Replay Ajax - Panathinaikos
Amsterdam - Op zaterdag 12 november werd er door de
overvloedige regenval niet gevoetbald op sportpark De
Toekomst. Het leek alsof de weergoden eerbied toonden
tegenover een aantal illustere jubilarissen. In alle rust kon
in de bestuurskamer door Michael van Praag een aantal
trouwe Ajax-leden worden gehuldigd. Met Piet Keizer,
Sjaak Swart en Johan Cruijff was een belangrijk deel van
de voorhoede van de gouden jaren zeventig aan de beurt,
evenals hun toenmalige trainer Rinus Michels. Maar ook
zeer gewaardeerde clubmensen als Jan en Cor van Eijden
ontvingen de welverdiende bordjes. „Ze zijn niet om van te
eten", verduidelijkte de secretaris van de Bordjesclub, Wil
lem Schoevaart aan het begin van de middag.
SOUFFLEUR SCHOEVAART
DELFTS BLAUW
GROOT RESPECT
Ajax won op 2 juni 1971
voor het eerst 'de Cup met
de grote oren'. Panathi
naikos werd op Wembley
met 2-0 verslagen. Op 20
december 2000 speelt
Ajax een replay tegen de
Grieken in de Arena.
Vooraf strijdt Ajax 1 uit
1971 tegen Panathinai
kos 1 uit datzelfde jaar.
Het belooft een avond
boordevol historie en
nostalgie te worden.
Maar waar komen die
'grote oren' vandaan?
AJAX-PANATHINAIKOS
AMFORA
Ajax-life nummer 7 23 november 2000
De Bordjesclub
Clubgevoel gevat
in glazuur
De Bordjesclub bestaat vanaf
1946. Toentertijd vonden Frits
de Bruyn, Jan de Boer en Tjerk
de Munnik dat het tijd was
trouwe leden te belonen voor
hun jarenlange lidmaatschap.
gespeeld. Kok: „Ik heb zelf, wel
iswaar kort, met veel plezier op
Voorland gespeeld en getraind.
Ik gooide alles op het voetbal en
wilde altijd per se winnen. Dat
zit in mijn karakter. Daardoor
ben ik nu nog steeds
actief, met computers
en vrijwilligerswerk."
Rinus Michels, actief als
speler vanaf 1940 tot
1958 en verbonden aan
Lucky Ajax vanaf 1992,
noemt een onverwacht
moment als mooiste
herinnering: „Persoon
lijk vond ik het eerste
kampioenschap dat ik
als trainer behaalde het
mooist. Ajax sloeg vanaf
toen, in 1966, de weg in
naar het echte profes
sionalisme."
Jubilaris Willem Schoevaart, al zeventig
jaar lid van Ajax, is trots op zijn horloge.
Vanaf dat moment ontvangt
iemand die 25 jaar lid is van Ajax
een fraai bordje. Na veertig jaar
lidmaatschap wordt dat een
Delfts Blauw bord met vermel
ding van de naam, na vijftig jaar
krijgt het Ajax-lid een gouden
speldje. De 'diehards' krijgen bij
het zestigjarige lidmaatschap
een briljantje op de gouden
speld. En na zeventig trouwe
jaren? Woorden en materiële
waardering schieten dan eigen
lijk te kort.
Michael van Praag, zelf twaalf
jaar lid, reikte de bordjes en
speldjes uit, met Willem Schoe
vaart als souffleur constant aan
zijn zijde. Eerst waren de 'jonkies'
aan de beurt. Jan van Eijden, Piet
Keizer, Joop Leeuwendaal, Rinus
Michels, Ab Waldeck, Hans Kok
en Johan Cruijff waren allen 25
jaar lid. Cruijff, ook bij de viering
van het 100-jarig bestaan van de
vereniging afwezig, was er helaas
niet om zijn bordje in ontvangst
te nemen.
Hans Kok, na een ongeluk als A-
junior gekluisterd aan een rol
stoel, nam zichtbaar trots zijn
bord in ontvangst. Een mooie
voetbaltoekomst werd de
talentvolle aanvaller op ruwe
wijze onthouden door een duik
in te ondiep water. Van Praag
roemde hem als 'een zeer sterke
vent met veel doorzettingsver
mogen, meer dan Ajax-waar-
dig.' Negentien jaar lang werd
op Voorland, als eerbetoon,
het Hans Kok-jeugdtoernooi
Frits Andriese, Bert Hor
dijk, Cor van Eijden, Adrie Blek-
kenhorst en Arnout Barentsen
kregen een Delfts Blauw bord.
Deze oer-Ajacieden blonken
niet alleen uit op het voetbal
veld. Zo was de heer Barentsen
vaak zomers als cricketer actief
op de velden voor het oude Ajax-
stadion: „In de zomer speelden
Ajacieden vaak cricket en honk
bal om in conditie te blijven."
Sjaak Swart en Jan Ditmeijer
waren zichtbaar trots op de gou
den speld. 'Mister Ajax' Swart
heeft als voetballer een onge
kende staat van dienst. Na zes
tien jaar in Ajax 1 nam de rechts
buiten in 1973 afscheid met een
wedstrijd tegen de Spurs. Swart
is de Ajacied die het langst onder
contract stond. Van Praag: „Ik
herinner me dat ik in 1960 naar
de kampioenswedstrijd in het
Olympisch Stadion ging. Feye-
noord kwam op voorsprong en ik
rolde mijn spandoek weer op. Na
de rust kon ik hem weer ophan
gen, want mede door de weerga
loze acties van Swart kwam Ajax
al snel op voorsprong. 'Hup Ajax'
stond op het doek.
André Kraan, liefst 27 jaar in ver
schillende functies bestuurslid,
kreeg zijn gouden speld met bril
jantje. Voetballer, bestuurslid, lid
van diverse commissies en
landskampioen met de Ajax-
honkbalploeg; terecht zei Van
Praag dat „André Kraan als geen
ander de club van binnen en bui
ten kent." Omdat Kraan het liefst
op de reservebank zat bij verre
uitwedstrijden van Ajax en later
als bestuurslid in het buitenland
Sjaak Swart, Rinus
Michels en Piet Keizer
poseren met Hans Kok
altijd representatief aanwezig
was, kwam van meneer Schoe
vaart de mooiste beschrijving:
„Wat betreft reizen met Ajax laat
Kraan alle leden ver achter zich."
Wat geef je iemand die al zeventig
jaar lid is? Willem Schoevaart,
secretaris van de Bordjesclub en
archivaris van Ajax, mocht zelf
kiezen en kreeg een Ajax-horloge.
In 1930 lid geworden, behaalde hij
als voetballer van Ajax 2, 3, 4 en 5
zoals hij zelf zegt 'vele kampioen
schappen'. Na een imposant aan
tal van 35 jaar als cricket-speler is
hij momenteel nog steeds, als vrij
williger, werkzaam hij de club. Van
Praag: „Schoevaart is de bewaar
der van de clubhistorie. Zonder
hem zou er geen archief hebben
bestaan." De 82-jarige werkt nog
dagelijks in de Arena. Een paar
dagen na de bijeenkomst ging hij,
samen met André Kraan, naar
Rotterdam. Daar woont het oud
ste werkende lid van Ajax. De in
1906 geboren oud-voorzitter Jan
Melchers is tachtig! jaar lid. Hij
kon niet meer aanwezig zijn, maar
kreeg zijn cadeau thuis overhan
digd. Geen bord, geen speld en
geen horloge, maar groot respect
is de enige juiste waardering voor
deze oer-Ajacied.
Nostalgisch feestje voor
Ajax-supporters
De eerste keer dat er zich in
Nederland een Europa Cup
bevond, was op 2 mei 1962. In
het Olympisch stadion in
Amsterdam werd toen de
zevende Europa-Cup-1-finale
gespeeld, tussen Real Madrid
en Benfica. De Spanjaarden
hadden al vijf Europa Cups in
de prijzenkast staan, maar
waren inmiddels een wat
bedaagde ploeg, met oude
sterren als Ferenc; Puskas, Alf
redo di Stefano en Gento. Ben
fica daarentegen zat boorde
vol nog jonge talenten, zoals
Eusebio, Coluna en Simoes.
De wedstrijd verliep sensatio
neel. Real Madrid kwam twee
maal op een voorsprong, maar
Benfica maakte die even zo
vele malen ongedaan. Uitein
delijk wonnen de Portugezen
met 5-3 en mochten zij de
beker mee naar Lissabon
nemen.
De tweede keer dat de Europa
Cup 1 Nederland aandeed was
zeven jaar later en ditmaal
bleef hij er vier jaar, eerst bij
Feyenoord, in 1970, en daarna,
van 1971 tot 1974, bij Ajax. De
cup zag er alleen anders uit:
groter, breder en met twee
reusachtige oren. Nadat de
oorspronkelijke beker name
lijk in 1966 aan Real Madrid
was overhandigd, besloot de
toenmalige secretaris-gene
raal van de UEFA, Hans Ban-
gerter, een nieuw ontwerp te
laten maken. Hij wendde zich
werd aan de goden geofferd, de
rest kon de winnaar verkopen.
Ook voor de grote oren van de
cup is leentjebuur gespeeld bij
aardewerk uit de oudheid, en
wel bij de zogeheten kantharos,
een Etruskische drinkschaal uit
de zesde eeuw voor Christus,
met soortgelijke uitgerekte
hengsels. Daarmee kon je de
schaal stevig vasthouden en
naar de mond brengen.
De Europa Cup 1 is 74 centime
ter hoog, 40 centimeter breed en
weegt zo'n acht kilo. Een origi
nele beker kost ongeveer 70.000
gulden, een kopie 7.500 gulden.
Hij is gemaakt van
door en door ster-
ling-zilver (voor
de kenners: 925
promille) en een
origineel exem
plaar is ook nog
verguld van bin
nen.
De huidige beker
is de vijfde origi
nele. Volgens de
reglementen van
de UEFA wordt de
beker het eigen
dom van elke club
die hem vijf keer
wint öf drie keer
achtereen wint.
Dat betekent dat
alleen Real
Madrid (7x), AC
Milan (5x), Ajax
(4x) en Bayern
München (3x)
Ajax won in de jaren '70 drie keer
de Europacup I. In de finales
tegen Panathinaikos, Internazio-
nale en Juventus kreeg het zelfs
geen doelpunt tegen.
zo'n origineel exemplaar in
hun bezit hebben. Andere
clubs kregen hem slechts een
jaar in bruikleen. Daarna
moest hij terug naar de UEFA
en konden ze een replica
bestellen. De beker die in
Feyenoords Home of History
staat, is dan ook een kopie.
20 december 2000, aanvang 19.45 uur
Voorprogramma: replay Europa Cup-i
finale 1971
Seizoenkaarthouders hebben gratis toe
gang (eigen plaatsjop vertoon van hun sei
zoenkaart!
Kaartverkoop:
Tot 1 december 2000 25 procent korting
Vier kaarten per Clubcardhouder
Vanaf 11 november: Leden Supportersver
eniging Ajax
Vanaf 18 november: Leden Supportersver
eniging en Clubcardhouders Ajax
Vanaf 25 november: Alle Clubcardhouders
Ajax (ook seizoenkaarthouders)
Vanaf 9 december: vrije verkoop
Gratis parkeren op parkeerplaatsen P-2
t/m P-12!
hiervoor tot een
specialist in het
Zwitserse Bern.
„Ik was nog een
jonge goudsmid,"
vertelt Jürg Stadel-
mann. „Ik herinner
mij dat mijn vader
en ik naar het kan
toor van Hans Ban-
gerter gingen en
daar de vloer
bedekten met ver
schillende ontwer
pen. Bangerter
bekeek ze en gaf er
meteen commen
taar op, zoals: 'De
Bulgaren vinden de voet van
deze beker leuk, maar de Italia
nen hebben het liefst de boven
kant van die beker daar, terwijl
de Duitsers juist die andere wil
len hebben.' We waren het met
elkaar eens dat we een klassiek
ontwerp wilden, maar verder
werd de beker uiteindelijk als
een puzzel in elkaar gezet. Een
stukje van het ene ontwerp, een
partje van een andere tekening,
en ga zo maar door. Een edel
smid wil iets moois maken, als
het even kan een echt kunst
werk, maar wat hier uitkwam
was een mengelmoes van kera-
miekvormen en eigenlijk een
wanproduct. Toch vind ik het
een mooie beker en ik denk dat
iedere voetballiefhebber ervan
houdt."
Als gezegd is de basisvorm van de
beker klassiek. Daarmee sluit hij
aan op een lange artistieke tradi
tie, die teruggaat tot de amfora,
een langwerpige hoge vaas met
een grote buik. Amfora's fungeer
den ten tijde van de Grieken al als
sporttrofee, bijvoorbeeld bij aüe-
tiekwedstrijden en paardenren
nen. In tegenstelling tot de hui
dige cups werden zij niet van
edelmetaal gemaakt, maar van
terracotta. Er werd bovendien
geen champagne uit gedronken.
Men vulde ze daarentegen met
kostbare olijfolie, geperst uit de
oogst van speciale, heilige boom
gaarden. Een deel van die olie
