Bob ontmoet Henk Croot
Koppen, scoren, lachen
LaPercbedOr
K
Ajax Life nummer 17 3 mei 2003
KOFFER VOL KAARTEN
De carrière van Henk Groot kreeg een nare
wending toen hij tijdens de WK-kwalificatie-
wedstrijd Polen-Nederland een ordinaire
doodschop kreeg. Oranje verloor op 7 septem
ber 1969 in Chorzow, ten overstaan van
100.000 toeschouwers, niet alleen met 2-1,
maar ook zijn meest geroutineerde interna
tional. Groot, die 39 interlands zou spelen: „Er
Delfiandplein 14,1062 HR Amsterdam, Til; oao - $15 46 29
li
at
AMSTERDAM - Als echte Zaankanten kwamen Henk en Cees Croot in de zomer van
'959 over van Stormvogels. De broers hadden in hun eerste seizoen bij Ajax een aan
zienlijk aandeel in de onder Vic Buckingham behaalde landstitel. Voor het eerst in de
historie overschreed de Ajax' doelpuntenproductie de magische grens van honderd
doelpunten. De teller bleef uiteindelijk op tog staan. De familie Croot nam daarvan
66 treffers voor hun rekening. Spits Cees maakte zg goals, aanvallende middenvelder
Henk scoorde liefst 37 maal.
Door Amout Verzijl
Bob en Henk Croot beleven het allemaal nog een keertje.
Het was een spraakmakende transfer, de
overgang van Cees en Henk Groot naar Ajax.
Bob Haarms en Henk kunnen er, terugkij
kend, nog hartelijk om lachen in La Perche
d'Or. Bob: „Ajax bestond destijds uit Amster
dammers. ledereen die van buiten kwam,
werd aan alle kanten uitgeprobeerd. Co Prins,
een ras-Amsterdammer, was vaak de anima
tor. Dat was een échte geinponem boor,
geweldig lachen met hem." Henk: „Ik moest
me dus flink waarmaken. Tijdens mijn
debuutwedstrijd, thuis tegen NAC, scoorde ik
direct drie maal. We wonnen met 3-0 en
prompt was ik geaccepteerd. Ik bad boven
dien bet voordeel dat ik uit de regio kwam.
Van Klaas Nuninga, die overkwam van GVAV
Groningen, weet ik nog dat ze hem 'inboor
ling' noemden." „Toen Henk bij Ajax begon,
hebben we heel even samen getraind", zegt
Bob. Henk countert direct „Ja, en toen al bleef
ik ver bij je vandaan. Ik had snel in de gaten
dat het niet verstandig was om het tijdens
een partijtje met Bob aan de stok te krijgen.
Hij was een harde."
Henk Groot was 21 jaar oud toen hij in 1959
van Stormvogels naar Ajax verhuisde.
Haarms werd in die dagen geteisterd door
een zware knieblessure, die hem niet veel
later dwong te stoppen met voetballen. Henk:
„Ik ging naar Ajax omdat ik hogerop wilde.
Drie jaar op rij was ik met Stormvogels
tweede geworden in de Eerste Divisie A; ik
wilde meer. Consequentie was dat Cees mee
moest, want in Velsen 'wilden ze er niet een
tje hebben'. Wij voelden elkaar goed aan en
vormden een mooi koppel. Cees was goed in
de lucht en ging altijd recht op het doel af, dat
had hij in zich. Helaas is hij vijftien jaar gele
den overleden." Waar Cees Groot centraal
voorin stond, dook zijn broer vaak op vanuit
het middenveld. Met z'n tweeën waren ze in
hun eerste seizoen dus goed voor 66 goals en
legden ze de basis voor de derde landstitel
sinds de Tweede Wereldoorlog. Het kam
pioenschap werd uitgebreid gevierd in Grand
Hotel Krasnapolsky. Henk: „Lange tijd ston
den we bovenaan, maar vijf duels voor het
slot van de competitie begonnen we plotse
ling punten te verspelen. De laatste wed
strijd, in De Kuip, verloren we kansloos met 3-
o van concurrent Feyenoord. Daardoor moest
er een beslissingswedstrijd worden gespeeld.
Het maakte Feyenoord niet uit waar die zou
worden afgewerkt, want zij dachten dat wij
'een makkie'waren. Vanwege die eenvoudige
3-0. Daar vergisten ze zich in. Wij kozen
natuurlijk voor het Olympisch Stadion. Nou,
met 50.000 Amsterdammers achter ons, kon
den wij niet meer stuk. We kwamen eerst nog
wel met 1-0 achter, maar via drie goals van
Wim Bleijenberg, ééntje van Sjaak Swart en
één van mij wonnen we met 5-1. Ondanks die
titel moesten we echter nog Nacompetitie
spelen om te bepalen wie er aan de Europa
Cup mocht meedoen; dat was een ideetje van
de KNVB. We hadden geen trek in die extra
serie wedstrijden. Weer moesten we tegen
Feyenoord spelen maar nu verloren we beide
wedstrijden dik. De Rotterdammers wonnen
het drieluik waaraan ook PSV deelnam. Maar
nen. Met Ajax ging het minder goed, dus
wilde de club me na twee jaar terughebben.
Voorzitter Jaap van Praag vroeg aan zijn Feye
noord collega Guus Brox 'wat kost 'ie'? Brox
antwoorde '375.000 gulden', 'Nou, pak 'm
maar in, dan nemen we 'm mee' zei Van Praag
vervolgens."
De terugkomst van Henk Groot viel samen
met het eerste volledige seizoen van hoofd
trainer Rinus Michels. Onder hem werd de
professionalisering van Ajax op poten gezet
en dat resulteerde in het eerste jaar direct in
de landstitel. Henk Groot maakte acht goals,
de meeste daarvan met zijn hoofd. Ene Johan
Cruijff werd dat seizoen met 16 treffers top
scorer van Ajax. Bob: „Henk kon koppen met
zijn ogen open. Dat was prachtig om te zien,
hij is één van de allerbeste koppers uit de his
torie van Ajax." Henk nuanceert: „Ach, als
Sjaak Swart zo'n strakke pegel voorgaf, met
die harde leren bal waar we mee speelden,
kopte ik heus wel met m'n ogen dicht hoor. Ik
heb 'm zelfs wel eens geprobeerd te ontwij
ken, zo hard kon Sjaak voorgeven. Keeper De
Munck van Dordrecht kwam uit zijn doel, de
bal raakte toch mijn hoofd en vloog er
prompt nog in ook. Pijn dat het deed, jöh! De
voorzetten van Pietje Keizer waren totaal
anders. Daar zat meestal een rare curve aan.
Het geheim van goed koppen, is juiste timing.
Op het moment dat ik in de lucht stil hing,
sloeg ik toe. Ruud Geels kon het ook heel
goed. Koppen is goed aan te leren; het vergt
alleen heel veel oefening. Als kleine jongen
deed ik vaak een spelletje met mijn broer:
overkoppen. Dat vonden we leuk. Daar heb
ben we toen de basis gelegd."
Ma. t tm vr. 12,00 tot 22,00 uur
Zondag vanaf 16,00 uur
IB
omdat de UEFA de winnaar niet accepteerde,
werden wij - als landskampioen - alsnog inge
schreven voor de Europa Cup I."
EUROPA CUP
Voor de tweede maal in de historie nam Ajax
deel aan een Europees toernooi. In de eerste
ronde was Fredrikstad uit Noorwegen de
tegenstander. Henk: „Ik nam altijd de penal
ty's. In de competitie heb ik nooit gemist,
maar uitgerekend 'uit' tegen Fredrikstad wel.
Ik hoorde pas achteraf dat de meeste spelers
de avond daarvoor waren gaan stappen en 'm
behoorlijk hadden geraakt. Dat gebeurde nog
in die tijd. Ik ben vreselijk kwaad geworden,
hadden ze het maar voor later bewaard. We
verloren met 4-3. In de return konden Cees en
ik niet meedoen omdat onze moeder net was
overleden. Het bleef 0-0 en daardoor was
Ajax uitgeschakeld."
Drie jaar later, in 1963, koos Henk Groot voor
een transfer naar Feyenoord waar hij twee
seizoenen zou spelen: „Ik kon bij een club in
Italië, Vicenza, wel twintig keer zoveel verdie
nen als in Nederland. En ook kon ik bij Ander-
lecht tekenen, maar in mijn hart wilde ik
helemaal niet weg uit Nederland. Ajax was
echter niet van plan me meer te betalen. Ter
wijl ik op vakantie in Limburg was, hoorde ik,
dat ik aan Feyenoord verkocht was. Ajax heeft
me makkelijk laten gaan en dat vond ik jam
mer. De club kreeg een voor die tijd zeer hoge
transfervergoeding van 250.000 gulden. In
mijn Rotterdamse tijd ben ik kampioen
geworden en ook hebben we de beker gewon-
waren al twee spelers gewisseld, dus kon ik
het veld niet meer verlaten toen ik een vrese
lijke trap tegen mijn knie kreeg. Vervolgens
ben ik te lang doorgelopen met die blessure.
Door er vocht in te spuiten, konden ze foto's
nemen.Toen bleken mijn kruisbanden stuk te
zijn, was mijn meniscus kapot en - omdat ik
er zo lang mee had doorgelopen - zat de
meniscus ook nog eens vastgegroeid aan
mijn knie. Het was kort gezegd één grote
puinhoop van binnen en dat betekende
direct het einde van mijn carrière. Vervolgens
ben ik wel heel intensief bij het eerste elftal
betrokken gebleven. Analyses maken voor
Michels, spelers bekijken, hotels bespreken,
alles rondom het eeTste elftal. In 1973 speel
den we de finale van de EC I in Belgrado. Ik heb
ter plaatse alles in orde gemaakt en nam
ruim 10.000 entreekaarten mee naar huis
voor de Ajax-fans. Op de terugweg ging ik
nog een duel van Juventus, de tegenstander
in de finale, bekijken. Bij de douane moest ik
die koffer openmaken. Consternatie natuur
lijk, want niemand geloofde hoe ik aan die
kaarten was gekomen. Ik mocht Italië niet in.
Gelukkig reisde er een journalist mee die Ita
liaans sprak, die heeft me uiteindelijk gered.
Ik ben met Bob ook eens in Scandinavië naar
een keeper gaan kijken. Na een half uur spe
len zei Bob 'we kunnen beter die lange spits
nemen'. Dat bleek Ralf Edström te zijn, die
niet veel later voor PSV tekende en daar
prachtige successen zou vieren."
WARMTE
Henk Groot is onlangs 65 jaar geworden.
Ondanks het bereiken van de pensioenge
rechtigde leeftijd, is de muntenhandelaar
nog lang niet van plan te stoppen met wer
ken. Groot kijkt begrijpend naar Bob als hij
zegt: „Wie in de voetballerij werkzaam is,
blijft langer jong. Dat heb ik wel gemerkt."
Groot begon al tijdens zijn actieve carrière
met het verzamelen, ruilen en verhandelen
van munten. Nadat hij in verband met die
vervelende knieblessure moest stoppen, is hij
altijd bij Ajax betrokken gebleven. Slechts
zeeT langzaam weTd zijn contact met de club
minder frequent. Omdat hij vrijwel iedere
zondag op een beurs stond en staat, kon hij
de club alleen doordeweeks in het stadion
bezoeken. „Ik merk dat er een verschil is tus
sen de beginperiode van de ArenA en nu. Het
stadion is weer als De Meer geworden. Uiter
aard niet exact hetzelfde, dat kan ook niet. De
Meer werd steeds ouder; alles kon er. Vroeger
hoopte ik stiekem dat het nieuwe stadion op
de plek van De Meer zou verrijzen. Als ik aan
dat oude Ajax stadion terugdenk, zie ik altijd
die prachtige grasmat voor me. Zeker als het
geregend had, dan scheerde de bal rakelings
over die mat. Van links naar rechts, heerlijk!
Niets ruikt lekkerder dan de geur van pas
gemaaid gras. Ik kan er wellicht iets eenvou
diger over oordelen, omdat ik niet zo vaak
kom, maar momenteel keert dat warme, fijne
gevoel weer terug in de ArenA. De sfeer ver
andert ten goede; het Ajax-gevoel is er weer."
Henk Croot op de foto gezet met zijn specialiteit, koppen. Hier teistert hij het doel van NAC tijdens de
met 4-1 gewonnen competitiewedstrijd in ig66.
