to jaar Indoor Challenge
'Deze man verdient een standbeeld9
AJAX
FANZONE
Op dit toernooi voetballen kinderen met een
voor hen onbekend jongentje uit Brabant of
Friesland die ook helemaal gek is van Ajax.
4Het is voor die jongens een fantastische
belevenis. Die hebben vannacht niet geslapen
éïéHI
27 JANUARI 2006 NUMMER 12 A)AX LIFE
*o. d
^tersve^
Amsterdam - Onlangs vierde het Indoor Challenge-toernooi in de Sporthallen Zuid zijn
tienjarig jubileum. Een prachtig evenement van de Supportersvereniging, getuige ook de
opkomst bij deze jaargang. De grootste uitdaging: dit succes de komende tien jaar een
vervolg geven.
Door Sander Zeldenrijk
'Hup Pienaar!, hup Pienaar!', galmt het aan het
eind van de dag door de Amsterdamse Sporthal
len Zuid. De aanmoedigingskreten komen vanaf
de zijlijn, waar Team Vermeer gebaat is bij een
overwinning van Team Pienaar. De dag, die voor
veel spelertjes al zo vroeg begon, nadert zijn cli
max. Poules worden beslist, het spel wat gemener.
De finale is voor sommigen nog in zicht. Nu komt
het erop aan. Natuudijk is meedoen belangrijker
naast houdt hij de regie over het strakke schema.
'Dit is een evenement waar ik het hele jaar naar
uitkijk. In oktober begin ik er al serieus over na te
denken en als de aanmeldbrief voor vrijwilligers
op de deurmat valt, gaat hij dezelfde dag al op de
post. De sfeer is hier uniek. De vrijwilligers komen
uit alle delen van het land en na afloop is er de
laatste jaren een gezellig Indisch buffet, geregeld
door de Supportersvereniging. Ik vind dat ik als
kampt hij met een 'waarschijnlijke hernia' en ten
tweede is dit ogenschijnlijk zijn laatste Indoor
Challenge. Tijd om terug te blikken. 'Tien jaar
geleden wilde ons bestuur een familiedag opzet
ten. Dat was natuurlijk een mooie gedachte, maar
in de praktijk bleek dat onhaalbaar. Daardoor
kwamen we uit op deze formule. Die is simpel:
ieder lid kan zich opgeven en de organisatie
maakt de indeling.'
Daar proberen ouders nog wel eens hun invloed
op uit te oefenen.'Veel ouders willen dat hun kind
bij een vriendje uit de woonplaats in de ploeg
komt, om zo het onbekende er een beetje af te
halen. Maar als dat niet kan, vinden ze dat vaak
ergeT dan de kinderen zelf. Het contact is snel
gelegd en er worden geregeld foto's uitgewisseld.'
Vandaag helpt zijn vtouw hem een handje achter
de schermen en zijn dochterlief Maike (15) en
Lotte (12) teamleidsters van Team Sneijder. Hij lijkt
niet te beseffen dat het zijn laatste toernooi is. 'Ik
blijf volgend jaar wel beschikbaar, maar zit vast
geroest in deze formule. Het is beter als anderen
hier een frisse wending aan geven. Ik denk per
soonlijk dat het voor het toernooi het beste is om
weer het land in te gaan. Op die manier kun je
meer deelnemers plezieren en kun je vanuit de
regio wellicht nieuwe leden interesseren. Het
nadeel is wel dat je afhankelijk bent van je vrij
willigers. Daarnaast zal de finaledag in Amster
dam een prestatief karakter krijgen en we moe
ten ons afvragen of we dat wel willen.'
Het prestatieve karakter van het toernooi valt
vandaag samen met de aankomst van Steven Pie
naar en Nicolae Mitea. Zij zijn net op tijd om de
finales te bekijken. Hoewel, eenmaal op de tri
bune worden ze overstelpt door handtekeningen
jagers en ouders met camera's. Als iedereen is
voorzien van een krabbel, is het tijd voor de prijs
uitreiking. Daarna poseert het Ajax-duo met de
vrijwilligers. De 'boeien waar het Indoor Chal
lenge op drijft'. Voot enkele teamleiders een goed
moment om Hubers even op de schouders te
nemen. Peter Ooms: 'Ik heb nog geprobeerd hem
over te halen. Hij is iemand waar we zuinig op
moeten zijn. Deze man verdient een standbeeld.'
Voor meer foto's kijk op www.svajax.nl
De winnaars kregen hun prijzen van de Ajacieden Steven Pienaar en Nicolae Mitea.
voetballen kinderen niet met hun vriendjes uit de
straat, maar met een voor hen onbekend jongentje
uit Brabant of Friesland die ook helemaal gek is van
Ajax. Dat geldt ook voor de vrijwilligers, want die
komen ook uit alle delen van het land. Op deze
manier leren we goed met elkaar om te gaan en
Willie Hubers is één van de fanatiekere vrijwilli
gers, maar vandaag ook een beetje hoofd organi
satie. Zelf zal hij dat niet zo zeggen, maar de
andere vrijwilligers roemen hem om zijn betrok
kenheid bij het toernooi. Vandaag lacht hij als een
boer met kiespijn. In twee opzichten. Allereerst
Willie Hubers, organisator van het eerste uur, gaat op de schouders.
dan winnen, maar als je er zo dichtbij bent
natuurlijk niet. Tien seconden voor tijd scoort
Team De Ridder de pijnlijke treffer en plaatst zich
voor de finale. Terwijl vrijwilligster Maria van de
Bn'nk dolgelukkig het veld in rent met haar 'jon
gens', wordt er vijf meter achter haar even kort
inwendig gevloekt. Sport is emotie. Wat dat
betreft is het Indoor Challenge toernooi een uit
stekende gelegenheid om die gevoelens razend
snel te leren ordenen.
KINDERFESTIJN
Ruim 250 kinderen in de leeftijdscategorieën 8-9
jaap 10-11 jaar en 12-13 jaar hadden zich op deze
zonnige winterse zaterdagochtend bij de sporthal
gemeld. Zij waren de gelukkigen, aangezien de
organisatie ruim 550 aanmeldingen uit het land
ontving. Er waren zelfs kinderen aanwezig die in
principe niet mochten meedoen. Zij hadden voor
de zekerheid hun schoenen bij zich, omdat er mis
schien wel een paar late afmeldingen zouden
komen. Hun hoop werd dit keer beloond.
Het is een fraai contrast, als we de historie van het
Indoor Challenge Toernooi induiken. Nu worden
een paar honderd kinderen teleurgesteld, tien
jaar geleden mochten leden van zelfs nog een
introducé meenemen. Destijds werden er in het
land voorrondes gespeeld en vond de finaledag
plaats in Amsterdam. De eerste toernooien waren
zowel voor volwassenen als voor kinderen, maar
door het te fanatieke spel van de senioren werd
Indoor Challenge steeds meer een kinderfestijn.
Ook vandaag lopen er nog veel mannen van het
eerste uur. Zo is daar Peter Ooms (53) uit Krom
menie. De geboren Amsterdammer zit ieder jaar
hoog in zijn 'duiventil' en begeleidt de teams via
zijn microfoon naar het juiste speelveld. Daar-
supporter op deze manier mijn betrokkenheid bij
de club kan tonen.'
Ooms, 45 jaar Ajacied, is sociaal betrokken. Hij
coacht al meer dan tien jaar een buurt zaalvoet
balteam en leert leerlingen op de middelbare
school omgaan met agressie en geweld.'Kijk, ik zal
de wereld ook niet in mijn eentje verbeteren, maar
ik kan wel mijn steentje bijdragen. Op dit toernooi
daar gaat het om. Respect.' De Ajacied erkent dat
het evenement organisatorisch in grote lijn staat als
een huis. 'Er werd net gekscherend gezegd dat we
het misschien over twee dagen moeten gaan orga
niseren, maar ik denk dat we het moeten houden
zoals het nu is. Het moet wel leuk blijven en op deze
manier is het inmiddels een traditie. Bovendien is
het moeilijk, want kinderen moeten eind januari
zelf ook weer voetballen in het weekend en in de eer
ste week van januari zijn er veel op vakantie.'
WAARSCHIJNLIJKE HERNIA
In de kantine is Pieter Riepma aangeschoven. De
vrijwilliger uit Huizen is vandaag leider van Team
Obodai. Dit is zijn derde Indoor Challenge.'Het is
voor die jongens een fantastische belevenis. Die
hebben vannacht niet geslapen. Organisatorisch
is het strak geregeld en dat schept duidelijkheid
naar de vrijwilligers. Ik weet niet of je het moet
uitbreiden over twee speeldagen, want dat leidt
tot versnippering van je vrijwilligers.'
mm
Alle vrijwilligers die de afgelopen tien jaar Indoor Challenge tot een succes maakten.
