0
Ajax Life nummer 10 25 januari 2001
even proberen te vragen. Leo
heeft het snode plan opgevat
om in het hotel te zien hoe de
Ajacieden een vrije middag
sportief besteden. Hij weet dat
hij, als enige Ajax-supporter in
Qatar, welkom is.
Een aantal Ajax-spelers zit 's
middags rustig te relaxen in het
zwembad achter het hotel. Leo
ziet vanaf een afstandje dat er
steeds meer activiteit in de
groep komt. Hij loopt richting
het strand van de Perzische golf;
Leo hoort de spelers praten over
een banaan op het water en
para-sailen. Hij is benieuwd. Tot
zijn grote schrik ziet hij Cristian
Chivu ongeveer twintig meter
boven het azuurblauwe water
zweven. Een andere groep ziet
hij schaterlachend op een grote
plastic banaan achter een
speedboot over het water sche
ren. Instinctief slaat Leo zijn
handen voor zijn gezicht als hij
Chivu het water ziet naderen.
Achteraf hoort hij dat het een
gecontroleerde actie was van de
para-sail instructeur. Niets aan
de hand dus. „De laatste keer
dat ik mijn handen voor mijn
ogen sloeg, was in Tokio. Ik heb
geen enkele penalty van die
wereldbekerwedstrijd gezien",
haalt Leo 's avonds herinnerin
gen op. „Pas toen ik de jongens
om mij heen hoorde juichen,
ben ik ook gaan springen. Ik kon
er gewoon niet tegen, die span
ning."
"Toch nog vergeten te vragen
hoe het met Bogdan Lobont
gaat", denkt Leo voor het slapen
gaan.
Donderdag 18 januari - Van
daag is het weer behoorlijk
warm in het Khalifa-stadion.
Twee trainingen lang ziet Leo
dat zijn helden worden afgepei
gerd. Als Bogdan Lobont even
aan de kant staat om zich te
laven aan wat water, komt de
vrijgezel uit Etten-Leur in actie.
„Van harte gefeliciteerd met je
verjaardag, Bogdan!" De net 23-
jarige Roemeense reserve
schudt Leo vrolijk de hand en
traint weer verder met André
Bergdolmo. De beide Ajacieden
besluiten van rol te wisselen. De
Noor heeft last van zijn ham
string en kan dus wel keepen.
En Bogdan heeft een onwillige
schouder en kan trappen. Leo
ziet tot zijn verbazing dat bei
den het helemaal niet slecht
doen in elkanders rol.
Bij de tweede training krijgt Leo
van Bart Haasbeek zijn toe
gangskaartje voor de wedstrijd
van morgen; de ontmoeting tus
sen Ajax en de Qatarse selectie.
De medewerker van Advanced
Travel Partners overhandigt
hem iets dat lijkt op een brief
kaart. Het blijkt een plekje op de
'sjieke tribune' te zijn. Leo in
zijn blauwe Fred Grim-shirt
mag gaan zitten tussen allemaal
sjeiks in witte gewaden op de
hoofdtribune! 'Niks mis mee',
denkt hij.
Aan het slot van de tweede trai
ningssessie is Leo getuige van
een geanimeerd gesprek tussen
Grim, Lobont, Didulica en keep
erstrainer Wil Coort. Aan het
einde omhelst Grim tweede
doelman Lobont. 'Dat gaat
goed', denkt Leo. 'Dat wordt net
zo'n goede band als Fred vroe
ger met Van der Sar had'. Het is
alweer de zesde trainingsdag,
maar Ajax-supporter in hart-en-
nieren De Hoon kan er maar
geen genoeg van krijgen. Terug
in het hotel gaan zijn gedachten
nog even terug naar het spelletje
'tikkertje', dat de Ajacieden die
middag speelden. En naar de
schoten die Joe Didulica uit het
doel had gebeukt. Het strijkje in
de foyer speelt 'Volare'. Zachtjes
zingt Leo eerst „Litmanen!, Oh,
oh!" Maar snel herstelt hij zich
zelf: „Pasanen! Oh, oh!"
Vrijdag 19 januari - De dag van
de vriendschappelijke wedstrijd
tussen Qatar en Ajax. De fan uit
Etten-Leur warmt zich in het
prettige ochtendzonlicht dat het
Khalifa-stadion binnen valt.
Hier gaat het vanavond gebeu
ren: zijn favorieten gaan einde
lijk weer eens een 'echte' wed
strijd spelen. Leo hoopt dat Ajax
in het thuistenue mag aantre
den; dat mooie wit met rood. En
anders maar het gele uittenue
met een blauwe baan. "De jon
gens moeten stevig trainen",
denkt hij. In een grote partij
worden verschillende wed
strijdsituaties doorgenomen:
snelle opbouw vanuit de achter
ste linie, corners, vrije trappen.
Ook bestuurslid Klaas Nuninga
werkt hard aan zijn conditie,
bemerkt Leo. Na een groot aan
tal rondjes sintelbaan van de
oud-speler hoort Leo plots:
„Heb jij vroeger ook nog gevoet
bald?" Nuninga kijkt geïnteres
seerd. „Mwah, niet echt", ant
woordt Leo oprecht. „Af en toe
voor de gein. Op mijn werk wel
eens, maar niet bij een club of
zo." Toch weer een praatje met
een echte Ajacied, constateert
Leo tevreden.
In het Khalifa-stadion zit Leo 's
avonds op een voor hem
vreemde plek. Zitten bij een
voetbalwedstrijd is al onwennig,
maar dit keer bevindt hij zich
ook nog tussen allemaal Arabi
sche bobo's. Sjeiks op lederen
fauteuils omringen hem en hij
steekt met z'n blauwe keeper
shirt van Fred Grim fel af tegen
de witte jurken.
De wedstrijd valt niet mee. De
Ajacieden spelen alsof ze door
een bad met stroop moeten
waden. De Qatarse voetballers
krijgen - op basis van overtui
ging en opportunisme - dan ook
de beste kansen. Leo onder
drukt de aandrang om te gaan
staan en te gaan aanmoedigen,
of te gaan zingen. „We love you
Ajax, you make me happy, when
skies are grey!" Maar de Qatarse
lucht is helemaal niet grijs en
heel blij wordt Leo vandaag niet
van Ajax.
Z'n helden kruipen regelmatig-
door het oog van de naald Als
de wedstrijd uiteindelijk toch
nog in een gelijkspel (0-0) ein
digt, vraagt Leo zich af waarom
'zijn spelers' zo scherp op de
training waren. En nu zo mat?
Vermoeidheid, ze waren
gewoon moe, vergoelijkt hij in
gedachten de tegenvallende
prestatie. In de buurt van de
kleedkamers wacht Leo op de
spelers. Co Adriaanse ziet hem
als eerste. „Hé, Leo. Dit was
denk ik één van de slechtste
wedstrijden van Ajax die jij hebt
gezien. Maar we hebben toch
heel goed getraind. We zijn hele
maal klaar voor de tweede com
petitiehelft. Maak je maar geen
zorgen!"
Dat had Leo even nodig. Met
een goed gevoel over zijn Ajax
gaat hij naar het hotel. Morgen
weer terug naar Nederland,
naar huis, naar Etten-Leur. Voor
een lekker 'bakske koffie' van
moeder.
