«urn
Va
n d A C I E D
Tussen Bob Haarms en Vak 410 bloeit iets moois
msm
Ajax Life nummer 10 7 december 2001
HAPPIE
HARTELIJK
WANHOOP
TROTS
'Juist als het slecht gaat,
de club blijven steunen'
AMSTERDAM - Sinds Bobby Haarms in 1999 met pensioen ging, is zijn populariteit onder de supporters
er niet minder op geworden. Integendeel zelfs. Momenteel bloeit er iets moois tussen hem en de jonge
bezoekers van Vak 410.
Door Martin van Zaanen
Woensdagavond half zeven, een
kleine twee uur voor het thuisduel
tegen FC Twente. Bobby Haarms
vertelt. Bijvoorbeeld dat hij zich
ieder moment van zijn afscheid,
inmiddels ruim anderhalfjaar gele
den, nog voor de geest kan halen.
„Het was tegen MW, een hele
slechte wedstrijd die we maar op 't
nippertje wonnen.Tijdens de huldi
ging na afloop nam de F-Side het
voortouw, maar ook de andere vak
ken lieten zich niet onbetuigd."
Door zijn hele lichaam trok destijds
de warmte van de supporters,
vooral tijdens de ereronde die hij
maakte op de tonen van zijn favo
riete nummer 'My Way' van Frank
Sinatra. „En vergeet het optreden
van René Froger niet. En het
clublied... Dat deed me nog het
meest", voegt Haarms - die zich
momenteel bij Ajax vooral met de
grasmat bezighoudt - toe. „Toen het
tot me doorgedrong dat al die
32.000 mensen een half uur voor
mij bleven zitten, realiseerde ik me:
'Deze band gaat nooit meer kapot'."
In zijn dankwoord beloofde
Haarms dat ook in de toekomst
niets zou veranderen: „Ik kreeg van
het bestuur een fantastische vaste
plek op de eretribune, precies op de
middenlijn. Maar ik had direct al
toegezegd ook een paar wedstrij
den vanaf de F-side te bekijken."
Haarms had er niet lang voor nodig
om z'n belofte na te komen: „Vorig
seizoen ben ik meegeweest naar
Vitesse - samen met een paar spe
lers trouwens - en dit jaar heb ik
twee thuisduels vanuit het vak
gezien." En dan was er nog het duel
tegen Heerenveen dat hij samen
met de supporters in de Arena op
een groot televisiescherm moest
volgen. „Stuk voor stuk mooie erva
ringen, vooral omdat bleek dat
mijn aanwezigheid zo werd
gewaardeerd."
Bobby Haarms, nog steeds enorm geestdriftig als het om 'zijn'Ajax gaat.
Toen hij opmerkte dat zich dit sei
zoen een nieuw vak, met jonge - in
Ajax-shirtjes getooide - supporters
aan het ontwikkelen was, besloot
hij ook daar een kijkje te gaan
nemen. „Ik was daar tijdens de
wedstrijd tegen NAC en het was,
ondanks de nederlaag, een hele
belevenis. Dat zwaaien met die
vlaggen, die paar 'aangevers' die
telkens een nieuw liedje inzetten...
En dan 'dat hele happie' dat keurig
volgt."
Zijn bezoek werd door Vak 410 bij
zonder op prijs gesteld: „Het
scheelde niet veel of m'n arm was
uit de kom gegaan van al het han
den schudden. De speldjes die ik
voor hen had meegenomen, was ik
in no-time kwijt en ik moest nog
handtekeningen uitdelen ook."
Vervolgt: „Het zijn trouwe jongens.
Ook als alles minder soepel loopt,
blijven ze staan en gaan door met
aanmoedigen, ook al kost het soms
moeite. Dat spreekt me verschrik
kelijk aan."
„Ik ben 32 jaar assistent-trainer
geweest en in die tijd misschien
wel 25.000 keer geïnterviewd,
maar mij heb je nooit iets nega
tiefs over m'n club, de hoofdtrainer
of de medewerkers naar buiten
horen brengen. Als ik al kritiek had,
dan uitte ik die binnenskamers."
Het is precies kwart over zeven als
Jeroen Gorsira (16) en Sjoerd de
Groot (18) zich melden aan de
Noordkant van het Arena-dek om
hun - in de door het 'sfeerteam'
beschikbaar gestelde opslag
ruimte - vlaggen en andere attri
buten op te halen.
Er volgt een steile beklimming, op
weg naar de plek die in korte tijd
zoveel voor hen is gaan betekenen.
De Arena is nog zo goed als leeg,
maar aangekomen bij Vak 410, vol
gen al de hartelijke begroetingen
van zo'n honderd supporters.
Sjoerd en Jeroen: „We zijn op
dezelfde manier supporter gewor
den. Onze vaders namen ons ooit
een keertje mee - Ajax speelde toen
nog in De Meer - en vanaf dat
moment waren we direct ver
kocht." Hun belangrijkste doel:
„Het elftal positief ondersteunen
en stimuleren tot betere resulta
ten. En het creëren van een echte
voetbalsfeer, zoals die er vroeger in
De Meer en het Olympisch stadion
ook al was."
Dat hun vak zich bijna recht tegen
over de F-Side bevindt, vinden ze
trouwens een ideale situatie.
Jeroen: „Dan komt het geluid van
twee kanten en krijg je de rest van
het stadion makkelijker mee."
Bovendien zit er nog steeds groei
in. Er zijn nu al zo'n 400 vaste
bezoekers. En als er genoeg animo
is, hopen ze volgend seizoen een
tweede vak tot hun beschikking te
krijgen.
Dat het voor een supporter niet
makkelijk is altijd maar positief te
blijven, dat hebben de '410-ers' de
laatste maanden ondervonden.
Hun gejuich tijdens de warming-
up en de eerste minuten is nog oor
verdovend. Maar als Jack de Gier in
de vierde en vijftiende minuut o-i
en 0-2 voor FC Twente scoort, wordt
dat al snel minder. Maar - het moet
gezegd - het vak blijft stand hou
den. Scheidsrechter Van Dijk krijgt
het luidkeels 'voor z'n kiezen', even
als de supporters van FC Twente. En
ook doet een deel mee met de alge
mene spreekkoren om het vertrek
van trainer Co Adriaanse. De spe
lers worden echter niet afgevallen.
De Ajacieden worden vocaal voort
durend naar voren gejaagd, al
klinkt de wanhoop soms door de
stemmen heen; vooral wanneer
linksbuiten Mido z'n hoofd verliest
en vijf minuten voor rust van het
veld wordt gestuurd.
Tijdens de pauze blijkt dat Jeroen
en Sjoerd de moed er nog steeds
inhouden: „Ook met tien man is
het mogelijk om in de wedstrijd
terug te komen." Uiteindelijk
gebeurt dat nog ook. Bijna met de
moed der wanhoop gaat Ajax op
zoek naar aansluiting. En vindt die,
als Andy van der Meyde in de 53ste
minuut met het hoofd scoort en
Rafael van der Vaart - wie anders? -
in de 75ste minuut uit een directe
vrije trap de gelijkmaker in het
Twentse doel jaagt. Wanneer Wam-
berto met een prachtig schot in de
verre hoek in de 86ste minuut de 3-
2 aantekent, raakt De Arena volle
dig buiten zinnen; Vak 410 nog het
meest.
Dat deze zege niet betekent dat het
lek boven is en de positie van trai
ner Co Adriaanse nog steeds ern
stig wankelt, realiseren ze zich na
afloop ten volle. Jeroen: „Ik weet
echt niet of ontslag een verbete
ring zal betekenen. Ik denk niet dat
alles dan ineens goed zal gaan."
Sjoerd: „Maar ook dan zullen we
alles doen om Ajax te steunen."
Jeroen: Juist dan."
Bob Haarms kan trots op ze zijn.
Jeroen Corsira en Sjoerd de Croot verzamelen de fan-atributen.
