ANTWERPEN - In mei 1999 was het zover: Ajax en de kersverse
Belgische Eerste Klusser Germinal Beerschot Antwerpen
(GBA) zetten handtekeningen onder een contract. Ajax wilde
zijn alom geroemde jeugdopleiding internationaal uitbrei
den en de Belgische club was een prachtige contractpartner.
In Antwerpen waren immers alle voorwaarden aanwezig
voor het polijsten van voetbal-talentjes tot Ajax-waardig
niveau.
NOSTALGIE
KIEL HERRIJST!
STILLE GETUIGE
Ajax-life nummer 4 13 oktobeT 2000
DejfwrkI Vernieuwd stadion
is van
defies
foto: Louis van de Vuurst
Door: Erol Erdogan
Het eerste elftal van GBA speelt
haar thuiswedstrijden in het
Olympisch Stadion, gelegen in
de Antwerpse wijk Kiel. De uit
1920 daterende voetbaltempel
onderging onlangs een uitge
breide opknapbeurt. De ope
ning van het vernieuwde com
plex was op 5 oktober, uiteraard
met een vriendschappelijke
wedstrijd tegen Ajax. Genoeg
reden dus, om eens te gaan kij
ken hoe het ervoor staat met de
Belgische zusterclub. Het is toch
familie, niet waar?
De ontvangst in het stadion aan
de Atletenstraat is allerharte
lijkst. Ajax Life wordt bij de
hoofdingang opgewacht door
Eric Verhoeven. De voormalig
jeugdspeler van Beerschot is
momenteel ondermeer team
manager van GBA. Ondermeer,
want Verhoeven is tevens verant
woordelijk voor wat hij noemt
'de technische sponsor'. Hij zorgt
dat alle kleding voor de elftallen
in orde is, van de keepershand
schoenen tot de paarse shirts.
Daarnaast heeft hij nog 1001
andere klusjes op het gebied van
publiciteit, marketing en Public
Relations te doen. We zijn dan
ook aangenaam verrast dat hij,
op deze drukke dag, nog tijd kan
vrijmaken om ons rond te leiden.
Zelf vindt hij zijn hartverwar
mende gastvrijheid de normaal
ste zaak van de wereld.
De eerste indrukken van het
hoofdgebouw zijn nostalgisch.
De smalle gangen, met trappet
jes en stiekeme doorgangetjes,
doen allemaal denken aan het
oude Ajax-stadion. Bij de admi
nistratie staat een heer van mid
delbare leeftijd die naar zijn
kaarten voor de opening van
vanavond informeert. Wederom
krijgt een vergelijking met Sta
dion De Meer een impuls. Ex-
Ajacieden als Sjaak Swart en Piet
Keizer kwamen daar ook af en
toe eens langs om een praatje te
maken. De man met het Zuid-
Europese uiterlijk is overigens
niemand minder dan Juan
Lozano, de ongeëvenaarde
voetbalstylist die in België glo
riejaren beleefde. De in Spanje
geboren aanvaller - met de bij
naam El Matador - speelde
vanaf 1966 tot 1960 voor Beer
schot en won in 1979 met die
club de Belgische beker. Later
kwam hij nog uit voor Ander-
lecht, Real Madrid en Washing
ton Diplomats, samen met
Johan Cruijff.
Via de administratie komen we
bij een aantal ruime kamers met
uitzicht op het veld. In Amster
dam heten die skyboxen; Eric
Verhoeven noemt het 'loges'. In
totaal zijn er in het Antwerpse
Olympisch Stadion zeventien
van dit soort luxe 'voetbalhuis-
kamers'. Eén heeft een mooie
bestemming gekregen. De
hoekloge, compleet met speel
goed, Walt Disney-behang en
twee kinderjuffen doet dienst
als kinderopvang voor het
kroost van de sjieke bezoekers.
Eric Verhoeven mijmert hardop:
„Het zou ideaal zijn als we ook
achter de gewone tribunes voor
kinderopvang kunnen zorgen.
Via de media is bekend gemaakt
dat wij zo'n opvang hebben in
het hoofdgebouw. Het zou tege
lijk revolutionair én rechtvaar
dig zijn als we deze faciliteiten
ook aan onze overige suppor
ters kunnen bieden." De wan
deling door de ontvangstruim
tes eindigt uiteindelijk bij de
parel op de kroon van het ver
nieuwde stadion: de Olympi
sche Toren. Op één van de hoe
ken van het stadion is een fraai
bouwsel uit baksteen opgericht.
Op de begane grond komt een
thema-café, een verdieping
hoger is bestemd voor een
onvermijdelijke Hall of Fame.
Op het tweede niveau opent
binnenkort een Olympisch
Museum haar deuren.
Er wordt koortsachtig gewerkt
om de Toren geschikt te maken
voor de nakende ontvangst van
notabelen en hoge heren uit de
Antwerpse politiek. Lijsten met
affiches van alle Olympische
Spelen en nostalgische beelden
in houten lijsten sieren de nog
ongestuukte wanden. Op de
hoogste verdieping - waar
ondermeer een controlekamer
komt - haalt een technicus
doodleuk een microfoon uit een
doos en zegt: „Niet onbelang
rijk. Hiermee moet de speaker
vanavond zijn aankondigingen
doen." De vraag rijst of het sta
dion wel op tijd klaar zal zijn
voor de feestelijke opening. Eric
Verhoeven meldt dat er de afge
lopen maand al drie thuiswed
strijden zijn afgewerkt. Tijdens
de verbouwing is de competitie
gewoon doorgegaan. De voet
balkalender is niet aangepast
aan de nieuwbouwplannen van
de jongste club uit de Belgische
Eerste Klasse. Blijft de vraag
waarom er niet nog wat is
gewacht met de feestelijke ope
ning? Het cement moet deze
donderdag immers nog harden
en links en rechts ontbreekt ook
nog het hang- en sluitwerk. De
invloed van de plaatselijke poli
tiek is groot, horen we al snel.
Beide teams gingen gezamenlijk
op de foto.
In één van de loges zijn Bob-Jan
Hillen en Louis de Vries bezig de
puntjes op de "i" te zetten voor
de opening. Louis de Vries, alge
meen directeur van GBA, wijst
door het raam naar een recla
mebord dat te dicht naast het
gehuurde jumbo-beeldscherm
staat. „Ik had toch gezegd dat
het bord verplaatst moest wor
den naar de korte zijde?" Twee
minuten later is de klus alsnog
geklaard.
We bevinden ons in het zenuw
centrum van het stadion, de
plek waar alle lijntjes samenko
men voor het komende spekta
kel. De verdeling van de laatste
toegangskaarten alsmede het
scenario voor de opening wor
den nog één keer doorgespro
ken. Desondanks laat ook Bob-
Jan Hillen zijn drukke werk
zaamheden even voor wat ze
zijn en praat ons bij over zijn
activiteiten bij z'n nieuwe werk
gever. De voormalig commer
cieel directeur van Ajax is - for
meel gesteld - afgevaardigd
bestuurder van de Belgische
club. Hij zit in het bestuur van
de club en is samen met Louis
de Vries verantwoordelijk voor
de dagelijkse leiding. Hillen:
„Door de politieke situatie in
Antwerpen zijn we min of meer
genoodzaakt de opening van
het stadion vandaag te laten
plaatsvinden. Op 8 oktober zijn
(inmiddels waren, red.) de
gemeenteraadsverkiezingen en
de plaatselijke politici willen
met hun aanwezigheid hier nog
zoveel mogelijk zieltjes zien te
winnen vóór de verkiezings
dag." De opening van het Olym
pisch Stadion fungeert daar
door dus tevens als een verkapt
propagandamiddel. Zonder
financiële steun van de
gemeente was de renovatie een
schier onmogelijke klus
geweest. In totaal kostte het
project 460 miljoen Belgische
Francs en ongeveer de helft
daarvan werd door de gemeente
gefinancierd. Gilbert Verstrae-
len, schepen (een soort wethou
der) van Antwerpen, stelt dan
ook onomwonden in het blad
'Sport in Antwerpen': "Het
belooft een sportieve herfst te
worden. Denken we maar aan
de galaopening van het Ant
werpse Olympisch Stadion. Het
Olympische Kiel herrijst! Een
project waar sportief Antwer
pen terecht fier op mag zijn."
Nog een voorbeeld van de
impact van de politiek. Hillen:
„Met de promotie van Antwerp
FC is in de stad een groot pro
bleem ontstaan. Er zijn constant
discussies over de verdeling van
gemeentegeld tussen beide
clubs. De rivaliteit is groot, ook
onder de politici. Het kan zo
maar gebeuren dat de nieuwe
burgemeester een fan is van FC
Antwerp. Ik begreep dat wij dan
een groot probleem hebben."
De supporters van GBA en Ant
werp kunnen eikaars bloed wel
drinken. Bij de laatste thuiswed
strijden van GBA hing onlangs
een spandoek met de dreigende
tekst: "Nog 28 dagen te gaan!"
Gedoeld wordt op het uitduel bij
Antwerp FC. Bob-Jan Hillen:
„Het is nog heftiger dan de riva
liteit tussen AC Milan en Inter-
nazionale. Rood, de kleur van
Antwerp, is hier een foute kleur.
Wij hebben hier paarse, rode en
gele stoeltjes, de kleuren van ons
clublogo. Een computer bepaalt
de rij en het stoelnummer van
nieuwe seizoenkaarthouders.
De meeste supporters die op een
rode stoel terechtkwamen, wei
gerden daar te gaan zitten. We
overwegen nu alle rode stoelen
maar te vervangen."
Met 3.800 'abonnees' heeft het
Belgische 'jonge broertje van
Ajax' een aardig aantal seizoen
kaarthouders, mede gelet op de
totale capaciteit van het stadion.
Het complex biedt plaats aan
bijna 12.500 supporters. Het
leeuwendeel van de aanhang
steunde vroeger Beerschot, de
overigen waren fan van Germi
nal Eekeren. Hillen: „De spelers
worden nog steeds aangemoe
digd met "Beerschot, Beer
schot!" Het samenvoegen van
beide clubs blijkt een moeizaam
proces. Eén keer een mooie prijs
pakken zal de saamhorigheid
onder de supporters vergroten."
Eric Verhoeven, Beerschotter
van het eerste uur, voegt daar
aan toe: „Door het samengaan is
ook de mooie palmares van het
honderdjarige Beerschot verd
wenen. Het is niet anders, hè?"
Met deze nostalgische opmer
king van de teammanager slui
ten we de rondleiding af.
De karakteristieke hoofdtri
bune, het enige deel dat is over
gebleven van het oude stadion,
is een stille getuige van de spor
tieve successen van weleer,
waarover Verhoeven spreekt. De
restanten van de sintelbaan
voor 'tribune 1' bewijzen dat
hier in 1920 de Olympische
gedachte in praktijk werd
gebracht.
We besluiten naar de toekomst
te gaan kijken. Letterlijk. Bob-
Jan Hillen geeft ons een lift naar
het tien auto-minuten verderop
gelegen Veltwijckpark-stadion.
De vroegere thuisbasis van Ger
minal Eekeren huisvest tegen
woordig de jeugdopleiding van
