Rafael YOU d Vaart
«Mi
HEEMSKERK - Het prille begin van Rafaels voetbalcarrière is op film vastgelegd. Een klein manneke, in een trai
ningspak met daar overheen een korte voetbalbroek, rent, sleurt, dribbelt, valt en krabbelt weer overeind. Hoewel hij
de kleinste van het stel was, raasde hij over het hele pupillenveld, zich niets aantrekkend van de soms twee koppen
grotere jongens om hem heen. Rafael verklaart: Toen ik heel klein was, werd er al een bal in de box gegooid. Vanaf
dat moment heb ik leren voetballen."
ARENA OF TOEKOMST?
VEEL DURF
DE BOX
ROOD-ZWARTE DRAAD
ECHT SCHITTEREND
Ajax-life nummer 4 13 oktobet 2000
De bal in de box
rige zoon in voor de jeugdinstuif
van de Amsterdamse club. „Het
was hartstikke spannend. Ik
ging op proef naar het grote
Ajax, de club waarvoor iedereen
wilde spelen. De instuif werd
gehouden bij het oude stadion,
De Meer. Ik moest door ver
schillende rondes heen en na
elke test ontvingen we thuis een
brief dat ik wéér door mocht
gaan. Uiteindelijk kon ik twee
weken op proef komen trainen
waarna werd beslist dat ik
mocht blijven. Toen het was
gelukt, vond ik het echt schitte
rend."
Het ritje met de auto van
Heemskerk naar Voorland - en
later naar De Toekomst - werd
een dagelijkse routine. Van der
Vaart: „Ik heb altijd in Heems
kerk gewoond. Mijn ouders
brachten mij iedere dag naar de
club. Dat was een heel zware
opgave voor hen. Zonder hun
steun had ik het dan ook nooit
zover kunnen schoppen."
Vorig seizoen debuteerde 'het
Talent van het Jaar 1999' in de
hoofdmacht van Ajax. Hans
Westerhof deed, gedwongen
door personele problemen, op
een doordeweekse april-woens-
dag een beroep op Rafael. Ter
wijl hij nog gerechtigd was om
met de B-junioren te spelen,
stond Rafael in werkelijkheid al
met ervaren spelers als Aron
Winter en Jan van Halst op het
veld van Stadion
de Vliert: „Na
afloop van"
een trai-
FC Den Bosch moest gaan spe
len. Natuurlijk schrok ik daar
een beetje van. Zo iets hoor je
toch niet dagelijks? Daarna is
het goed gegaan. Ik ben prima
opgevangen, bijvoorbeeld door
Aron Winter. Ik speelde redelijk
maar het team draaide toen
helaas niet zo geweldig. Uitein
delijk werd het 1-1."
Na zijn eerste optreden in Ajax-
1 speelde Rafael in de zomer
twee internationale toernooien
voor Oranje. In mei vorig jaar
werd hij met de 'selectie onder
16 jaar' derde in Israel. Vervol
gens riep bondscoach Ruud
Kaiser hem op voor het 'EK
onder 18 jaar' in Duitsland. Na
een korte vakantie had de
Heemskerker begin augustus
drie opties: A-l, Ajax-2 of Ajax-1.
Waarheen moest vader Ramon
hem een lift geven? Naar de
Arena of naar De Toekomst?
Van der Vaart: „Uiteindelijk is
het de bedoeling dat ik met de
selectie mee zou gaan trainen
en tegelijkertijd zoveel mogelijk
speelminuten zou gaan pakken
in het eerste elftal. Voor mijn
wedstrijdritme zou ik dan ver
der in het tweede voetballen. En
als de nood aan de man is, speel
ik met de Al ook nog in belang
rijke wedstrijden mee. De trai
ners hebben me gezegd dat ze
mij rustig willen brengen.
Maar op dit moment
zijn er veel blessures en JL
doen ze volop een beroep
op mij. Ik hoop dat ik er bij
kan blijven.
Het is overigens niet
zo dat ik momen
teel op m'n laatste
benen loop; ik
hoef echt niet
elke dag 'te bik
kelen' om het bij
te kunnen
houden. Ik
heb hard
Van der Vaart belast zich in de UEFA-Cupwedstrijd tegen AA Gent
meteen hoekschop.
ning m
Zeist zei
John
van 't
dat ik
eerste
hk -
foto: Ron Richel
getraind en daarvoor nog aan
het EK in Duitsland deelgeno
men. Daardoor ben ik nu fit en
sterk."
Zeventien jaar is hij. En dan al
twee Europa-Cupwedstrijden
(met twee goals) achter zijn
naam alsmede drie kruisjes in
competitieverband. De meeste
jonge voetballers zouden spon
taan naast hun schoenen gaan
lopen. Rafael is daar de voetbal
ler niet naar: „Ik ben best kri
tisch op mezelf. Het schieten
met mijn rechterbeen op doel
moet nog verbeteren en ook
mijn snelheid kan nog beter. Ik
word er weliswaar nooit uitgelo
pen, maar ik
moet in de toe
komst wat
h M" explosie-
fu ver gaan
Wjf.starten.
Dan ben ik
nèt iets eer
der bij de
bal. Maar als
ik eenmaal
ren, dan ben
ik best snel.
H Sinds ik bij
Ajax speel,
werk ik al aan
mijn snelheid
en het gaat ook
vooruit. Een
aantal jaren
geleden was
mijn
sprint
nog een
slappe hap."
Opvallend is
hoe de jongeling
omgaat met de druk.
Hét talent van Ajax te
zijn, dat is nogal een
kwalificatie. Schijn
baar immuun voor de
spanning staat de mid
denvelder in de duels
zijn mannetje. Verant
woordelijkheid gaat
hij niet uit de weg en
met een bijna achte
loze vanzelfsprekend
heid neemt Rafael ook
nog eens vrije trappen
en corners. „Ik speel
in het eerste elftal en
ben pas zeventien jaar.
Wat kan ik dan eigenlijk
écht fout doen, als ik op het
veld sta? Ik probeer zo goed
mogelijk te voetballen, dat
is alles. Daardoor lijkt het mis
schien net, of ik al héél véél durf,
maar zo ervaar ik het niet. In de
jeugd heb ik alle vrije trappen
genomen, dan loop je automa
tisch op dode momenten af. In
de wedstrijd tegen RBC mocht
ik ook de corners en de vrije
trappen nemen. Dat werd al
voor de wedstrijd tegen me
gezegd en daar heb ik op
getraind."
Rafaels voorkeur gaat uit naar
een positie centraal of links op
het middenveld. In de Ajax-
jeugd speelde Van der Vaart
veelvuldig op 'vier', de plaats
voor de verdediging. Zijn
recente optredens als 'spits van
Ajax-1' waren overigens uit
nood geboren. Van der Vaart:
„In de thuiswedstrijd tegen AA
Gent had ik het best wel lastig.
Er stonden twee beren van ver
dedigers tegenover me. Op zo'n
moment moest ik - als spits -
goed positie kiezen om zo best
mogelijk aangespeeld te kun
nen worden. De tweede helft
zakte ik iets verder terug en
kwam daardoor op 'tien' te spe
len. Cedric van der Gun stond in
de spits met mij erachter. Daar
door kreeg ik veel meer ballen
en werd daardoor veel gevaarlij
ker. Ik ben nu eenmaal een spe
ler die veel aan de bal moet
zijn."
De familie Van der Vaart leeft in
een woonwagenkamp in
Heemskerk. Voor de buitenwe
reld is dat wellicht opvallend,
maar voor Rafael heeft dat geen
invloed: „Ik weet dat sommigen
het apart vinden dat ik in een
wagenkamp woon, maar voor
mij maakt het geen verschil. Ik
weet natuurlijk niet hoe het is
om in een 'echt' huis te wonen,
maar het lijkt mij hetzelfde.
Mijn vriendinnetje Nancy
woont in een 'gewoon' huis,
maar daardoor is zij heus geen
ander mens. Ik hoef later niet
per se in een woonwagenkamp
te wonen. Als ik een mooi huis
kan vinden, lijkt me dat ook
prima." Belangrijker voor de
vorming van Rafael van der
Vaart als voetballer was zijn eer
ste optrekje na de wieg: „Toen ik
heel klein was, werd er al een bal
in de box gegooid. Vanaf dat
moment heb ik leren voetbal
len."
geweest. De zeventienjarige Van
der Vaart heeft geen voetbalhel
den die hij adoreert, iets dat de
nuchterheid van het jonge
talent tekent: „Vroeger - toen ik
nog niet echt supergoed was -
vertelde mijn vader wel
bepaalde dingen waar ik in het
bijzonder op moest letten. Nu is
dat veel minder geworden.
Natuurlijk kan er nog een hoop
worden verbeterd aan mijn spel.
Mijn vader zegt daar nu over:
"Laat de trainer dat maar doen.
Dat is beter dan dat ik me ermee
bemoei." Hij kan mij overigens
nu niet veel meer leren."
Een rood-zwarte draad - de
clubkleuren van De Kennemers
- loopt door de hechte familie
banden van het gezin Van der
Vaart: „Ook mijn broertje van
aan, terwijl ze
ondertussen met een schuin
oog, zowel Rafael als zijn jon
gere broertje Fernando in de
gaten hield. Iedere zondag bij
De Kennemers werd op zo'n
manier een écht familie-uitje.
Rafael: „Met z'n allen op zondag
naar de club, dat was heel gezel
lig. Mijn vader kon goed voet
ballen. Als hij moest spelen in
het eerste van De Kennemers
ging ik altijd met hem mee. Hij
speelde in de spits en dat was in
de jeugd ook mijn positie. Toch
ben ik nooit een echte aanvaller
geweest, meer een middenvel
der. Ik schoot ze er wél altijd in.
Het maakte mij daarbij niet uit
op welke positie ik stond."
Toch is 'pa Ramon' als voetballer
voor Rafael nooit een voorbeeld
twaalf
speelt nu bij
De Kenne
mers. Hij kan
behoorlijk voet
ballen en heeft een
redelijke techniek. Fer
nando is niet heel snel. Hij
moet eerst een winnaarsmen
taliteit krijgen, maar dan kan
het nog wel wat met hem wor
den. Misschien niet voor een
topclub zoals Ajax, maar wel
voor een club in de Toto Divisie.
Hij is nog jong, dus wie weet."
In 1993 - een jaar na de door
Ajax gewonnen UEFA Cup én
aan de vooravond van grootse
Europese successen - schreef
Rafaels vader zijn toen tienja-
Door: Erol Erdogan
„Ik was vierenhalf jaar toen ik
begon met voetballen. Ik mocht
meedoen met de 'grote' jongens
die toen al zes waren. De men
sen van de club zeiden: "dat kan
wel een goed voetballertje wor
den. Laat hem maar alvast
beginnen"; en zo geschiedde."
De eerste club van de in Heems
kerk geboren Van der Vaart werd
De Kennemers in Beverwijk.
Langs de velden aan de Adri-
chemlaan had de van Spaanse
komaf zijnde moeder Lolita van
der Vaart, het er op zondag
maar druk mee. Op het
hoofdveld moedigde
zij haar mt
Ramon
