Jon Dalmulder verlaat spelershome na 28 jaar Stadionspeaker Floor Tholen bereikt mijlpaal Belgisch zaalvoetbal- feest AJAX FANZONE Ajax Life nummer 20 14 juni 2003 IK KOM NOC WEL EENS EEN BAKKIE DOEN AMSTERDAM - Na 28 jaar stopt Jon Dalmulder als beheerster van het spelershome. Ze leerde het vak van tante Sien maar kiest nu voor zichzelf. „Ik wil ook wel eens een weekeinde vrij. Ik heb vijf kleinkinderen en de laatste jaren privé erg veel meegemaakt. Het is mooi geweest zo." Door Sander Zeldenrijk Een kroket of frikadel krijgen Aja- cieden alleen na een zeer goede wedstrijd, zoals laatst thuis tegen De Graafschap. Cristian Chivu at in het begin overal uien op en som mige jongens, zoals Wesley Sneijder, gebruiken geen boter. Maarten Stekelenburg is een type 'wat de boer niet kent, dat eet hij niet' en Tijjani Babangida, Jesper Gronkjaer en Ron Willems waren vaak slachtoffer van typisch Amsterdamse voetbalhumor. Nee, missen gaat Dalmulder (59) het spelershome niet. „Als de nood hoog is, wil ik best nog wel eens bij springen. Ik heb drie zoons en vijf kleinkinderen waarvan vier jon gens. Ik ben gewend om in een mannenwereld te leven", zegt Dal mulder. Halverwege de jaren zeventig sprong ze in De Meer bij als Tante Sien haar hulp nodig had. Het was de tijd dat spelers nog kip in roomsaus kregen en er alleen broodjes of soep geserveerd werd. „Er werkten negen mensen op kan toor en twee in het spelershome. Alles ging nog op z'n 'janboeren fluitjes'. De pers zat gewoon bij ons naar de training te kijken. Maar op een gegeven moment groeide Ajax uit zijn jasje." De overgang naar de ArenA was ook voor haar even wen nen maar op een uitgebreider per soneelsbestand na, veranderde er vrij weinig. Ook de voetbalhumor bleef. Van Richard Witschge bij voorbeeld. „Hij had ooit eens de slippers van Babangida met tien secondenlijm aan elkaar geplakt. En je hebt het verhaal van de spij kerbroek van Gronkjaer. De selectie moest voor een veiling een broek tekenen en daarvoor hadden ze Jespers broek gepakt. Die tekende dus doodleuk zijn eigen broek. Kwam hij even later in zijn onder broek het spelershome inlopen. Hij kon er wel om lachen. Of Ron Wil lems. Die hebben we ooit eens gemasseerd met stroop. Dat vond Ron niet zo leuk. Hij haalde veel grappen uit, maar bij hem moest je dat niet doen." BAKKIE Nu vindt Dalmulder het de hoogste tijd om te gaan genieten. Van de spelers kreeg ze tijdens de Kerst een prachtig cadeau, evenals haar collega's Els Schuuring, Marja Mello en 'opvolgster' Paula Heer- spring. Een geheel verzorgde trip naar AS Roma-Ajax. „Dat was prachtig, grandioos. Ik ben ook naar Turijn, Wenen en Rome geweest voor de finales." „In de loop der jaren ben ik wel een beetje fan geworden. Maar als ze verlie zen, loop ik niet chagrijnig rond. Dat kan in het spelershome ook niet, want die jongens moeten ook verder. Gelukkig werkte ik met een hele leuke groep. De kans is ook heel erg groot dat ik in de toekomst nog wel eens een bakkie kom doen", besluit ze. Jon Dalmulder en opvolgster Paula Heerspring. KALMTHOUT - De Belgische tak van de SVA organiseerde 31 mei voor de zevende maal een inter nationaal zaalvoetbaltoernooi voor supportersverenigingen. Zeven ploegen namen deel aan het traditionele voetbalfeest van onze Zuiderburen. Dat hadden er meer kunnen zijn, maar Ajax Antwerpen meldde zich op het laatste moment af en elders in België werden ook toernooien gespeeld. De onderlinge gezellig heid en sportiviteit maakte de dag tot een groot succes. Tijdens Kilmarnock - De Stengel stond iedereen zelfs op het veld en werd er in plaats van vijf tegen vijf, negen tegen negen gespeeld. Daaruit bleek dat sporten onder supporters heel leuk kan zijn. Het meest opvallende aan 'De Stengel'was de samenstelling. De ploeg bestond namelijk uit sup porters van Germinal Beerschot Antwerpen (GBA) en FC Antwerp. Zelfs profspeler Edwin Ouon van Antwerp deed mee wat voor de organisatie een enorme eeT was. Natuurlijk werd er aan het eind van de dag een winnaar gehul digd. Magie Mauves Anderlecht won het toernooi voor de tweede maal. Volgens de kenners zeer verdiend, omdat de ploeg tech nisch het meest sterke team was. In de finale versloegen de paars- witten debutant Café Starz United uit Deerlijk met 4-1. De verliezend finalist maakte als debutant een goede indruk, vooral vanwege de sportieve bij drage. Toch ging de sportiviteits- beker naar Kilmarnock. In totaal werden er twintig wedstrijden gespeeld. De organisatie wil hier bij Werner Hebbrecht en Jean- Pierre de Mesmaeker bedanken voor het in goede banen leiden van.deze duels. Jean Pierre is ove rigens scheidsrechter in de eerste klasse van de Belgische zaalvoet balcompetitie. De einduitslag: 1. Magie Mauves Anderlecht 2. Café Starz United 3. De Stekers 4. De Stengel 5. Millenium GBA 6. Kilmarnock 7. B-Team. Na de wedstrijden was er voor de deelnemers nog een ontspan nende barbecue. Men was het er al snel over eens dat deze succes volle editie volgend jaar een ver volg moest krijgen. Ook de uitba- ters Gina en Gino door de deelne mers bedankt voor hun gastvrij heid. Geïnteresseerden kunnen zich voor komend seizoen alvast aanmelden bij Maurice Peeters: peeteTS.maurice@pi.be. Floor Tholen vanuit zijn speakerscorner. AMSTERDAM - Ajax-De Graafschap was voor stadionspeaker Floris Tholen zijn 300ste wedstrijd vanachter de microfoon. Ajax won er 229, speelde er 39 gelijk en verloor er slechts 32. „Ik heb 841 doel punten omgeroepen van Ajax en 234 van de tegenpartij", zegt Tho len als hij in zijn aantekeningen kijkt. Daarnaast spreekt hij inmiddels aardig wat talen. Natuurlijk Duits en Engels maar ook Zweeds, Itali aans, Turks, Frans. „Ik vind dat iedereen zich gast moet voelen in het stadion, dus ook de tegenpar tij. Daarom begroet ik de bezoekers in hun eigen taal. Als het spannend is en Ajax krijgt een tegentreffer, zal ik dat kalm omroepen, maar daarna zet ik de microfoon uit en gaat het even tekeer. Ik blijf bovenal supporter." Jari Litmanen, Clarence Seedorf, Edwin van der Sar, Michael Reiziger en Edgar Davids, Tholen heeft alle debutanten aangekondigd. „Maar het afscheid van de spelers blijft toch het meest speciaal. Kluivert kende ik bijvoorbeeld al vanaf de pupillen. Toen ik op het veld stond en ik zag zo'n jongen vertrekken, was ik best emotioneel. Met Richard Witschge had ik dat ook." De Meer, het Olympisch Stadion en de ArenA. In alle theaters mocht hij het publiek van informatie voor zien. „Maar het Olympisch Stadion was het mooist. Tijdens Ajax-AC Milan zat ik daar in de stromende regen op de sintelbaan, als de dood dat ik door die enorme regenbuien 220 Volt zou krijgen. De sfeer daar was fantastisch. In De Meer was mijn eerste wedstrijd Ajax-Feye- noord, 24 oktober 1989. Een week na het staafincident; die wedstrijd begon een kwartier later vanwege een bom in het Ajax-vak." „In de ArenA heb ik inmiddels meer wedstrijden gedaan. Het is ook hier tegenwoordig fantastisch werken. Ik zit in de commandoka mer en kan alles op televisiescher men zien. Of ik de 500 wedstrijden ga halen? Ik ga er mee door zolang Ajax dat wil. Voorlopig eerst maar eens naaT de 400." www.ajax.nl/sva

AJAX ARCHIEF

Ajax Life (vanaf 1994) | 2003 | | pagina 13