Spanning, sensatie en twee schorsingen Club Brugge begint met 1-1 tegen Celta Aiax Life nummer 5 27 september 2003 I guïn in de Sahara. Over en weer golvende aanvallen en spannende momenten voor beide doelen. Sensatie in de vorm van de terechte gelijkmaker in de 84ste minuut, van de voet van de zeven minuten eerder voor Nastja Cez ingevallen Bengt Saeternes. Onder een staande ovatie verlieten de Brug gelingen het veld. Hun harten gloeiend van trots vanwege de getoonde veerkracht en inzet en vol van hoop op een succesvol vervolg in deze groep H van de Champions League. Maar in hun hoofd wel de rondzingende spijt dat ze zich af en toe zo uit hun spel hadden laten halen door die lepe Spanjaarden. BALVAST De sinds 1992 voor Brugge uitkomende rech termiddenvelder Gert Verheijen {32), ook wel bekend als The Marathon Man, zag er na afloop in de catacomben uit alsof hij door een wringer was gehaald. Al het extra loopwerk vanwege de uitsluiting van eerst Mendoza en daarna Sandy Martens (de centrumspits kreeg in de 84ste minuut wegens een schwalbe voor de tweede keer geel en dus rood) alsmede de confrontatie met de ijzer- sterke Juanfran, hadden het uiterste van z'n krachten gevergd. „We moesten veel werk verzetten om de bal te veroveren. Wat zijn die jongens balvast, zeg. En wat is het frustrerend om bij het jagen steeds weer een stapje te laat te komen. Maar ja, we móesten wel; zelf achterin gaan hangen en de bal rondspelen, daar hebben wij de ploeg niet voor. En bij die achterstand had dat al helemaal geen zin. Één tegen één is geen slechte start, vooral niet gezien de tegenslagen waarmee we te kam pen hadden." Voor hij de kleedkamer betrad om de douches op te zoeken, had Verheijen nog een mooie observatie: „Hun voetbalkwaliteiten werden alleen nog overtroffen door hun acteerpres taties, wat een stelletje toneelspelers." VERHITTE GEMOEDEREN Linkerspits Mendoza is er dus vanwege een schorsing niet bij in Amsterdam. Dat scheelt een grote slok op een borrel. En ook Sandy Martens zal op het appèl ontbreken. Zijn gemis zal door Sollied heel wat beter op te vangen zijn dan dat van Mendoza. Saeternes is als centmmspits een uitstekend alterna tief. Over de speelwijze die Brugge tegen Ajax zal hanteren, wilde Sollied nog niet veel kwijt: „Maar ook tot vlak voor de wedstrijd zal ik niet zo veel over onze speelwijze te vertellen hebben. Maar die kunnen ze in Amsterdam ook zelf grotendeels verzinnen. Uit of thuis, tegen sterke of zwakke tegenstanders; Brugge speelt altijd op dezelfde manier 4-3- 3" Wel verwacht hij een beladen duel: „Dat zijn Nederland-België confrontaties nou eenmaal altijd. Dat is ook wat ze zo leuk maken. Af en toe zullen de gemoederen dus wel weer ver hit raken. Daar zullen we beter mee om moe ten gaan dan vanavond, want anders houden we maar weinig spelers over." Gert Verheijen gaf alles tegen Celta de Vigo. CHAMPIONS BRUGGE - Het zou de avond gaan worden van Andres 'El Condor' Mendoza (25), zo had hij daags voor de wedstrijd nog luidkeels verkon digd. Maar de even onberekenbare als geniale Peruaanse linkerspits van Ajax' komende tegenstander Club Brugge liet zich na een stommiteit vlak voor rust uit het veld sturen. Met een hartverwarmende inzet wisten tien Bruggelingen uiteindelijk alsnog een 1-1 gelijkspel uit het vuur te slepen. Maertens en Phillipe Clement was, werd-ie zo snel mogelijk naar voren getransporteerd. Een spelopvatting die zeer effectief kan zijn, al is dan wel een voorwaarde, dat het in een moordend tempo gebeurt. Dat lukte Brugge de eerste 20 minuten aardig, waardoor de Met een uiterste krachtsinspanning hebben negen Bruggelingen stand weten te houden tegen Celta de Vigo. De spelers bedanken na afloop de fans voor hun steun. blauwzwarten af en toe gevaarlijk opdoken voor doelman Pinto. Maar in het laatste kwar tier voor rust trok het in de Champions League debuterende Celta het initiatief steeds meer naar zich toe. De 30-jarige cen trumspits Savo Milosevic (topscoreT op EURO 2000) was door slim vrijlopen veelvuldig aan speelbaar. Ook de voortreffelijke technische vaardigheden van de Galiciërs kwamen steeds meer tot uiting; werkelijk iedere Celta- speler is baas over de bal. Over echte schop- pers beschikt de ploeg niet, wel zijn ze stuk voor stuk gemeen en uitgekookt: dreigen ze de bal kwijt te raken, laten ze zich slim vallen en neemt de scheidsrechter een negatieve beslissing, dan wordt er door het hele team geprotesteerd. Vrije trap tegen: altijd even het balletje wegschieten. Wordt er gewisseld, neemt dat een eeuwigheid in beslag en als ze kans zien hun tegenstander te provoceren, dan zullen ze die zeker niet voorbij laten gaan. Het ultieme voorbeeld vond een minuut voor rust plaats. José Ignacio greep de gezamen lijke val van hem en Mendoza aan om de Peruaan geniepig te trappen. Een woedende Mendoza gooide de bal vervolgens richting ignacio's schouder, die ter aarde zeeg als ware hij door een kogel in de borst geraakt. De Griekse arbiter Kasnaferis trapte er met open ogen in: rood voor de spits! Een domper van jewelste. De eerste tegenvaller voor Brugge was trouwens al in de 32ste minuut te note ren geweest: Stoica moest toen aan z'n enkel geblesseerd het veld uit en Rode Duivel Gaetan Englebert was z'n vervanger. POSITIESPEL Brugge had dan wel met 0-0 de rust bereikt, het moest meer dan 45 minuten met tien man verder. Celta maakte via ragfijn positie spel dankbaar gebruik van de ruimte die dat opleverde en kwam in de 49ste minuut na goed doorzetten van Spaans international Juanfran - een kruising tussen Winston Bogarde en Rivaldo - op 0-1. Waarna Brugge zich prompt genoodzaakt zag, op een nóg meer opportunistische wijze op jacht naar de gelijkmaker te gaan. Wat zich vervolgens ontspon was een spel- beeld dat in de eerste ronde van de Cham pions League even zeldzaam is als een pin- MOORDEND Direct na de aftrap constateerden de 27.000 toeschouwers in het ouderwets kol kende Jan Breydel- stadion tevreden dat hun ploeg weer de vaste speelstijl han teerde. Zodra de bal in 1 bezit van één van de I onverzettelijke en in 1 de zone spelende ver- I dedigers als Olivier Brugge-spits Mendoza ziet rood. Hij trapte in een Spaanse provocatie en zal De Cock, Peter van er tegen Ajax niet bij zijn. der Heyden, Birger Door Martin van Zaanen Bij hun vorige Champions Leaguecampagne kende Club Brugge een valse start. Met 3-2 werd 'uit' bij FC Barcelona verloren, het begin van een moeizame serie wedstrijden waarin uiteindelijk in totaal vijf punten bijeen wer den gesprokkeld. De Noorse trainer Trond Sollied (44 en bezig aan zijn vierde jaar bij Club) stelde in z'n voorbeschouwing dan ook droog vast: „Als we in dit openingsduel een punt halen, beginnen we in ieder geval beter dan de vorige keer." Één punt halen, daar slaagden de West-Vla mingen in. Maar wat moesten ze er diep voor gaan. Hoewel dat op zich nou ook weer niet zo verrassend was, aangezien de huisstijl van Club het best als 'spierballenvoetbal' omschreven kan worden. Waar Anderlecht als het 'Ajax van België' wordt gezien, vergelijkt men Brugge vaak met Feyenoord. Ook het Club Brugge anno 2003 is weer een onverval ste vechtmachine. Een zeer aanvallend inge stelde ploeg bovendien.Teams die een Cham pions Leagueduel met drie spitsen beginnen, die zijn immers uiterst zeldzaam. Het is een speelstijl die naast veel fysieke kracht een ijzeren discipline verlangt; de eni gen die zich daar enigszins aan mogen ont trekken, zijn eerder genoemde Mendoza als mede de aanvallende middenvelder Alin Stoica. De laatste tijd maakt de altijd lachende Mendoza zijn uitzonderingspositie overigens meer dan waar. In de competitie had 'De Mozart Van Brugge' voor dit treffen alweer vijf keer gescoord en het was ook de Peruaan, die Club Brugge in de voorronde van de Champions League met een doelpunt en een penalty langs het onverslaanbaar geachte Borussia Dortmund schoot. Het vorig seizoen met een straatlengte voorsprong lands kampioen geworden Brugge, kende deze competitie geen soe pele start. Tegenstan der Celta de Vigo evenmin. Trainer Sollied: „Dat zegt dus niets, daar moeten we ook helemaal niet naar kijken. Dat ga ik, als we tegen Ajax en AC Milan spelen, ook niet doen."

AJAX ARCHIEF

Ajax Life (vanaf 1994) | 2003 | | pagina 9