Supporters Joark en Mirjam doen een stapje terug
'Het is moeilijk om afstand te nemen'
>fé
AJAX
FANZONE
Aiax Life nummer 18 2 mei 2005
E9
p°rterswet®°
AMSTERDAM - Na de thuiswedstrijd tegen PSV nam het sfeerteam
afscheid van Joark (40) en Mirjam (38). Ruim een maand later blikt het
duo terug op een geweldige tijd met veel mooie herinneringen. Ook
plaatsen ze een kritische kanttekening bij het voetbal anno 2005.
Wij - de supporters - zijn Ajax! En daardoor belangrijker dan een
speler die hier voor drie jaar tekent en dan weer vertrekt."
Door Sander Zeldenrijk
Stomverbaasd staarden Joark en Mir
jam naar de deuropening van de
kroeg. In café Het Praathuis liep die
late zondagmiddag de kersverse
hoofdtrainer Danny Blind binnen. De
debuterend hoofdcoach verontschul
digde zich voor de oorwassing tegen
de Eindhovenaren, maar wilde niet
ontbreken op het afscheidsfeestje van
het duo.
Aan de eettafel in Betondorp springen
de tranen in hun ogen, als het afscheid
aan de orde komt. „Ik voelde dat dit
rechtstreeks uit ieders hart kwam. Ze
gunden het ons ook. Er waren alleen
vrijwilligers van het sfeerteam bij,
want we hebben jarenlang voor die
mensen klaargestaan en dat werd op
deze manieT beloond", zegt Mirjam. „Ik
ben tijdens de eerstvolgende thuis
wedstrijd wel door tweehonderd jon
gens aangesproken. Zij waren er ook
graag bij geweest, maar dit was iets
van de vrijwilligers", vult Joark aan.
Dat naast Nigel de Jong ook Danny
Blind uit zichzelf langskwam, gaf de
middag extra cachet. Beide supporters
hebben namelijk wat met de huidige
hoofdtrainer. Joark: „Danny is altijd
OTT^idool qeweest. Zijn denkwijze over
het Ajax-spel is netzeifdc als die van de
supporters. Hij is altijd één van de
steunpilaren binnen Ajax. Als speler en
als jeugdtrainer bleef hij de club
trouw, terwijl hij genoeg andere aan
biedingen tussentijds kreeg. Zijn hart
zit op de goede plek. Hij had een
Amsterdammer kunnen zijn: heldhaf
tig, vastberaden en barmhartig."
Hoewel Joark al sinds het seizoen
1979/1980 wedstrijden van Ajax
bezoekt en de laatste jaren op de loon
lijst van de SVA stond, kwam er dit jaar
een einde aan zijn werkzaamheden
voor de supportersschare. De Amster
dammer kampt met de taaislijm-
ziekte, waardoor hij zijn energie zorg
vuldig moet verdelen. „Als ik die ziekte
niet had gehad, zou ik zijn doorge
gaan. Maar ik kan niet meer de energie
opbrengen om overal voor te knokken.
Mensen begrijpen soms niet wat ik
voel. Dan zeg ik "ga eens lekkeT ander
halve minuut onder water zwemmen,
dan weet je precies hoe ik me iedere
dag voel". Ik stik soms bijna; als ik me
druk maak, snak ik naar zuurstof. Dan
loop ik het gevaar dat ik een longbloe
ding oploop. Op zo'n moment kies ik
voor mezelf. Artsen voorspelden dat ik
hooguit 20 jaar zou worden, maar
inmiddels ben ik al 40."
Mirjam bezocht halverwege de jaren
tachtig haar eerste wedstrijden in De
Meer. In die tijd was ze één van de wei
nige vrouwen die naar het voetbal
ging. „Als we met de bus of trein naar
een uitwedstrijd gingen, was ik vaak
de enige vrouw tussen 50 man. Nou,
daardoor leerde ik snel voor m'n eigen
hachje op te komen hoor!", zegt ze. „Ik
was steeds het mikpunt! Op een gege
ven moment kregen ze respect voor
me en nu zien ze me als 'één van de
jongens'. Daar ben ik best trots op."
Beide Ajacieden begonnen 15 jaaT gele
den met sfeeractiviteiten in De Meer.
„Ajax wilde liever budget geven voor
sfeerverhogende activiteiten, dan dat
ze boetes moesten betalen (naar aan
leiding van het vuurwerk tijdens
Europa Cup-wedstrijden, red.). Na het
vuurwerkafscheidvan Bergkamp,Jonk,
Pettersson en Rijkaard kwamen de
beroemde vlaggetjes. Dat is tot op de
dag van vandaag fantastisch, ook al zie
je er maar een paar minuten iets van",
zegt Joark.
SFEERTEAM
Met behulp van de SVA werd zo'n
negen jaar geleden het sfeerteam
opgericht. Sindsdien kent Ajax een
grote groep fanatieke vrijwilligers, die
op ieder moment kunnen worden
ingeschakeld. De start ging met horten
en stoten, maar iedereen hield vol. „In
De aanwezigheid van Danny Blind bij het afscheid werd zeer gewaardeerd.
het begin liep alles inderdaad vrij
goed, maar op een gegeven moment
ging het slecht met Ajax en verziekten
de mensen het voor zichzelf. Als er
trommels waren, werden de stokken
het veld opgegooid. Men had zoiets
van "ik ga niet georganiseerd sfeer
maken". Alles zat tegen, maar we gin
gen gewoon door, want échte suppor
ters staan ook achter hun club als het
slecht gaat."
Mirjam omschrijft de sfeergroep als
uniek. „In het begin moest niemand
iets van die vlaggetjes hebben, maar
nu bellen ze Ajax als ze er geen heb
ben. Tegenwoordig steken we de vlag
gen een dag voor de wedstrijd in de
stoeltjes. De vrijwilligers komen vanuit
alle delen van het land. Sommigen rij
den hun hele tank leeg om een vlagge
tje te steken. Oké, ze krijgen er een
dienstkaart voot terug, maar jongens
Al die jaren als vrijwilliger bij Ajax maakt van Mirjam een dorstige vrouw.
mag het misschien? Die mensen staan
de volgende dag Ajax ook weer aan te
moedigen."
Gevraagd naaT hun hoogte- en diepte
punten valt - buiten enkele mooie sup
portersacties - nog één naam: 'Jodi',
hun zoontje. JoaTk: „Toen Mirjam
zwanger was, zeiden we 'wie' de naam
weet krijgt 250 gulden." Mirjam, die in
de kast van haar ouderlijk huis een
briefje met de naam had gelegd, haakt
in: „We wisten dat het een jongen zou
worden en hoorden de vreemdste
namen. Mensen gingen zelfs 'Jorien
van den Herik' invullen", lacht ze. „Die
lijst moet ik nog ergens hebben. In
totaal reageerden 300 man, maar nie
mand raadde de - in onze ogen -
meest logische naam. Alleen de achter
naam 'Cohen' ontbreekt nog."
Andere hoogtepunten van het gouden
Ajax-duo zijn: het afscheid van Danny
Blind en Bobby Haarms in de ArenA, de
vuilniszakkenactie tegen Bursaspor in
het seizoen 1986-1987, het wekelijkse
samenzijn met vrienden, de vunzige
berichtjes naar de SMS-lichtkrant in
het PSV-stadion. Mirjam heeft bij twee
hoogtepunten een anekdote. „Ik heb
ontzettend gelachen tijdens het
afscheid van Sjakie Wolfs. Ik bege
leidde hem naar de middenstip. Een
dag later kom ik hem in de gang tegen.
"Dat was een mooi afscheid hè?", zei ik
toen. Antwoordde Sjakie: "Ja, was u er
ook?"; een prachtige man! Het afscheid
van Danny Blind pakten we ook groots
aan. VooTaf zamelden we geld in. Ik
geloof dat we iets van 22.000 gulden
ophaalden en daar kochten we een
schilderij van Herman Brood van. Toen
we het overhandigden, dacht een
vriend op de tribune dat het schilderij
de cadeauverpakking was."
Dieptepunten waren er natuurlijk ook.
Dat varieert van 'de beursgang' tot het
vertrek van spelers voor een veel te
laag bedrag en botsende belangen.
Onder andere door de (te) grote
invloed van de commercie. „Ze roepen
altijd "de club is van de supporters",
maar dat is natuurlijk al lang niet
meer zo. Sponsors hebben een véél te
grote invloed."
Hoe mooi en groots de rol van Ajax ook
in hun leven was, alle inspanningen
hadden ook een schaduwzijde op de
twee. „We zijn door Ajax ook uit elkaar
gedreven. Tegenwoordig zijn we ont
zettend goede vrienden. Joark was op
een gegeven moment zeven dagen per
week met de club bezig. We hadden
geen leven buiten Ajax. Hij werd er
mee wakker en ging er mee naar bed.
Ik moest steeds een oppas regelen voor
ons kind en op een gegeven moment
was dat niet meer eerlijk naar Jodi toe.
Ik ging me er in die periode tegen ver
zetten en had zoiets van "pfff, stik
maar in die club"!"
Hoewel beiden nu wat meer tijd en
aandacht besteden aan andere dingen
buiten Ajax, zal het niet lukken om
écht afstand te nemen, daarvoor is de
band simpelweg te sterk. „Ik ben blij
dat er veel nieuwe mensen zijn die ook
dingen doen. "Als alles maar gewoon
doorgaat", denk ik dan", zégt Joark.
Mirjam bevestigt: „Ik heb nog een
ander leven buiten Ajax. Ik werk als
secretaresse bij een bouwbedrijf en
geef al 25 jaar vrijwillig zwemles. Wat
Ajax betreft, is het nu rustig. Ik kan
altijd nog wat doen, want Ajax hele
maal missen, kan ik toch niet. Het is
moeilijk om afstand te nemen. Ik weet
hoe ik ben. Twee jaar geleden verkoch
ten mijn ouders hun café. Die plek
moet ik nu bewust vermijden, omdat
ik anders glazen ga opruimen of een
bestelling ga opnemen. Dat zit in me
en ik heb dat bij Ajax ook. Voorlopig
houd ik me dus even rustig. Als ik nu
naar de wedstrijden ga, zit ik zelfs weer
lekker op de tribune tussen mijn vrien
den met wie ik vroeger ook naar Ajax
ging."
Joark wil bij zijn afscheid nadrukkelijk
de SVA bedanken. „Sommige mensen
beseffen niet wat de supportersvereni
ging allemaal doet (bijv. budget, red.).
Dat mag wel eens benadrukt worden.
De SVA doet veel goed werk. Wat dat
betreft, ga ik met een gerust hart weg.
Ik wil iedereen bedanken die ons
geholpen en gesteund heeft. Verder
wens ik iedereen veel succes met onze
club."
