'En deze blaser hier, die
had Louis in Wenen aan
bij die karatesprong!'
Ajax Life nummer 16 27 april 2001
Johan de Haas woont in Amster
dam Zuid-Oost. Als astma-
patient kon hij een jaar of tien
geleden zijn werk als timmer
man in de bouw niet meer aan.
Zijn vrouw adviseerde hem het
zwarte gat met Ajax op te vullen.
Nu fietst hij elk dag naar de trai
ning. „Maar niet op woensdag",
zegt hij. „Er wordt die dag niet
getraind. Dan zijn de spelers
vrij."
„Ik ga ook alleen maar 's mor
gens", vertelt De Haas. „Wan
neer er 's middags ook wordt
getraind, laat ik het lopen; je
moet altijd de kerk in 't dorp
laten. Ik moet tenslotte ook nog
weieens thuis zijn; daar heb ik
ook van alles te doen. Dit bij
voorbeeld." Hij wijst met zijn
vinger in de rondte. „Hier, in dit
museum, gaat veel werk zitten."
in Groningen sla ik ook nooit over. Daar maak ik aantekeningen,
want ik schrijf alles op. Dan zie je ze naar me kijken. Dan denken
ze: dat zal wel weer zo'n scout zijn of zoiets. Ia, dat vind ik mach
tig mooi."
Met Johan Cruijff is het allemaal begonnen. En wel met de legen
darische 'nummer 14', het nummer waarmee alle jongetjes - waar
ook ter wereld - graag op hun shirt lopen. John Hartlief (35) zou dat
ook graag doen. Maar dan wel met eentje dat rechtstreeks iets met
JC Superstar heeft te maken.
Helaas, tussen alle fraaie Ajax-attributen ontbreekt een origineel
aandenken aan de 'nummer 14'. John: „Maar dat komt misschien
nog weieens. Zoals ik er ook van droom Cruijff ooit in levenden
lijve een keer te mogen ontmoeten. Ik zou hem dolgraag een keer
de hand willen schudden. De manier waarop hij de dingen zegt, is
toch fantastisch. Ik heb ook het idee dat Cruijff het op prijs stelt,
dat de mensen hem nog altijd op een voetstuk hebben staan. Hij
gaat er in ieder geval goed mee om, vind ik."
Fred Grim schudde John al wel de hand. „Fredje had me ooit een
trui toegezegd, die hij zélf had aangehad. In Heerenveen kwam hij
laatst naar me toe en zei: "jij hebt nog wat te goed van mij hè?". Hij
zei ookAls je nou naar FC Groningen - Ajax komt, zal ik zorgen
dat ik het bij me heb. Ik denk: dat vergeet-ie, want pas op: die man
nen zijn zo met de wedstrijd bezig, dat hun hoofd helemaal niet
naar dat soort dingen staat. Nou, niet düs. Mooi dat-ie de trui bij
zich had. Hier, dit is hem. Zal ik hem even aandoen voor de foto?"
John Hartlief heeft sowieso iets met de 'nummers één' van voet
balland. Hij is namelijk ook in het bezit van een kanariegele origi
nele keeperstui van Stanley Menzo met de naam van TDK er nog
op. Ik heb het - zeg maar - via-via gekregen. Een collega van mijn
vader is een zus van Sies Wever. Ken je die nog dan? Ja, die keepte
in 1970 in het Nederlands amateurelftal en is jarenlang reserve
keeper geweest van Ajax achter Bals en Stuy."
„Ik heb ook een zilveren herdenkingsmunt die werd uitgegeven ter
gelegenheid van het vertrek uit De Meer. En weet je waar ik ook
apetrots op ben? Hier, op dit borstbeeld van Ajax. Een kennis van
me zei dat er één stond op de vlooienmarkt in Beverwijk. Ik zeg:
'Hier heb je 150 gulden, maar als het 200 gulden is mag je het ook
voor me meebrengen.' Het kostte veel minder, een tientje of zes
geloof ik. Maar ik heb het en daar gaat het om."
„Soms grijp ik ook ergens naast. Dat komt: dan ga je op pad met
anderen die dezelfde hobby hebben als jij. Dat is gezellig, daar niet
van. Maar het kan ook tegen je werken. Ze kunnen je net voor zijn.
Dan denk je: 'Verhip, dat had ik ook wel willen hebben voor dat
geld'. Aan de andere kant: je kunt niet alles hebben. Ik ben hier nu
28 jaar mee bezig en zolang als ik kan, blijf ik dit museum uitbrei
den."
„Fredje zegt wel eens: 'Waarom kom je niet wat vaker deze kant
op?' Misschien valt er dan wel vaker iets voor je te regelen! Maar
Amsterdam is voor mij natuurlijk niet naast de deur."
De trui van Fred Grim
„In de andere stadions is dat al
lang niet meer het geval. Mijn
eigen vader stierf aan kanker en
als ik dan hoor wat er allemaal
wordt geroepen! Ik heb ook
geen zin meer om me als vee te
laten behandelen. Ik zie natuur
lijk wel alle thuiswedstrijden
van mijn club."
Zijn mooiste stuk? „Das niet zo moeilijk,,Dit zegt hij „Oranje trainde hier. Pat zei
terwijl hij naar een hoek loopt van de zolder. Hij houdt tegen me: "Je moet straks even
een Ajax-blaser op en begint otnstandig een pluisje weg wachten Johan, ik draag nu dat
te blazen „Chique hè. Maar je ziet er wel alles op." I shirt dat ik je heb beloofdEn
twee redenen voor. Zijn vrouw is
immers Friezin en daarbij komt
dat SC Heerenveen-Ajax nog de
enige uitwedstrijd van Ajax is,
die hij bezoekt. „Nette mensen
daar", prijst hij. „Er gebeurt
nooit iets vervelends. De sfeer in
het Abe Lenstra-stadion is van
dien aard dat ik me er veilig
voel."
Het jasje van Van Gaal
Johan de Haas: „Even los van die
blaser kan Louis van Gaal niet
stuk bij mij. Pracht van een trai
ner; altijd succes gehad. Dat
heeft hij nu ook weer bij het
Nederlands elftal hoor, laat je
niets wijsmaken... Ja, ik ben een
spraakwaterval. Als ik te veel
tegelijk zeg, moet je het gewoon
tegen me zeggen."
„Jij kent die blaser ook, kijk
maar eens goed. Louis had hem
aan toen-ie die karatesprong
maakte. Waar was het ook weer!
Natuurlijk ja, in Wenen'95 toen
Ajax de Champions League won
ten koste van AC Milan. Dat pak
heeft overal ingestaan, in alle
kranten. Hier heb je de foto ook,
die heb ik er naast gehangen."
„Op een dag zegt Louis tegen
me: "kom eens even mee, ik heb
iets moois voor je." Het was bij
de training van Ajax; zolang is 't
al geleden, enfin ik mee naar
boven. Hij zegt: "voorzichtig
ermee hoor." Toen haalde-ie dat
pak eruit, hier hangt het nu en ik
doe het nooit meer weg."
„Hoe vind je mijn museum
eigenlijk? Ja, er zijn hier ook wei
eens spelers komen kijken.
Peter Hoekstra; en Babangida!
Ze kennen me allemaal, ieder
een weet wie ik ben. Ik was tien
minuten bij Jos Brink op de TV;
daar sprak iedereen me op aan.
Doordat er zoveel mensen had
den gekeken, kreeg ik veel
nieuwe voorwerpen en kon
mijn museum weer worden uit
gebreid."
De Haas heeft van alles. Je kunt
het zo gek niet opnoemen of het
hangt bij hem aan de muur. Een
Barcelona-shirt van Kluivert en
een Oranje-shirt van Ronald de
Boer... „Het is in principe een
Ajax-museum, maar Ajacieden
die elders voetballen, blijf ik ook
volgen. Patrick had dat Barce-
lona-shirt aan onder zijn shirt
van het Nederlands elftal."
dat van Ronald: ik mocht van
hem kiezen: een blauw of een
oranje. Ja, logisch dat ik dat
oranje-shirt heb genomen, dat
zou jij ook hebben gedaan, denk
ik!"
„Ik sta altijd achter het doel. Dat
ik wat met keepers heb, komt
doordat ikzelf altijd doelman
ben geweest. Ik had een beetje
het figuur van Grim. Met hém
heb ik in bepaald opzicht een
band gehad; ik ben ook jaren
lang tweede keus geweest, hij bij
Ajax, ik bij Slotervaart. Fred is
pas de laatste jaren eerste
keeper geworden, maar voor het
zover was, heeft hij eerst jaren
lang bij Cambuur onder de lat
moeten staan."
In Friesland dus. Ook met Frie
zen onderhoudt Johan de Haas
een bijzondere relatie. Daar zijn
Is dat waarde-oordeel over SC
Heerenveen ook de reden voor
het Friese hoekje in zijn Ajax-
museum? „Jawel", knikt Johan.
„Ik denk nog vaak terug aan die
unieke bekerfinale tegen Heer
enveen. Alleen maar blije men
sen. Hier, ik heb het shirt han
gen van Tieme Klompe. Die heb
ik gekregen via de schoonvader
van de buurman. Maar het
mooist vind ik de spullen die ik
zélf heb vergaard. Dat shirt hier,
dat is een origineel 'Kanu-tje'.
Zijn schoenen wilde hij me ech
ter niet geven. Toch heb ik veel
linker- en rechter schoenen.
Onder meer van Petterson en
van de De Boertjes. Bobby
Haarms trok ze voor me uit en
daarna moesten de spelers op
hun sokken naar binnen."
„Ik had Harry Vermeegen hier
ook op zolder, je weet wel: des
tijds moesten die gasten zijn
hoofd er vanaf schieten. Hij
zegt: "als de opnames gelukt zijn
- en dat weten we zó - dan is-ie
voor jou." Dat was bij de laatste
uitzending van De Regenjas.
Nou, daar staat Harry!"
Johan de Haas en zijn Harry
