■ol
ISONY
Ajax - Juventus, eindstrijd Champions League 1996.
11 SEPTEMBER 2004 NUMMER 4 AjAX LIFE
De Vergeten Finale
AMSTERDAM ROME - Ajax stond op woensdag 22 mei 7996 voor de zesde maal in de finale
van de Europa Cup voor Landskampioenen, overigens sinds igg2 Champions League geheten.
Voor de tweede keer sinds 1973 luisterde het topaffiche naar de naam Ajax-Juventus. Ach
teraf bezien zou het de minst besproken finale worden, die Ajax ooit afwerkte. Mede door
dat hooggespannen verwachtingen nimmer konden worden waargemaakt. De Amsterdam
mers kwamen er in Rome niet aan te pas en moesten - na het nemen van strafschoppen - het
hoofd buigen. Reconstructie van een Vergeten Finale.
Door Arnout Verzijl en Sander Zeldemijk
„De Vergeten Finale? Dat lijkt me logisch, ieder
een wil die wedstrijd toch vergeten? We hebben
niet gewonnen. Ook niet echt verloren trouwens,
want een nederlaag na strafschoppen is toch
anders. Voor mijn gevoel hadden we nog twee uur
door kunnen voetballen in de verlenging, er zou
toch niet meer worden gescoord", aldus Sonny
Silooy,één van de spelers die zijn inzet in de nood
zakelijk geworden strafschoppenserie vanaf elf
meter gekeerd zag worden.
De verdediger kwam in het seizoen 1995/96 niet
veel aan spelen toe en maakte in totaal slechts 16
duels in het veld mee. Vier daarvan in de Cham
pions League, waaronder beide duels in de kwart
finale tegen Borussia Dortmund. Uit - in Duits
land - speelde Ajax een onvergetelijke wedstrijd,
won met 0-2 en legde een groot vertoon van
macht aan de dag. Ook in de tweede halve finale,
tegen Panathinaikos, was de verdediger erbij.
Ajax zegevierde met 0-3 in de heksenketel van
Athene na andermaal een geweldige vertoning.
Silooy: „Ik raakte aan het begin van dat seizoen
geblesseerd en kwam op een zijspoor terecht. Het
was bijna onmogelijk me terug te knokken in dat
elftal, dat 'bulkte' van de kwaliteit. Van de groep
die een jaar eerder de Champions League won,
was eigenlijk alleen Frank Rijkaard vertrokken.
Pas nadat - op 24 februari - Edgar Davids en
Michael Reiziger bij een auto-ongeluk op de Mid
denweg - vlakbij het stadion - betrokken waren,
kreeg ik weer een kans in het eerste. Één dag later,
tegen SC Heerenveen (6-2) stond ik weer in de
basis als vervanger van Reiziger. Maar drie dagen
later stond de return van de Super Cup op het pro
gramma, een thuiswedstrijd tegen Real Zaragoza,
keerde Reiziger al weer terug. Ik mocht echter blij
ven staan en omdat we met 4-0 wonnen, pakte ik
toch maar mooi ook die prijs nog even mee."
DE WEG NAAR ROME
Hoewel Ajax in 1995 de Champions League won,
waren de prestaties in het begin van het vervolg-
jaar zo mogelijk nóg indrukwekkender. Ajax
belandde in een poule met Real Madrid, Ferencva-
ros en Grasshopper Club. Na de zesde groepswed
strijd, thuis tegen het Hongaarse Ferencvaros,
spraken de cijfers boekdelen. Ajax won vijf van de
zes CL-duels, waarbij Real Madrid in het eigen Ber-
nabéu Stadion gedeclasseerd weTd. Alleen uit
tegen het stugge Grasshoppers bleef de ploeg op
een 0-0 steken. In totaal scoorde het elftal van
Louis van Gaal vijftien maal. Doelman Edwin van
der Sar incasseerde slechts één tegentreffer. De
Hongaar Nyilas passeerde hem vanaf elf meter.
VAKANTIE
De verwachtingen voor de finale tegen Juventus
waren in de voetbalwereld hooggespannen. 'Het
beste wat Europa te bieden heeft' en 'Droomfi-
nale' kopten internationale dagbladen aan de
vooravond van de ontknoping van het Europese
voetbalseizoen.
Maar in de Amsterdamse catacomben was de
stemming lang niet zo euforisch. Natuurlijk, het
geloof in eigen kunnen stond rotsvast overeind.
Ajax is nu eenmaal Ajax. Maar diverse blessure
gevallen baarden trainer Louis van Gaal zorgen.
Achter het meespelen van de broertjes De Boer
stond een groot vraagteken en ook de inzetbaar
heid van Patrick Kluivert was uiterst twijfelachtig.
De spits, die een jaar eerder Ajax langs AC Milan
Het elftal dat op 22 mei 7996 aan de finale begon:
Staande v.l.n.r.: Edwin van der Sar, Winston Bogarde, Finidi George, Danny Blind, Edgar Davids en Nwankwo
Kanu. Zittend v.l.n.r.: Jari Litmanen, Sonny Silooy, Ronald de Boer, Frank de Boer en Kiki Musampa.
In de kwartfinale speelde Ajax, onder de bezie
lende leiding van de nu volledig doorgebroken
dirigent Edgar Davids, een weergaloze uitwed
strijd tegen Borussia Dortmund. De riante 0-2
zege in het Ruhrgebied maakte de return tot een
formaliteit. Kiki Musampa maakte in het Olym
pisch Stadion het enige doelpunt (1-0), waarna
Ajax zich kon opmaken om via de Griekse coun-
terploeg Panathinaikos door te stomen naar de
finale.
De Grieken speelden echter een slim spelletje in
het Olympisch Stadion. Jari Litmanen en Ronald
de Boer stonden bovendien niet op hun ver
trouwde posities en Michael Reiziger was nog
maar net hersteld van een spierblessure. De
Amsterdammers domineerden in de eerste helft,
maar kregen weinig kansen. De Grieken loerden
op een counter en waren vlak voor rust bijna suc
cesvol. In het tweede bedrijf wist Ajax nauwelijks
een mogelijkheid te creëren. Op het moment dat
iedereen zich al bij een teleurstellend doelpunt
loos gelijkspel had neergelegd, besliste de sluwe
Poolse spits Warzycha het duel uit een geniepige
Er zat dus niets anders op: de Godenzonen móes
ten winnen in de Griekse hel. Mede dankzij een
zeer emotionele en imponerende fax van Frank
Rijkaard, door Louis van Gaal vlak voor de wed
strijd voorgelezen, speelde een geïnspireerd Ajax
de Grieken in eigen huis helemaal van de mat.
Twee treffers van Litmanen en één van invaller
Nordin Wooter bezorgden Ajax een tweede ach
tereenvolgende finaleplaats. De Fin over zijn
goede wedstrijd: „Ik was halverwege het seizoen
in Finland hersteld van een liesblessure en
zodoende topfit tegen het eind van het seizoen."
Mede daardoor haalde hij, in tegenstelling tot
een jaar eerder, als één van de weinigen zijn
niveau in de finale.
Ronald de Boer noemt de uitwedstrijd in de 'Hel
van Hellas' acht jaar na dato zijn beste Europese
optreden in Ajax. „We waren dat seizoen zó ont
zettend goed. We kregen in Madrid een staande
ovatie van de Real-supporters. Alles ging ons des
tijds gewoon heel erg makkelijk af. Nadat Louis
die fax van Rijkaard had voorgelezen, kreeg ik kip
penvel op mijn armen, ledereen voelde een ont
zettende adrenalinestoot en wist wat er moest
gebeuren, leder extTa woord was overbodig. Deze
unieke kans op een tweede finaleplaats mochten
we ons gewoon niet laten afnemen."
Litmanens goal, gezien vanaf de andere kant.
Slechts één keer was er voor Ajax in Rome reden tot juichen. Jari Litmanen produceerde vlak voor rust de gelijk
maker.
tegenaanval. Van der Sar werd daarmee niet
alleen (pas) voor de tweede maal in Europees ver
band gepasseerd, maar bovendien verloor Ajax 't
laatste Europacup-duel dat het speelde in het
befaamde Olympisch Stadion.
