Rafael YOU d Vaart «Mi HEEMSKERK - Het prille begin van Rafaels voetbalcarrière is op film vastgelegd. Een klein manneke, in een trai ningspak met daar overheen een korte voetbalbroek, rent, sleurt, dribbelt, valt en krabbelt weer overeind. Hoewel hij de kleinste van het stel was, raasde hij over het hele pupillenveld, zich niets aantrekkend van de soms twee koppen grotere jongens om hem heen. Rafael verklaart: Toen ik heel klein was, werd er al een bal in de box gegooid. Vanaf dat moment heb ik leren voetballen." ARENA OF TOEKOMST? VEEL DURF DE BOX ROOD-ZWARTE DRAAD ECHT SCHITTEREND Ajax-life nummer 4 13 oktobet 2000 De bal in de box rige zoon in voor de jeugdinstuif van de Amsterdamse club. „Het was hartstikke spannend. Ik ging op proef naar het grote Ajax, de club waarvoor iedereen wilde spelen. De instuif werd gehouden bij het oude stadion, De Meer. Ik moest door ver schillende rondes heen en na elke test ontvingen we thuis een brief dat ik wéér door mocht gaan. Uiteindelijk kon ik twee weken op proef komen trainen waarna werd beslist dat ik mocht blijven. Toen het was gelukt, vond ik het echt schitte rend." Het ritje met de auto van Heemskerk naar Voorland - en later naar De Toekomst - werd een dagelijkse routine. Van der Vaart: „Ik heb altijd in Heems kerk gewoond. Mijn ouders brachten mij iedere dag naar de club. Dat was een heel zware opgave voor hen. Zonder hun steun had ik het dan ook nooit zover kunnen schoppen." Vorig seizoen debuteerde 'het Talent van het Jaar 1999' in de hoofdmacht van Ajax. Hans Westerhof deed, gedwongen door personele problemen, op een doordeweekse april-woens- dag een beroep op Rafael. Ter wijl hij nog gerechtigd was om met de B-junioren te spelen, stond Rafael in werkelijkheid al met ervaren spelers als Aron Winter en Jan van Halst op het veld van Stadion de Vliert: „Na afloop van" een trai- FC Den Bosch moest gaan spe len. Natuurlijk schrok ik daar een beetje van. Zo iets hoor je toch niet dagelijks? Daarna is het goed gegaan. Ik ben prima opgevangen, bijvoorbeeld door Aron Winter. Ik speelde redelijk maar het team draaide toen helaas niet zo geweldig. Uitein delijk werd het 1-1." Na zijn eerste optreden in Ajax- 1 speelde Rafael in de zomer twee internationale toernooien voor Oranje. In mei vorig jaar werd hij met de 'selectie onder 16 jaar' derde in Israel. Vervol gens riep bondscoach Ruud Kaiser hem op voor het 'EK onder 18 jaar' in Duitsland. Na een korte vakantie had de Heemskerker begin augustus drie opties: A-l, Ajax-2 of Ajax-1. Waarheen moest vader Ramon hem een lift geven? Naar de Arena of naar De Toekomst? Van der Vaart: „Uiteindelijk is het de bedoeling dat ik met de selectie mee zou gaan trainen en tegelijkertijd zoveel mogelijk speelminuten zou gaan pakken in het eerste elftal. Voor mijn wedstrijdritme zou ik dan ver der in het tweede voetballen. En als de nood aan de man is, speel ik met de Al ook nog in belang rijke wedstrijden mee. De trai ners hebben me gezegd dat ze mij rustig willen brengen. Maar op dit moment zijn er veel blessures en JL doen ze volop een beroep op mij. Ik hoop dat ik er bij kan blijven. Het is overigens niet zo dat ik momen teel op m'n laatste benen loop; ik hoef echt niet elke dag 'te bik kelen' om het bij te kunnen houden. Ik heb hard Van der Vaart belast zich in de UEFA-Cupwedstrijd tegen AA Gent meteen hoekschop. ning m Zeist zei John van 't dat ik eerste hk - foto: Ron Richel getraind en daarvoor nog aan het EK in Duitsland deelgeno men. Daardoor ben ik nu fit en sterk." Zeventien jaar is hij. En dan al twee Europa-Cupwedstrijden (met twee goals) achter zijn naam alsmede drie kruisjes in competitieverband. De meeste jonge voetballers zouden spon taan naast hun schoenen gaan lopen. Rafael is daar de voetbal ler niet naar: „Ik ben best kri tisch op mezelf. Het schieten met mijn rechterbeen op doel moet nog verbeteren en ook mijn snelheid kan nog beter. Ik word er weliswaar nooit uitgelo pen, maar ik moet in de toe komst wat h M" explosie- fu ver gaan Wjf.starten. Dan ben ik nèt iets eer der bij de bal. Maar als ik eenmaal ren, dan ben ik best snel. H Sinds ik bij Ajax speel, werk ik al aan mijn snelheid en het gaat ook vooruit. Een aantal jaren geleden was mijn sprint nog een slappe hap." Opvallend is hoe de jongeling omgaat met de druk. Hét talent van Ajax te zijn, dat is nogal een kwalificatie. Schijn baar immuun voor de spanning staat de mid denvelder in de duels zijn mannetje. Verant woordelijkheid gaat hij niet uit de weg en met een bijna achte loze vanzelfsprekend heid neemt Rafael ook nog eens vrije trappen en corners. „Ik speel in het eerste elftal en ben pas zeventien jaar. Wat kan ik dan eigenlijk écht fout doen, als ik op het veld sta? Ik probeer zo goed mogelijk te voetballen, dat is alles. Daardoor lijkt het mis schien net, of ik al héél véél durf, maar zo ervaar ik het niet. In de jeugd heb ik alle vrije trappen genomen, dan loop je automa tisch op dode momenten af. In de wedstrijd tegen RBC mocht ik ook de corners en de vrije trappen nemen. Dat werd al voor de wedstrijd tegen me gezegd en daar heb ik op getraind." Rafaels voorkeur gaat uit naar een positie centraal of links op het middenveld. In de Ajax- jeugd speelde Van der Vaart veelvuldig op 'vier', de plaats voor de verdediging. Zijn recente optredens als 'spits van Ajax-1' waren overigens uit nood geboren. Van der Vaart: „In de thuiswedstrijd tegen AA Gent had ik het best wel lastig. Er stonden twee beren van ver dedigers tegenover me. Op zo'n moment moest ik - als spits - goed positie kiezen om zo best mogelijk aangespeeld te kun nen worden. De tweede helft zakte ik iets verder terug en kwam daardoor op 'tien' te spe len. Cedric van der Gun stond in de spits met mij erachter. Daar door kreeg ik veel meer ballen en werd daardoor veel gevaarlij ker. Ik ben nu eenmaal een spe ler die veel aan de bal moet zijn." De familie Van der Vaart leeft in een woonwagenkamp in Heemskerk. Voor de buitenwe reld is dat wellicht opvallend, maar voor Rafael heeft dat geen invloed: „Ik weet dat sommigen het apart vinden dat ik in een wagenkamp woon, maar voor mij maakt het geen verschil. Ik weet natuurlijk niet hoe het is om in een 'echt' huis te wonen, maar het lijkt mij hetzelfde. Mijn vriendinnetje Nancy woont in een 'gewoon' huis, maar daardoor is zij heus geen ander mens. Ik hoef later niet per se in een woonwagenkamp te wonen. Als ik een mooi huis kan vinden, lijkt me dat ook prima." Belangrijker voor de vorming van Rafael van der Vaart als voetballer was zijn eer ste optrekje na de wieg: „Toen ik heel klein was, werd er al een bal in de box gegooid. Vanaf dat moment heb ik leren voetbal len." geweest. De zeventienjarige Van der Vaart heeft geen voetbalhel den die hij adoreert, iets dat de nuchterheid van het jonge talent tekent: „Vroeger - toen ik nog niet echt supergoed was - vertelde mijn vader wel bepaalde dingen waar ik in het bijzonder op moest letten. Nu is dat veel minder geworden. Natuurlijk kan er nog een hoop worden verbeterd aan mijn spel. Mijn vader zegt daar nu over: "Laat de trainer dat maar doen. Dat is beter dan dat ik me ermee bemoei." Hij kan mij overigens nu niet veel meer leren." Een rood-zwarte draad - de clubkleuren van De Kennemers - loopt door de hechte familie banden van het gezin Van der Vaart: „Ook mijn broertje van aan, terwijl ze ondertussen met een schuin oog, zowel Rafael als zijn jon gere broertje Fernando in de gaten hield. Iedere zondag bij De Kennemers werd op zo'n manier een écht familie-uitje. Rafael: „Met z'n allen op zondag naar de club, dat was heel gezel lig. Mijn vader kon goed voet ballen. Als hij moest spelen in het eerste van De Kennemers ging ik altijd met hem mee. Hij speelde in de spits en dat was in de jeugd ook mijn positie. Toch ben ik nooit een echte aanvaller geweest, meer een middenvel der. Ik schoot ze er wél altijd in. Het maakte mij daarbij niet uit op welke positie ik stond." Toch is 'pa Ramon' als voetballer voor Rafael nooit een voorbeeld twaalf speelt nu bij De Kenne mers. Hij kan behoorlijk voet ballen en heeft een redelijke techniek. Fer nando is niet heel snel. Hij moet eerst een winnaarsmen taliteit krijgen, maar dan kan het nog wel wat met hem wor den. Misschien niet voor een topclub zoals Ajax, maar wel voor een club in de Toto Divisie. Hij is nog jong, dus wie weet." In 1993 - een jaar na de door Ajax gewonnen UEFA Cup én aan de vooravond van grootse Europese successen - schreef Rafaels vader zijn toen tienja- Door: Erol Erdogan „Ik was vierenhalf jaar toen ik begon met voetballen. Ik mocht meedoen met de 'grote' jongens die toen al zes waren. De men sen van de club zeiden: "dat kan wel een goed voetballertje wor den. Laat hem maar alvast beginnen"; en zo geschiedde." De eerste club van de in Heems kerk geboren Van der Vaart werd De Kennemers in Beverwijk. Langs de velden aan de Adri- chemlaan had de van Spaanse komaf zijnde moeder Lolita van der Vaart, het er op zondag maar druk mee. Op het hoofdveld moedigde zij haar mt Ramon

AJAX ARCHIEF

Ajax Life (vanaf 1994) | 2000 | | pagina 7