De beste stuurlui Wat is er over van de Ajax verliest thuis van RKC. Een gelijkspel bij De Graafschap wordt juichend begroet. Ajax is een bedrijf met allerlei directeuren. Het Amsterdamse karakter is verloren gegaan. En er zijn plannen om het wereldberoemde shirt met drie strepen van Adidas te gaan bevlekken. Wat is er nog over van de typische Ajax-identiteit? Op de grens van het honderdjarig bestaan spreken enkele min of meer betrokkenen zich uit. Chocolademelk Marktgericht - identiteit? Wim Schoevaart, archivaris van Ajax en zeventig jaar lid van de club. „Ajax heeft nog enigszins de identiteit behouden, ondanks dat het een NV is. Ajax is nog een club, omdat het het merendeel van de aandelen heeft. Onze vrienden uit Rotterdam zijn een stichting, net als Vitesse. Zonder die afsplitsing had Feyenoord niet meer bestaan. Daarom zijn het ook géén clubs. En Ajax is al honderd jaar zelfstandig. Dus met die identiteitsvervaging bij Ajax valt het reuze mee." „Ajax heeft employés in dienst, die betaald worden door de club. Voorheen waren het Ajacieden. Ik deel de mening dat het te commercieel is geworden, maar dat is een onomkeerbaar proces. De trainer heet thans directeur betaald voetbal, louter omdat hij in een hoge re salarisschaal valt." Evert Vermeer, co-auteur van het jubileumboek 100 jaar Ajax, geeft drie redenen voor vervaging van de Ajax- identiteit. „De huidige spelers komen niet meer uit Amsterdam. Spelers vertrekken veel te vroeg weer bij de club. En het grote geld, het commerciële aspect, verpest een hoop." „in de jaren vijftig en zestig kwamen veel voetballers uit Amsterdam of uit de regio, zoals Cruijff, Swart, Mühren. Die stonden dichter bij de mensen. Hun adres sen stonden vermeld in de Voetbal International. Als je als jochie een handtekening wilde hebben, dan ging je er langs. En als je mazzel had, dan kreeg je nog een koppie chocolademelk ook. Nu weten de spelers niet hoe vlug ze naar huis moeten, anders heb je weer dat gezeur met handtekeningenjagers." „Ik weet niet welke huidige speler nog zes, zeven jaar zijn hart zal verpanden aan Ajax. Mensen willen zich identificeren met jongens als Bergkamp, Van Basten en Litmanen, die vele jaren lief en leed bij de club deel den. De grootste boosdoener is het grote geld. Spelers kunnen zo waanzinnig veel geld bij andere clubs ver dienen. Wie belet je dan om nog bij Ajax te blijven? Iedere voetballer wil nu voor zijn 35-ste binnen zijn. Het zijn werknemers geworden. Dat zie je overigens ook in de hele maatschappij terug. Bijna niemand werkt tegenwoordig nog veertig jaar bij dezelfde baas." Feyenoord-supporter Theo Handgraaf vindt de bedrijfs cultuur bij Ajax te overheersend. „Frank Kales profi leert zich te veel als een zakenman, een hardliner die louter marktgericht denkt. Het moet toch moeilijk te verkroppen zijn voor de supporters dat er alleen maar over aandelen en televisiegelden wordt gepraat. Ik denk dat de afstand tussen supporters en club groter is dan voorheen. Maar het spelletje blijft het belang rijkste en daarin heeft Ajax gefaald dit seizoen. Als ik dan Jan Wouters en Aron Winter na afloop van een wedstrijd hoor concluderen dat de tegenstander met nog grotere cijfers had kunnen winnen, dan denk ik waar zijn de spierballen? Die typische Amsterdamse bluf is weg en dat is eeuwig zonde."

AJAX ARCHIEF

Ajax Life (vanaf 1994) | 2000 | | pagina 40