periode ook
als een goede doelman.
- Grygera: Tsjechisch international. Lijkt me
een jongen met ervaringKan net als ik op de
centrale positie spelen aan de rechterzijde.
Die positie prefereer ik hier ook.
- Perez: Goede spelen Doet het fantastisch bij
AZ. Alle Denen spreken goed Nederlands,
maar hij lijkt met zijn accent wel op een ras
echte Amsterdammer!
- Maduro: Volgens mij een echte middenvelder.
- Boakye: Baakie?...deze jongen ken ik niet.
- VeTmaelen: Dat is toch een Belg? Lijkt me
een goede verdediger.
- Emanuelson: Vond ik goed tegen Heeren
veen voor de beker. Lijkt me een goede back,
maar ik hoor geruchten dat hij liever links
half speelt.
- LindenbeTgh: Speelde ik nog tegen toen hij
op het middenveld stond bij De Graafschap.
- SneijdeT: Die kent iedereen natuurlijk. Ik heb
hem meegemaakt bij Oranje. Goede voetballer.
- Rosenberg: Scoort de laatste tijd erg veel.
- Huntelaar: Deed het prima bij Heerenveen
en zal dat bij Ajax ook doen.
- Babel: Jong en snel. Iedere ploeg kan zo'n
speler goed gebruiken.
- Mitea: Een snelle, echte linkspoot met een
gevaarlijke dribbel.
Toch is het voor beiden niet louter kommer en
kwel. Stam: 'We spreken een extra vreemde taal
en hebben nieuwe vrienden leTen kennen. Ik heb
alleen niet veel gewonnen, maar nog wel een
Champions League-finale gespeeld. Ik had het bij
Lazio Roma naar mijn zin, maar de club bad een
financieel probleem. Anders was ik daar geble
ven. Al met al was het toch een hele ervaring en
zijn we behoorlijk zelfstandig geworden.' Zijn
vrouw vult aan: 'je hebt drie jaar in Engeland
gespeeld en vijf in Italië. Ik had het liever
andersom gezien.'
z
Terwijl het gezin zich tijdens het gesprek beraadt
over het meubilair (meegenomen uit Manches-
ter) maakt Stam aanstalten voor de middagtrai-
i ning. Vervelend, omdat hij daar de hele ochtend
1 tegenaan zit te hikken. 'Trainen ze bij Ajax voor
een zondagwedstrijd alleen op zaterdagochtend?
Moet je kijken Jaap! Dan hebben we ons weekend
voor een groot deel terug,' zegt ze enthousiast.
'De Rots van Kampen' begon zelf ook ooit op het
middenveld. 'Als spelertje wilde ik toch het liefst
acties en doelpunten maken. Voor mijn ontwik
keling was het wel goed dat ik op het midden
veld speelde. Zo kreeg ik een bepaalde basistech
niek. Toen een jeugdtrainer me als verdediger
posteerde, had ik daar helemaal geen zin in. Ik
wilde doelpunten maken en nu moest ik opeens
achter spitsen aandraven om de bal af te pakken.
MaaT goed, als back merkte ik dat ik daar ook
mijn aanvallende impulsen kwijt kon. Dat ging
me goed af.'
volgende: 'Voor jonge spelers is het moeilijk om
zich ergens overheen te zetten als het eigen
publiek erg kritisch is. Dan gaat de durf weg en
neemt het vertrouwen af. Je kunt ook zeggen dat
het publiek achter de jongens gaat staan om ze de
onvoorwaardelijke steun te geven die de ploeg
hard nodig heeft. Ik had er in het begin van mijn
loopbaan ook last van. Toen ik van FC Zwolle naar
Cam buur Leeuwarden verkaste, had ik het de eer
ste drie maanden erg moeilijk. Dat lag aan mezelf.
Het publiek floot me uit en ik kon me daar amper
overheen zetten. Op die momenten is het belang
rijk dat je het vertrouwen van een trainer krijgt en
dat ook het elftal in je blijft geloven. Dat een trainer
je laat staan, terwijl hij je ook kan wisselen. Theo
de Jong had destijds steeds vertrouwen in me.'
Jordan (links), een centrale verdediger van wereldniveau en Tyson (rechts).
