Ajax Life nummer 9 4 december 2004
e van Wesley Sonck
uitgeschakeld voor het WK.
vlak voor het sluiten van de transfermarkt - ver
kocht werd aan Juventus. Nü zou de tijd van de
Belg moeten aanbreken. Maar het liep allemaal
anders. Vanaf het moment dat Wesley Sneijder
tijdens de Johan Cruijff Schaal zijn 'fuck you'
gebaar naar de bank maakte, was het onrustig in
Amsterdam. De prestaties van het eerste team
leden eronder en Ajax kwam in zwaar weer
terecht. Rafael van der Vaart maakte in Enschede
zijn ongenoegen publiekelijk duidelijk en een
nationale rel was geboren. Voor Ronald Koeman
hét teken om rigoureus in te grijpen. De oefen-
meester zou vanaf dat moment van niemand
meer iets pikken: de eerstvolgende die zich nog in
het openbaar zou laten gaan, zou kunnen reke
nen op passende maatregelen. Ondertussen bleef
Koeman zoeken naar de juiste voorhoedeforma
tie. De ene keer speelde Yannis Anastasiou, de
andere keer Sonck. Opnieuw was de Belg dus niet
zeker van een basisplaats en dat gegeven vrat aan
hem. Ook zijn positie bij de Rode Duivels kwam
4;'ax - RBC Roosendaal.
daardoor op de tocht te staan. Voor de WK-duels
tegen Litouwen en Spanje dreigde hij niet aan de
aftrap te verschijnen, zoals in de oefenwedstrijd
tegen Noorwegen al gebeurde. Dat leidde in Bel
gië tot een relletje, zo blijkt uit Het Nieuwsblad:
"Bondscoach Aimé Anthuenis had gisterochtend
al een berichtje van Wesley Sonck op zijn ant
woordapparaat staan. "Ik ben helemaal niet boos
zoals hieT en daar gesuggereerd wordt", sprak de
Ajax-aanvaller op de voice mail. "Ik wil geen pole
miek opstarten want apprecieer ten zeerste hoe
wij samenwerken. Ik speel liever, maar eis hele
maal geen plaats op." Einde bericht. Sonck: „Ik zou
kunnen roepen dat ik moet spelen, maar als ik zag
hoe sterk ze in de eerste helft zonder mij presteer
den, moet ik gewoon. Ik kom echt wel met een
andere mentaliteit naar de Rode Duivels. Ik ben er
gewoon graag bij. De trainer moet geen schrik
hebben dat ik een gevaar in de groep zal worden.
Dit is een heel andere sfeer dan bij Ajax, waar het
altijd zo gespannen is. Hier maak ik meer plezier.
Daarom ga ik zeker geen bommetje gooien. Daar
denk ik niet aan. Als ik straks op de bank moet zit
ten, zal ik dat doen. Ik hoop te spelen en met io
goals in 14 interlands onder Anthüenis heb ik
sterke papieren. Maar de bondscoach beslist."
UITBARSTING
Al deze gebeurtenissen maakten van de gevoels
mens Wesley Sonck een licht ontvlambaar projec
tiel. Het wachten was op een uitbarsting van de
mondige Belg.
De eerste eruptie kwam, toen Sonck vanuit België
liet weten grote vraagtekens bij het nut van een
langer verblijf bij Ajax te zetten. Terug in Neder
land riep Koeman hem ter verantwoording. Blijk
baar een goed gesprek, want de trainer sprak zal
vende woorden. „Sonck beheerst de onderdelen
van een echte 'nummer negen' van Ajax mis
schien minder, maar hij heeft wel andere goede
eigenschappen", aldus de trainer. „Hij beschikt
over veel scorend vermogen in het strafschopge
bied, maar ook dat is weggevallen. Daarom is hij
aan zichzelf gaan twijfelen. Er moet een moment
komen waarop hij daarover heen is. Ik twijfel niet
aan zijn geschiktheid voor Ajax."
Eerste rel gesust!
Op 16 oktober liep het opnieuw uit de klauwen;
dit keer gierend! Koeman wisselde de spits na 60
minuten spelen tijdens de thuiswedstrijd tegen
NEC. Ajax leidde met 1-0, maar werd overlopen op
het middenveld. De niet sterk spelende Belg werd
daarom vervangen door middenvelder Anthony
Obodai. Sonck was het niet eens met die wissel en
liet dat zicht- en hoorbaar merken. Koeman moest
zich na afloop verantwoorden tegenover de pers
en reageerde geïrriteerd: „Dit kan natuurlijk niet.
Ik snap zijn teleurstelling, maar het was goed
vooT de ploeg. Het middenveld werd overlopen en
dat hij er dan uit moet, daar heb ik dan geen
boodschap aan. Ik had even geen tijd om het uit
voerig aan hem uit te leggen. Daar ga ik maar
weer met hem over praten. Eigenlijk onbegrijpe
lijk. We moeten er alles aan doen, om te leren om
te gaan met moeilijke situaties. We hebben in de
selectie geen elf spelers, maar veel meer. Als ze dat
niet kunnen opbrengen, moeten ze maar op de
deur kloppen en vertrekken."
Zeven dagen later verscheen eT een totaal ander
Ajax in Tilburg aan de start. Met een op liefst
zeven plaatsen gewijzigd team nam Ajax het op
tegen Willem II. Het was zo'n beetje de laatste
kans voor Koeman het tij te keren. Voor Wesley
Sonck was niet eens een plaatsje op de bank inge
ruimd. Hij liet daarop zijn gezicht niet zien in Bra
bant. Wel reageerde hij op het feit dat jiij, voor het
eeTst in acht jaar, niet bij de selectie zat: „Koeman
heeft gelijk. Ik aanvaard dat ik buiten de selectie
ben gezet, al is het wel erg. Hij heeft me gezegd
dat het louter een tactische wissel was om onze
voorsprong vast te houden. Achteraf bleek het een
goede zet en dus heeft de trainer gelijk. Mijn reac
tie was heel emotioneel en in het heetst van de
strijd. Het zal niet meeT gebeuren. Of ik vertrek bij
Ajax? Dat heb ik nooit gezegd. We zien wel."
ONTREDDERD
De val van 'De hoop van de natie' doet pijn in Bel
gië. Het land is ontredderd. Hun goaltjesdief
bevindt zich in een serieuze dip. Dat de Neder
landse media Sonck er flink van langs geeft, doet
extra pijn. Het Parool concludeert: "De Belg kende
meeT dan een jaar geleden een goede start, maar
verdween al snel uit beeld toen Zlatan Ibrahimo-
vic terugkwam van een blessure. Dit seizoen is de
Zweed verkocht en krijgt Sonck vaak een basis
plaats. Hij zou vertrouwen moeten hebben en
meer moeten spelen om ritme te krijgen. Kansen
om zich te bewijzen, waren er genoeg, maar Sonck
heeft nog geen deuk in een pak boter geschopt.
Ook in de wedstrijd tegen NEC speelde Sonck dra
matisch. Zijn wissel was meeT dan terecht, maar
de aanvaller kon het niet waarderen."
Logische kritiek, maar het kan ook doorslaan.
PeteT Wekking schrijft in zijn column: "Je hebt dus
spitsen en je hebt Belgen. Bayern München wer
velde enkele weken geleden met Roy Makaay, die
in Duitsland 'Das Phantom' wordt genoemd van
wege zijn talent om vanuit de totale duisternis
het licht te scheppen. Ajax worstelde met Wesley
Sonck, die thuis in België'Onzen Dikken'heet, van
wege zijn postuur. Het talent van déze geestver
schijning is nog steeds onduidelijk. Twee aanval
lers, twee werelden. Eindstand: 4-0 vbor de boven
wereld. Drie goals kwamen voort uit het wonder
van de wreef. Sonck daarentegen stond een keer
of zeven buitenspel. Natuurlijk was de Belg bij
lange na niet alleen verantwoordelijk voor de
enorme oorvijg die Ronald Koemans koorknaap
jes kregen. Ajax had wel meer suffende spelers,
die vooral demonstreerden dat ze het verdedigen
allang niet meer beheersen. En natuurlijk was de
Europese ontmaskering het rechtstreekse gevolg
van het dommige aan- en verkoopbeleid van de
laatste jaren. Maar ach arme, wat schrijnde het
verschil tussen 'Das Phantom'en 'Onzen Dikken'."
AD Sportwereld 'zoekt' Sonck zelfs, zo lijkt het.
Naar aanleiding van de interland tegen Servië
schrijft de krant: "Sonck was een spits die zondeT
enige overtuiging speelde. In woord en gebaar
acteerde hij binnen de lijnen, soms heel veronge
lijkt, de grote meneer, maar zijn persoonlijke bij
drage bleef voetballend beperkt tot een niveau
dat op geen enkele manier strookte met zijn
pseudo-vedette neigingen."
Duidelijk geval van het op een rij zetten van een
aantal vooroordelen. Sonck speelde inderdaad
niet goed, maar werkte zich een slag in de rondte
en misdroeg zich geenszins. Zijn bijdrage was
zelfs positief.
Alle commotie rondom Sonck verrast Bruno
Govers niet: „Wat mij soms aan hem ergeTde - en
dat heb ik hem ook persoonlijk verteld - is zijn
gedrag richting zijn omgeving. Bij Genk maakte
hij wegwerpgebaren naar zijn ploegmaats. Soms
gebeurden er dingen, die gewoon niet konden.
Vergoossen heeft toen moeten ingrij
pen. De scène met Koeman tegen NEC
deed me daaraan denken. Dat is niet
alleen te verklaren uit het feit dat hij
zo veeleisend is en - zoals hij zelf aan
geeft - perfectie nastreeft. Op
bepaalde momenten gaat zijn gedrag
op de zenuwen van andere mensen
weTken. Zeker bij Genk was dat het
geval. Op den duur waren zijn ploeg
genoten hem liever kwijt dan rijk. Het
ziet er naar uit dat hij gefaald heeft bij
Ajax. De spelwijze, de kansen die hij
krijgt, alles wijst erop dat hij het niet
haalt. Dat zal pijn doen bij hem. Hij
koesterde hoge verwachtingen en
dacht "ik ga het daar waarmaken". Het
is best pijnlijk om dan tot de conclusie
te moeten komen, dat het niet lukt.
Hier in België heeft hij nog steeds veel
krediet, doordat hij voor de nationale
ploeg altijd goed heeft gespeeld. Ik
weet zeker dat men hem met open
armen zal ontvangen, bijvoorbeeld bij
Club Brugge of Anderlecht. Hij is nog
altijd, samen met Emile Mpenza, de
beste spits van het land. Maar ik vrees
dat hij voor de absolute top, en Ajax is
dat, tekort komt."
BERUSTING
Na afloop van de oorwassing tegen
Servië beschouwt Wesley Sonck zijn
lot. Het regent nog steeds en de tem
peratuurmeter lonkt met de nul-gra-
denlijn. Op deze akelige novemberdag
toont Sonck berusting: „Het gaf een lekker gevoel
weer eens in de basis te staan. Het was een goed
teken dat ik erbij zat, maar ik kan niet verbloemen
dat ik wedstrijdritme mis. Het is alweer drie
weken geleden dat ik voor het laatst in de basis
begon. Bovendien word ik steeds voortijdig
gewisseld. Alleen tegen PSV heb ik 90 minuten
gespeeld. Dan kan ik wel heel goed trainen, ik mis
toch wedstrijdritme. Het heeft natuurlijk ook te
maken met zelfvertrouwen. Ik blijf in mezelf gelo
ven. Maar ik kan niet onder stoelen of banken ste
ken dat het niet loopt, zoals het de voorgaande
jaren liep. Dat heeft veel te maken met de situatie
bij de club."
In zijn boek'Door Arm Vlaanderen'beschreef jour
nalist Auguste De Winne, ruim honderd jaar gele
den, Ninove als 'een gat van verdriet'. De huidige
situatie van Wesley Sonck komt overeen met de
trieste geschiedenis en de huidige, grauwe aan
blik van het stadje. Schrijft Wesley Sonck het vol
gende hoofdstuk voor het boek? „Ik denk niet dat
ik er alles heb uitgehaald bij Ajax. Het blijft een
speciale club. Ik denk dat ze voor de spitspositie
een specifiek persoon nodig hebben. Ik heb begre
pen dat ik niet dat type ben. Constant met de rug
naar het doel spelen. Dat is niet 'mijn ding', dat
heb ik inmiddels wel begrepen. Zoals ik aanvan
kelijk samenspeelde met Zlatan - hij in de spits en
ik komend van rechts - heb ik mijn beste wedstrij
den gespeeld. Ik vind dat men dat niet zomaar
mag vergeten. Maar ja, Ajax is een beetje een raar
verhaal. Of ik er nog lang zal voetballen, weet ik
niet. Als de situatie nog blijft voortduren, moet ik
voor mezelf uitmaken wat ik wil. De wedstrijd
tegen Servië bewijst, dat ik niet te lang op deze
voet verder kan gaan. Als ik niet geselecteerd
word voor de club, komt mijn positie bij de natio
nale ploeg in het geding en dat wil ik niet. Mijn
niveau is niet dat van vorig jaar. Ik mis wedstrijd
ritme en zelfvertrouwen. Het gaat alleen maar
bergafwaarts. Dus moet ik een lijn trekken. Tot
hier en niet verder. Wanneer het zover is? Dat zul
len we zien. Ik weet het nog niet. Na Feyenoord-
thuis waren er een paaT spelers geblesseerd en ik
hoopte weer bij de selectie van 18 te komen. Maar
dat gebeurde niet. Ik blijf mijn best doen op de
trainingen, waarvan ik er nog geen enkele heb
gemist. Ze kunnen me niet verwijten dat ik geen
inzet toon of zo. Het heeft heel veel te maken met
vertrouwen. Op mij persoonlijk heeft het ook veel
impact. Voetbal is mijn leven. Ik probeer mijn pro
blemen gescheiden te houden van mijn privé-
leven, maar dat lukt me niet. Ik neem het toch
mee naar huis. Op de één of andere manier legt
het druk op mijn leven, daar kom ik niet onderuit.
Het valt me zwaar."
De wereld staat op zijn kop voor Wesley Sonck.
