t
Ole wanhoopt niet
-O
BOUWEN
MOOIE WOORDEN
DROMEN
V' -f i
v
Ole Tobiasen keerde onlangs even terug naar Denemarken voor een regu
liere controle aan zijn linkerknie. Nadat de dokter het gewricht middels
enkele tests aan een kritisch onderzoek had onderworpen, kon de 25-jarige
Ajacied weer gaan. De knie was in medisch opzicht goed.
VERTROUWEN
Aiax-life nummer 5 26 oktober 2
routine
Co Adriaanse posteerde Cristian
Chivu al snel centraal in de
defensie. Uit die keuze spreekt
veel vertrouwen,
want
in het
Ajax-
systéem
vergt de
plek in de as
van het elftal
nu eenmaal
speciale voet
bal-kwali
teiten.
,,Ik waardeer
Co Adriaanse
vanwege het feit
dat hij de moed
heeft om jonge spelers op te
stellen. Ook al hadden we een
slechte start, toch koos hij con
sequent voor jeugdige spelers.
Adriaanse heeft vooraf gezegd
dat hij aan een selectie wil bou
wen om daarmee in de toe
komst opnieuw successen te
halen. Het is niet zo dat hij
alleen maar heeft gezegd "we
eindigen bij de eerste vijf en we
zien volgend jaar verder". Hij
heeft een echte lange termijn
Maar alleen met jeugdig talent
kan de oorlog niet worden
gewonnen, weet ook Chivu.
Voor de balans in het elftal is de
koppeling van ervaring en jong
talent eenvoudig onontbeerlijk.
Zijn ontlading van vreugde na
het doelpunt tegen RBC werd
volgens de jonge Roemeen ver
keerd uitgelegd. Hij sprong, na
een lange run, juichend in de
armen van Aron Winter die op
de reservebank zat. Velen zagen
het als verscholen kritiek op de
keuze van de Co Adriaanse,
maar voor Cristian was het puur
een uiting van vriendschap. „Bij
drie verschillende doelpunten
ben ik drie keer naar de bank
gerend. Eén keer naar Bogdan,
één keer naar Bobby Haarms en
één keer naar Aron. Ik rende m
naar hem toe omdat ik Aron
graag mag. Dat geldt ook voor
Bogdan en Bob. Mensen zoeken
daar te veel achter. Het was een
beslissing van de trainer om
onze aanvoerder op de reserve
bank te zetten. En dat respec
teer ik."
Onlangs nog was oud-interna
tional Jan Peters (ex-NEC en AZ)
vol lof over Cristian. Na de wed-
strijd tegen Vitesse meldde
Peters in De Telegraaf dat
Chivu alles in zich heeft om
een leider te worden. „Ik
vind hem een typische Ajax-
speler. Hij is verdedigend
technisch goed en heeft
bovendien al die echte
Amsterdamse bluf over
zich", aldus de voormalige mid
denvelder. Mooie woorden!
Maar wat vindt Chivu zelf? „Ik
ben blij dat mensen zo over mij
praten. En dat na pas één jaar bij
Ajax. Dat voelt goed en geeft mij
zelfvertrouwen. Mensen ver
wachten veel; vooral na het EK.
Mijn doelpunt tegen Engeland
in Charleroi gaf mij een gewel
dige duw in de goede richting.
Ik heb het publiek tot nu toe
nog niet teleurgesteld. In het
begin pakte ik te veel kaarten,
maar nu heb ik - in acht
maanden - pas één gele
kaart gekregen, dat was
tegen Engeland. Voor een
verdediger is dat weinig.
Mijn zelfvertrouwen is
gegroeid. Ik kan me nu
voor de volle negentig
minuten concentreren."
Met de hem toegedichte
leiderskwaliteiten kan
Cristian momenteel niet
veel: „Ik vind mijzelf nog
geen leider. Ik voel me nog
een kind en zie mezelf niet
als een volwassene. Als ik
het veld op stap, oog ik mis
schien als een volwassen voet
baller... Maar vergeet niet dat ik
pas negentien jaar ben! Buiten
het voetbalveld verschil ik niets
van mijn leeftijdgenoten. Ik wil
kunnen genieten, het maximale
uit het leven halen. Hoe? Dat
kan op verschillende manieren:
op mijn verjaardag spelen we uit
tegen Lausanne Sports. Als we
winnen, vind ik dat het mooiste
cadeau."
Dan is er nog de aandacht van
de buitenlandse clubs. Goed
presteren bij Ajax staat bijna
garant voor interesse van de
Europese grootmachten uit
Spanje, Italië of Engeland. Ook
de prestaties van Chivu zijn
niet onopgemerkt gebleven.
„Wat kan ik zeggen over de
belangstelling van clubs als FC
Barcelona? Mijn manager weet
welke clubs geïnteresseerd zijn
en wat zij willen bieden. Je
weet hoe dat gaat in het voet-
f
foto: Ron Richel
bal. De buitenwereld ziet mij
morgen al in Spanje, Engeland
of Italië spelen. Voor mij telt
alleen het heden. Ik speel in
Amsterdam, bij Ajax en ik wil
hier zo lang mogelijk blijven.
Om Ajax te helpen en om zelf
een betere voetballer te wor
den. Om iets moois op te bou
wen." Of hij als jongetje
droomde van het zwart-blauw
van Internazionale, van het
maagdelijk wit van Real
Madrid of van het rood-wit van
Ajax, wil Cristian niet zeggen.
„Als ik zeg dat ik als jongetje
fan was van FC Barcelona,
denkt iedereen dat ik naar
Spanje vertrek. Ik ga niet ver
tellen waar ik vroeger over
droomde. Dat kan alleen maar
verkeerd worden uitgelegd."
Na ons gesprek in Soccerworld
wijst Chivu op een van de TV-
schermen die in het voetbal
café hangen. We zien Marco
van Basten de onovertroffen
treffer tegen Rusland maken, in
de EK-finale tegen Rusland.
„Toen ik klein was, hadden we
in Roemenië onder dictator
Causescu één TV-zender. Van
zeven tot elf uur 's avonds kre
gen we bijna alleen maar pro-
pagandabeelden te zien.
Resita, mijn geboorteplaats,
ligt niet ver van de Joegoslavi
sche grens. Ik was nog geen
acht jaar en met vrienden pro
beerden we met een antenne
beelden te krijgen van de EK-
wedstrijden in Duitsland. Een
jongen op het dak moest de
antenne in de goede richting
vasthouden. Dat lukte. Ik zag
Marco van Basten scoren. Dat
is een moment waar ik nog
vaak over heb gedroomd."*
Door: Monique Janse
Wanneer hij de laatste wedstrijd in Ajax 1
speelde, kan de sympathieke Deen zich niet
meer herinneren. Dat hij vorig jaar zomer
zijn laatste duel speelde in Ajax 2, weet hij
uiteraard nog wel. Hij was op de weg terug na
twee knieblessures, zou ritme opdoen in het
tweede, maar de verdediger raakte opnieuw
geblesseerd. „We dachten dat het meeviel",
blikt Tobiasen somber terug.
Het viel niet mee. Begin november diende hij
de derde operatie aan de linkerknie te onder
gaan. „Toch heb ik nooit gedacht iets anders
te gaan doen dan voetballen. De operatie
was geslaagd, daarna moet je geduld heb
ben. En dat heb ik. Ik ben nog jong, heb de
tijd. Door de ervaring die ik heb met reva
lideren ben ik geduldiger, ga ik niets force
ren. Natuurlijk moet ik nog wel worden afge
remd, want ik wil zo graag. Wel kan ik zelf nu
beter voelen hoe ver ik kan gaan."
„Ik voel me sterk, voel vooruitgang. Het
gaat beter, makkelijk en ik krijg het vertrou
wen in de knie terug. Dat is moeilijk en dat
duurde ook wel even, omdat het al de derde
keer is." Daarom stelt hij zichzelf ook geen
termijn waarop hij weer speelklaar is. „Ik
kan alles, maar heb ook met alles mijn
beperkingen. Dagelijks doe ik met Laszlo
Jambor looptraining. We hebben wel
gemerkt dat ik nu anders loop dan voor de
operaties. We doen alle soorten loopvor-
men, springen. Nu ga ik wat met de bal
doen."
Alle oefeningen doet de 25-jarige eenzaam
op het veld. „Ik doe nog niets met de groep.
Ik loop ernaast en dat is wel vervelend. Ik
ben al maanden met Laszlo bezig. Het pret
tige is dat ik nu wel naar het veld ga. Voor
heen liep ik met de jongens vanuit de
kleedkamer, maar moest ik al snel rechtsaf
naar het krachthonk. Nu kan ik meelopen
tot het veld."
Daar werken Jambor en Tobiasen niet met
strakke schema's. „We hebben geen tijd
schema's. Ik doe alles op gevoel en dan is
het afwachten. Elke week doe ik meer en
meer. Ik denk dat ik nu op 70-80% procent
zit qua conditie en kracht. Maar als je wed
strijden wilt spelen, moet je er echt voor
honderd procent staan."
Dit jaar heeft trainer Co Adriaanse de selec
tiespelers die niet bij de groep voor de wed
strijd horen, verplicht elke uitwedstrijd
mee te gaan. „Vorig seizoen ging ik alleen
de wedstrijden mee, die dichtbij waren. En
naar Heerenveen, want daar ken ik ieder
een en daar heb ik een goede tijd gehad.
Het klinkt wel gek, maar het went echt dat
je op de tribune zit. Ik merk dat ik alles nu
makkelijker neem. Alles komt op zijn tijd.
Zo was ik niet. Ik weet dat er andere dingen
in het leven zijn dan voetbal."
Ole zal zich dit kalenderjaar niet meer bij
de groep voegen. „Het wordt pas na de
winterstop dat ik weer met de groep zal
meetrainen. En dan wordt duidelijk hoe
het niveau is. Ik heb de flair van een verde
diger. Dat verleer je niet. Maar nu kijk ik
eerst uit naar het moment dat ik bij herstel
trainer Leo van Veen aan de slag kan."