Olympische droom Maxwell
'Soms zijn we te lief voor elkaar'
Ontmoeting in
Portugal
HHIÏBICK
Robin Muller van Moppes:
6 DECEMBER 2003 NUMMER 9 AJAX LIFE
LISSABON - De loting voor EURO 2004 heeft
vier Ajacieden in één groep samengebracht.
Rafael van der Vaart en Wesley Sneijder
nemen het op zaterdag 19 juni 2004 om
20.45 uur in Aveiro op tegen Tomas Galasek
en Zdenek Crygera.
Sneijder sprak over een zware loting voor
Oranje: „Tsjechië kennen we, dat is een heel
goede ploeg. Over Duitsland hoef ik niets te
zeggen, Nederland-Duitsland is altijd bijzon
der. Maar het maakt toch niet uit tegen wie
we spelen. Vooraf had ik wel bekeken bij welke
ploegen we mogelijk terecht zouden kunnen
komen en ze waren allemaal even sterk."
Galasek spTak woorden van dezelfde strek
king. Het kloppende hart van het Amster
damse middenveld is vooral blij dat er dit
maal respect is voor de kwaliteit van zijn
land: „Bij de kwalificatieduels ontbrak dat.
We hebben Nederland laten zien hoe goed
we zijn. Nu is Oranje niet meer op voorhand
overtuigt van de zege." De Tsjech hoorde het
resültaat van de loting op de trap, die van
het speelveld naar de kleedkamers leidt. „In
de rust van de wedstrijd tegen Feyenoord
hebben we het er niet over gehad. Maar na
afloop wel natuurlijk. Beide landen kennen
elkaar inmiddels goed."
Iedere week praat Ajax Life even bij met een
Ajacied. Ditmaal met Johnny Heitinga.
Tegen AC Milan keerde hij terug in de basis
opstelling van Ronald Koeman. Het treffen
met SC Heerenveen had hij wegens een
schorsing (rode kaart tegen ADO Den Haag)
moeten missen. Heitinga is er weer hele
maal bij.
Johnny, je baalde flink na de treffer van
Shevchenko. Waarom?
„Het was een typisch doelpunt voor AC
Milan. Weer verliezen we met één goal ver
schil van ze en opnieuw op een schlemielige
manier. Eigenlijk hadden we het duel onder
controle en kwamen nauwelijks in de pro
blemen. Tot dat ene moment, net als de
vorige keer. Balen, want we hadden niet
hoeven te verliezen."
Vond je niet dat AC Milan de zege
verdiende?
„Misschien wel, maar juist dit soort
momenten, waar die goal uit kwam, wilden
we voorkomen. Toch overkomt het ons
opnieuw. Ik weet ook niet wat we er aan
moeten doen. Nog meer geconcentreerd
blijven, 95 minuten lang."
Je zorgde voot een warm moment in de
ArenA toen je Inzaghi de bal ontfutselde,
terwijl hij alleen op het doel van Lobont
afstormde. Hoorde je het applaus van de
tribunes dat daarop volgde?
„Een beetje wel. Maar op dat moment had ik
maar één doel voor ogen en dat was voorko
men dat AC Milan nog een tweede treffer
zou maken. Het is mijn taak goals te voorko
men. Op dat moment lukte dat, maar we
bleven toch weer met lege handen achter en
dat gevoel overheerst. Nu moeten we het
tegen Brugge laten zien."
In .fmK-buod .wvrv AVqtfff
AMSTERDAM - De eerste kennismaking van Maxwell met de Braziliaanse Olympi
sche ploeg is uitstekend verlopen. De verdediger kan terugkijken op een goede
trainingsstage met het Olympisch elftal van Brazilië. De 22-jarige Ajacied ver
bleef van 10 tot en met 19 november in zijn land.
Door Arnout VeTzijl
Maxwell was de enige nieuweling in de selec
tie; een uitgelezen mogelijkheid dus om zijn
nieuwe ploeggenoten te leren kennen. Onder
hen de andere'Europese' Brazilianen Motta (FC
Barcelona), Rochemback (Sporting Portugal),
Eduardo Costa (Bordeaux) en Néné (Real Mal-
lorca). In de twee oefenwedstrijden, tegen
Corinthians en Santos - die beide werden
gewonnen - speelde Maxwell een voorname rol
als linksback. Hij kwam in totaal 165 minuten in
actie. „Ik werd twee weken voor de start van het
oefenkamp gebeld door bondscoach Ricardo
Gomes. Hij is een grote ster in ons land en
maakte deel uit van het Braziliaanse team dat
in 1994 wereldkampioen werd. Hij vroeg me of
ik beschikbaar was. Dat was ik natuurlijk. In de
nacht na de uitwedstrijd tegen ADO Den Haag
stapte ik in het vliegtuig. Nou vlieg ik wel vaker
naar Brazilië, maar ditmaal was het een bijzon
dere vlucht. Maandag heb ik kennis gemaakt
met de andere spelers en gingen we van start."
De jonge Ajacied had niet lang nodig om zich
aan te passen. In Amsterdam valt hij op van
wege zijn surplus aan technische kwaliteiten,
maar nu bevond hij zich tussen gelijken. „De
bondscoach legde op de eerste dag een
bepaalde oefening uit. Het koste ons
geen enkele moeite om die direct goed
uit te voeren. Gomes was behoorlijk
onder de indruk. We hebben een fan
tastisch elftal. Eind december verza
melt de selectie zich voor het Olym
pisch kwalificatietoernooi. Dat wordt
van 7 tot 25 januari gespeeld in Chili.
We zitten in een groep met Uruguay,
Paraguay, Venezuela en Colombia.
Alleen de winnaar plaatst zich voor de
Olympische Spelen in Athene. Dat
wordt dus nog een zware opgave. Ik
hoop dat ik geselecteerd word. Aan het
einde van de trainingsstage heb ik nog
met de bondscoach apart gesproken.
Hij zei zeer tevreden over me te zijn.
Maar ik juich pas als ik de uitnodiging
schriftelijk binnen heb", aldus Maxwell.
De Olympische titel is de enige prijs die
het Braziliaanse voetbal nog ontbeert.
Voor het land, dat zichzelf beschouwt
als het grootste en beste voetballand J
ter wereld, is het dus meer dan een ere- 1
zaak Olympisch kampioen te worden.
De bondscoach van Ecuador heeft Jose
Valencia van Jong Ajax opgeroepen 1
voor het Olympisch elftal. i
AMSTERDAM - Robin Muller van Moppes (tg) heeft zijn affiniteit met de bal via de genen
meegekregen. De hele familie tenniste op hoog niveau en zijn vader reikte vroeger tot
Ajax 3. Robin hoopt één dezer dagen een contract bij de Amsterdamse club te tekenen.
„Ik wil het maximale uit mezelf halen. Het mag niet zo zijn dat ik later terugkijk en
denk 'had ik maar een stapje harder gezet'.
Doot Sander Zeldenrijk
Robin Gerard Jan Muller van Moppes. Bij een
voetballer met zo'n lange naam hoort eigenlijk
een bijnaam, zoals in Portugal en Brazilië
gebruikelijk is. 'Robinho' of 'Muller' doen het
dan redelijk goed. „Tijdens ieder interview
komt die naam aan de OTde. Maar ik ben écht
niet van adel. Het is een familiekwestie;
bepaald niet boeiend. Mocht ik ooit doorbreken
in het eerste dan zal ik ook niet een speciale
naam kiezen. Ik hoop alleen wel dat de letters
dan op mijn shirt passen. Wat de supporters
dan zingen? 'Mullertje, Mullertje, Mullertjuhh',
hahaha. Zoiets zal het wel worden, denk ik."
Maar voorlopig is het zover nog niet, hoewel
het moment van een debuut in Ajax 1 weer een
stapje dichterbij is gekomen met het tekenen
van een contract. Één dag voor Ajax-Feyenoord
had hij zijn eerste gesprek. „Het was positief. Ik
zat in één kamer met John van 't Schip, Marco
van Basten en Louis van Gaal. Ik was een beetje
nerveus omdat het toch allemaal grote namen
zijn. Maar ze yvaren tevreden over m'n ontwik
keling. Ik heb ook lekker gespeeld en veel
progressie gemaakt. Niet alleen op fysiek vlak,
maar ook mentaal. Ik ben veel zelfverzekerder
aan de bal en meer overtuigd van mijn eigen
kunnen."
Muller van Moppes speelde in de jeugdoplei
ding samen met John Heitinga en Wesley Sne
ijder. Heitinga was de Amsterdammer al een
keer eerdertegen gekomen.Tijdens een vriend
schappelijke wedstrijd met Voorland D4,
ergens in 1991, wekte Muller van Moppes Ajax'
interesse in een rechtstreeks duel tegen de ver
dediger van Ajax Ei. Achter het oude stadion De
Meer had de middenvelder aan één wedstrijd
genoeg om de scouts te overtuigen. Hij mocht
meteen op proef komen.
De geboren Amsterdammer maakte opnieuw
indruk en zag zijn wens in vervulling gaan: spe
len bij Ajax. In diezelfde periode imponeerde
hij niet alleen de voetballiefhebbers met zijn
sublieme balgevoel. Bij de tennisbond wisten
ze ook maar al te goed wie Robin Muller van
Moppes was: namelijk Nederlands kampioen
onder twaalf jaar, zowel in- als outdoor. „Sport
staat en stond centraal in ons gezin. Maar op
een gegeven moment - ik was 13 - verloor ik het
plezier in tennis. Ik ging zonder lol naar de trai
ning en verloor veel wedstrijden van oudere
jongens. Toen ging ik nadenken. De keuze voor
voetbal was niet bewust. Dat sloop er lang
zaam in."
Nadat hij aanvankelijk (tot en met Ajax Cl)
gemiddeld 20 tot 25 goals per seizoen maakte,
kreeg de Ajacied het in de B2 zwaar. Een situatie
vergelijkbaar met die van een aantal jaren eer
der bij het tennis. „Dat was moeilijk. Bovendien
raakte ik geblesseerd. Ik bleef ook achter in
mijn lichamelijke groei waardoor ik fysiek ach
terop raakte." Maar op basis van een gezonde
mentaliteit hervond hij het plezier en speelt hij
momenteel onder twee grootheden uit het
voetbal: Marco van Basten en Johnny van 't
Schip. Jong Ajax doet het onder hun leiding
goed, maar volgens Muller van Moppes is de
ploeg nog tot veel meer in staat. „Dit is een
jong, talentvol team. We moeten nog meer
naar elkaar toe groeien en kritischer op elkaar
worden. Soms zijn we te lief voor elkaar. In het
veld moeten we er staan en mogen we elkaar -
indien nodig - verrot schelden. Als dat na de
wedstrijd maar weer over is. Dat gebeurt nu
nog te weinig. Ook op de training hoor ik ons
weinig coachen. Dat is een bepaalde schuchter
heid. Het is niet zo dat we denken 'ik zeg maar
niets anders krijg ik gezeik'."
PRATEN
De middenvelder bekent zelf ook geen grote
prater te zijn. „Ik zoek niet zo snel contact met
de trainer. Dat ligt niet in mijn karakter. Ik ben
een rustige jongen. Het heeft te maken met de
verhouding tussen een trainer en zijn speler.
Die is anders dan tussen spelers onderling.
Maar het gaat steeds iets beter. Een paar jaar
geleden zei ik helemaal niets."
Op het veld laat hij liever zijn voeten spreken.
De Ajacied noemt zichzelf een sobere teamspe
ler. „Ik zal geen risico's nemen en ben meer
iemand die simpel speelt. Inzicht, mentaliteit
en techniek zijn mijn sterke punten, maar mijn
handelingssnelheid moet nog beter. Net zoals
mijn linkerbeen. Ik kan er wel een goede bal
mee schieten, maar niet zoals Sneijder; die is
pas echt tweebenig! Ik heb alleen niet zo veel
tijd gehad om daar, buiten Ajax om, nog aan te
werken. Meestal moest ik tennissen of huis
werk maken, terwijl andere jongens - mis
schien Wesley ook wel - na de training op straat
extra oefenden", concludeert hij haast veront
schuldigend.
".[9>frT3 niirrr nsvod x'eiv brrow sbrrslavrav
UjjnfiAfr-'s..
Robin Muller van Moppes koppend in actie voor Jong Ajax.
