Ajax'jonge honden Maduro, Vermeer, Emanuelson en Lindgren gretig na trai i V K I 5 FEBRUARI 2005 NUMMER 12 AjAX LIFE Een toekomst v< AMSTERDAM - Hedwiges Maduro (19), Kenneth Vermeer (19), Urby Emanuelson (18) en Rasmus Lindgren (20) maakten tijdens het trainingskamp in Zuid-Af rika deel uit van de A-selectie. Het was een nuttige ervaring voor Ajax'jonge honden, die ruim een week mochten ruiken aan het grote werk. Direct na terugkomst moesten ze meteen met Jong Ajax opdraven voor een - onder barre weersomstandigheden gespeelde - vriendschappelijk duel tegen HFC Haar lem. Een goede manier om weer met beide benen op de grond te komen. De beloning volgde echter alsnog, want vanaf nü traint het kwartet minstens eenmaal per week mee met de A-selectie. Door Sander Zeldenrijk en Arnout Verzijl Kenneth Vermeer De selectie van Jong Ajax is - na een pittige och tendtraining - bijna klaar met de lunch. Met samengeknepen, glinsterende oogjes aan schouwt Jari Litmanen het gedoe op De Toekomst. De populaire Fin traint alweer een paar maanden mee met Jong Ajax. Hij houdt er zijn conditie op peil en hoopt op een 'nieuwe club'. Het voetballen zit 'm immers in het bloed en hij voelt zich nog veel te jong om te stoppen. Hansa Rostock bevrijdde de Fin enkele dagen later. Bij de Duitse club hoopt Limanen zijn laatste kunstje te flikken. De jongens om hem heen bevinden zich pas aan het begin van hun loopbaan. De jeugdige onbe zonnenheid straalt er vanaf, iets dat duidelijk blijkt, als er met vijf auto's koers wordt gezet rich ting parkeergarage Watedooplein. Rasmus Lindg ren - december - en Urby Emanuelson - twee weken - bezitten nét hun rijbewijs. Beide voetbal- Hedwiges Maduro Iers hebben een dag eerder hun Fiat Punto van de club opgehaald. De colonne koerst dan ook enigs zins onwennig richting hartje Amsterdam. Als Lindgren in de derde versnelling wil optrekken, vindt de motor van zijn nieuwe auto het welletjes en slaat af. Het leerproces bij Ajax leidt blijkbaar over meerdere wegen. Voor Kenneth Vermeer (rugnum mer 41) was het trainingskamp in Zuid-Afrika een unieke ervaring. De geboren en getogen Amster dammer maakte, in tegenstelling tot zijn drie lotgenoten, voor het eerst een stage met het eerste elf tal mee. De doelman geldt al jaren als een groot talent in de jeugdop leiding en dat is knap, aangezien hij pas op latere leeftijd begon met keepen. In de allerjongste jeugd speelde Vermeer op diverse posi tiesin de verdediging.Toen de trai- neT van de Ci eens aan hem - spe ler van de D2 - vroeg een training te komen keepen, bleek hij dat aspect uitermate goed te beheer sen. Volledig in overeenstemming met de Ajax-filosofie, waarin iedere speler op zijn beste positie komt te spelen, werd Vermeer omgeturnd tot doelman. Ondanks de weerstand die de jonge Ver- meeT vanuit huis ondervond: „Mijn vader en moe der waren er in het begin helemaal niet zo blij mee dat ik keeper wilde worden. Ze wisten het eerst ook niet, maar op het moment dat ze er ach ter kwamen, bleek ik het al heel goed te kunnen. Mijn vader vond het beter als ik ging voetballen, maar ik zag dat anders. Hij is inmiddels wel bijge draaid; moest ook wel, hahaha." Vermeer behaalde met de Ai het landskampioen schap in de Shell JunioTen Eredivisie. In juni 2003 werd hij als keeper van de Ai gekozen tot Ajax Jeugdspeler van het Jaar. In de zomer van 2004 tekende de goalie een contract voor twee jaaT, een ultieme beloning voor een jeugdspeler uit Amsterdam. De afgelopen maanden was zijn ver schijning al met enige Tegelmaat op de trainings velden naast de ArenA te zien. Maar dagelijks trai nen op het hoogste niveau, zoals deze winter, dat was even wennen. „In het begin moest ik me wel aanpassen omdat het niveau bij Ajax 1 een stuk hoger ligt. Het was in Zuid-Afrika dus een stuk moeilijker, maar op een gegeven moment draaide ik gemakkelijker mee. Ik vond het jammer dat ik niet in actie kwam, maar dat wist ik van tevoren. Het was toch de voorbereiding voor de andeTe twee keepers. Ik probeerde hen bij te benen en kon van dicht bij zien hoe groot de kloof is tus sen het eerste en het tweede." AMSTERDAM Na aankomst bij het Water- looplein, wordt het gezelschap onthaald door een stralende zon. Daarom wordt er eerst koers gezet richting de Magere Brug voor een groepsfoto. Na een korte wande ling begint het weer plotseling te betrekken en nét op het moment dat de vier talenten poseren voor een foto, gaat het regenen. Eerst zachtjes, maar dan keihard. De Ajacieden duiken weg in hun win terjassen, maar moeten toch blij ven lachen. Als het even later ook nog eens begint te hagelen, is het mooi geweest. De terugreis wordt Kenneth Vermeer, Hedwiges Maduro, Urby Emanuelson en Rasmus Lidgren op de Magere Brug in hartje Amsterdam. ingezet. Te laat. Bij aankomst in café Dantzig, aan de Amstel, is iedereen doorweekt. De vier bestellen stuk voor stuk een grote mok warme chocolademelk. Met slagroom, uiteraard. In het drukke café merkt niemand de talenten uit de Ajax-jeugdopleiding op. Ook voormalig minis ter Frank de Grave niet, die aan belendend tafeltje op z'n gemak zit te lunchen. Lindgren beheerst de Nederlandse taal uitstekend. Hij praat op gedempte toon. Scandinavische nuchterheid. Ver meer, die tegenover hem zit, lacht een stuk vaker Zijn stemgeluid klinkt voller. Aan de andere kant maakt Maduro een zelfverzekerde indruk. Hij geldt als het grootste talent van dit kwartet en is inmiddels redelijk ervaren in het geven van inter views. Emanuelson heeft wat betreft zijn uiterlijk wel wat weg van Ronaldinho. De verdediger heeft een aanstekelijke glimlach en praat vooral op relativerende toon. Hedwiges Maduro (rugnummer 26) speelde al zeven duels in het eerste. Louter vriendschappe lijke wedstrijden, maar toch. Het wachten is nu alleen nog op zijn officiële debuut. Maduro lijkt perfect geschapen voor de positie van centrale verdediger of van verdedigende middenvelder. Hij is lang, sterk, scoort zelfs gemakkelijk én kent de fijne kneepjes van het Ajax-systeem. De in Almere geboren voetballer tekende afgelopen zomer een contract voor drie jaar, enkele weken nadat hij was gekozen tot Talent van het Jaar. De Ajacied liep in 2004 voor zijn schoolopleiding stage bij de financiële administratie van Ajax. Mocht hij niet slagen als voetballer, dan wil Maduro iets achter de hand hebben. MaaT - zoals hij zich nü ontwik kelt - maakt de Almeerder een goede kans op een glanzende carrière als voetballer. Hij kwam op zijn 14de naar Ajax; daarvoor speelde hij bij Waterwijk en Omniworld. In Amsterdam rouleerde hij op diverse posities, meestal op het middenveld, voor dat hij als verdedigende middenvelder echt door brak. Dat laatste is ook zijn lievelingspositie. Eén ding hebben de vier met elkaar gemeen. De drang om te slagen bij Ajax. Met ontzag praten ze over de club waar hopelijk hun toekomst ligt. „Als ik aan Ajax denk, dan denk ik aan Amsterdam, een topclub en het nieuwe logo. Ik weet nog goed dat ik een brief van Ajax ontving met dat logo erop. Ik werd helemaal gék. ledereen wilde in die periode bij Ajax spelen. Ik ben eigenlijk van kleins af aan opgegroeid met Ajax. Er is in Nededand maar één club: Ajax. Voor een Ajacied bestaat er geen Feye- noord", scoort Maduro. De blonde Lindgren geeft aan hoe men in het bui tenland - in dit geval Zweden - tegen de lands kampioen aankijkt. „Ajax is heel groot in Zweden. Kenneth Vermeer zweeft naar de hoek tijdens de trainingsstage in Zuid-Afrika.

AJAX ARCHIEF

Ajax Life (vanaf 1994) | 2005 | | pagina 8