Ir
De spelersbus is in zicht.
Ajax Life nummer 19 9 mei 2002
Kampioenen! Kampioenen!
Al om acht uur 's ochtends meldt de eerste
supporter zich bij de slagboom en vanaf tien
uur begint zich een aardig groepje op par
keerplaats P2, waar drie TV-schermen staan
opgesteld, te verzamelen. Een pretje is het
allemaal niet want het weer werkt - om het
eens voorzichtig te zeggen - niet mee.
Tegen half één, dertig minuten voor de aftrap,
nemen we een kijkje in Soccer World. Het is er
afgeladen; er kan geen mug meer bij. Amster
damse meezingers worden de lucht in geslin
gerd, de eerste dienbladen met bier gaan
rond. Cerrie Beukema uit Woerden kon met
een paar vrienden nog net binnenglippen.
„Kicken, kicken, dit is echt ongelooflijk kic
ken", zegt hij tussen twee ferme slokken door.
„Eindelijk weer kampioen." Op het Leidse-
plein zal hij vanmiddag niet te vinden zijn:
„Wat heb ik daar te zoeken? De huldiging is
hier. Minder leuk, maar wij vermaken ons hier
ook wel."
Drie kwartier later. In Nijmegen woTdt al
gevoetbald en Ajax Life staat op het Leidse-
plein. Ruim ioo kilometer verderop is de
stand nog o-o, maar een kleine duizend aan
hangers neemt op het plein al een voorschot
op de titel. Geen groot scherm buiten, dus de
cafés waar de wedstrijd te volgen is, puilen
volledig uit. Zelfs voor de ramen verdringt
men zich, om een glimp van het gebeuren te
kunnen opvangen. Binnen een uur wordt tot
vier keer toe hard gejuichd: voor de Ajax-doel-
punten van Mido en Andy van der Meyde en
tweemaal als PSV op achterstand komt. Uit
eindelijk zullen de Eindhovenaren bij De
Graafschap nog de 2-2 maken, maar bij de
rust is héél Amsterdam al gerustgesteld: de
buit is binnen, het feest kan beginnen.
DOLDWAAS
Op parkeerplaats P2 volgen duizenden fans
de laatste seconden van de wedstrijd. De
menigte verandert in een doldwaze en kol-
John Jaakke kijkt het van dichtbij glimla
chend aan. Terwijl de spelers binnen hun trai
ningspak verruilen voor het clubkostuum,
wordt hij met de minuut trotser op de club
waarvan hij volgend jaar voorzitter wordt.
EVERGREENS
Om zes uur barst het feest echt los! Voor mini
maal 20.000 feestvierders maken de spelers
en technische staf hun opwachting op het
podium. Opnieuw doldwaze taferelen,blikjes
bier en breezers gaan in hoog tempo van
hand tot hand. Ook de spelersvrouwen zijn
van de partij. Het hele arsenaal van voetbal
evergreens passeert de revue: van 'We are the
Champions' tot 'You'll never walk alone'. En
van 'En PSV doet niet meer mee' tot 'En we
zwaaien met z'n allen naar De Kuip'. En
natuurlijk ontbreekt 'Een juichtoon dav're
langs de velden' niet.
Niemand die op 5 mei bij de huldiging op P2
was, zal het feest ooit vergeten. Van alle
spreekkoren blijven er twee nadrukkelijk
hangen: 'Utrecht is de volgende' En: 'En zon
dag met z'n allen naar De Kuip'. Want daar,
uitgerekend in Rotterdam, kan op 12 mei -
door het winnen van de KNVB-beker - een
absolute kroon op dit seizoen worden gezet.
Maar ook veel beelden zullen beklijven:
spreekstalmeester Mido die het publiek op P2
opzweept, Jan van Halst die iedereen met z'n
uitgelatenheid ontroert, Ronald Koeman die
de mensen toespreekt: „Ik had óók liever op
de mooiste locatie gestaan, op het Leidse-
plein. Maar ik bedank jullie allemaal, dat jul
lie tóch hiernaartoe zijn gekomen!"
Die kampioensschaa! - die hij even eerder,
samen met Ruud Krol en Tonny Bruins Slot -
boven z'n hoofd hield, stond hem trouwens
erg goed.
Benieuwd of komende zondag die Amstel
Cup even goed staat!
Met 40.123 toeschouwers blijkt de Arena goed
gevuld. Maar het meeste enthousiasme
wordt tentoongespreid als de kampioenen
van het seizoen 'j6/'77 gehuldigd worden
(was men destijds niet aan toegekomen, red.)
en als op ontroerende wijze afscheid wordt
genomen van oer-Ajacied en modelpTof Fred
Grim.
Een uitgelaten kampioensfeer, daar is nog
geen sprake van.
AFGELADEN
Zondag 5 mei dan maar, dan moet het gebeu
ren. Nog één puntje was er nodig. Nijmegen is
de plaats waaT het landskampioenschap vei
lig gesteld moet woTden, maar Amsterdam
zal de plaats zijn van de viering. Een aantal
dagen was het onduidelijk waar en wanneer
de huldiging van de aanstaande kampioen
uiteindelijk zou gaan plaatsvinden. Het liefst
had Ajax het feest - zoals gebruikelijk - op het
Leidseplein gevierd, maar omdat in Amster
dam bevrijdingsdagfestiviteiten op het pro
gramma stonden, bood burgemeester Cohen
de spelers parkeervak P2 als plaats voor de
huldiging aan.
kende massa als in Nijmegen het laatste fluit
signaal klinkt. Voor een huldiging in de open
lucht zijn de weersomstandigheden buiten
gewoon ongunstig. Er staat een koude wind
en het regent onafgebroken. Dat kan echter
niet verhinderen dat er een enorm feest - met
muziek, gezang, gehos, vlaggen en Bengaals
vuur - losbarst.
Het gejuich wordt uitzinnig als om kwart
over vier door speaker Wim Bohnenn wordt
omgeroepen dat de spelersbus Nijmegen
heeft verlaten en onderweg is naar Amster
dam. Maar de spelers zijn niet de enigen:
steeds meer Ajacieden weten de weg naar P2
te vinden.
Het is enkele minuten voor half zes, als de
spelersbus het Arena-dek opdraait. Jan van
Halst komt als eerste naar buiten, de kam-
pioensschaal in.z'n hand en een langgerekte
oerkreet slakend. Dan volgt Chivu; de aan
voerder is nu al schor. Rafael van der Vaart,
Ajax-sjaal om z'n nek, Mido, twee Ajax-petten
op z'n hoofd en de rest rolt en stuitert ver
volgens naar buiten. De nieuwe voorzitter
Eindelijk weer eens ouderwetse taferelen.
Jan van Halst is als eerste met de schaal op Amsterdamse bodem.
Ook steun voor de voorganger van Ronald Koeman.
