Hoofdagente krijgt
functie op stadhuis
cI(uiper bedoelde dat het geweld van
de F-side moet stoppen'
Vee
Ine van Brenk met jongens van de f-side foto wim hendriks
0an de kastdeur hangt het complete speelover-
zicht van het EK in Nederland en België. Een
Euro 2000 vaantje staat op de keukentafel van
haar woning in Landsmeer. Stapels dossiers en rappor
ten over veiligheid en ordehandhaving moet Ine van
Brenk aan de vooravond van het EK in eigen land nog
doorploegen. Tot in de late uurtjes vergadert ze in het
Amsterdamse stadhuis, onder andere met de horeca
over evenementenvergunningen. Het EK 2000, na de
Olympische Spelen van 1928 het grootste sportevene
ment ooit in Nederland gehouden, vreet veel van haar
tijd, maar ze is er wél klaar voor. Ine van Brenk (47)
adviseert als beleidsmedewerkster van openbare orde
en veiligheid burgemeester Patijn, „in de breedste zin
van het woord", zoals ze zelf zegt.
Wanneer het gesprek ten einde loopt, stelt ze verbol
gen vast dat het toch vreemd is dat het voetbal een
typische mannenwereld blijft. Het bevreemdt haar dat
er géén enkele vrouw in de besturen van de ledenraad
van Ajax en de KNVB is vertegenwoordigd. Ine van
Brenk is een opmerkelijke vrouw. Strijdbaar vooral.
Altijd springt ze in de bres voor minderheidsgroepen.
In 1982 las zij een advertentie in een dagblad waarin
de F-side hulp vroeg van een advocaat. Want de
Amsterdamse supportersgroep voelde zich onbe
grepen bij politie en justitie en wenste juridische bijval.
Door alle preventieve aanhoudingen en noodverorde
ningen van de politie was de F-side in een nog donker
der daglicht komen te staan.
De sociaal bewogen Van Brenk voelde onmiddellijk
sympathie voor de probleemgroep. „Ik zat toen als
agente in de 'klankbordgroep kleinschalig politieoptre
den' die moest proberen te bemiddelen met de kraak
beweging en voetbalsupporters. Ons motto was dat we
de wapenstok moesten inruilen voor de dialoog. Wij
wilden begrip tonen voor hun situatie. Die nieuwe aan
pak wierp vlug vruchten af en het duurde daarna niet
lang voor een groepje F-siders bij mij aanklopte. Want
ook die zaten in een hoek waar de klappen vielen. Ik
trok me hun situatie heel erg aan."
Van Brenk maakte met de F-side een afspraak in het
American Hotel. Ze schaterlacht: „Het American Hotel
is niet de locatie waar je bij voetbalsupporters aan
denkt. Ik wilde hun verhaal horen. Ze vertelden me dat
de supporters bij uitwedstrijden van Ajax als vee
werden behandeld door de politie. Ik besloot daarop
met nog een paar collega's in burgerkledij samen met
de Ajax-supporters op te trekken bij uitwedstrijden.
Onze bevindingen hebben wij bij een 'inbraak' tijdens
een KNVB-meeting in 1985 kenbaar gemaakt."
„Tijdens die voor ons historische avond in Zeist hebben
we het bondsbestuur, onder toenmalig voorzitterschap
van André van der Louw, duidelijk gemaakt dat op de
eerste plaats het contact tussen supporters en clubs
bevorderd moest worden. Toen meende een veilig
heidscommissie dat het zogenaamde gecoördineerde
beleid alleen verscherpt diende te worden. Belachelijk.
Ik vroeg de aanwezige procureurs-generaal, officieren
van justitie, politie en KNVB tijdens die avond mijn aan
dacht. Ik vertelde hen over mijn ervaringen. Ik moest
ook met de F-siders op de vlucht voor collega's te
paard, met honden en gummiknuppels. Ik heb zelf bij
een wedstrijd rake klappen gehad. Het werd toen
doodstil in die zaal. Er werd voortdurend gesproken
over supporters, maar nooit met supporters. De socia
le aanpak kreeg veel gehoor."
Die historische avond haalde de landelijke publiciteit,
tot tevredenheid van Ine van Brenk. „Er kwam een
maatschappelijke discussie op gang en de politie
ging zich ermee bemoeien. Van daaruit vloeide het
fenomeen supportersbegeleiding voort. De suppor
tersvereniging is ook een direct gevolg van onze actie
destijds."
Ine van Brenk is een vrouw waar niet mee te spotten
valt. Een tikkeltje wantrouwend zelfs, wanneer ze haar
verhaal vertelt. Ze straalt energie en daadkracht uit. Ze
