'Ik wist dat als ik de top wilde
bereiken niet voor Feyenoord maar
voor Ajax moest kiezen'
je het meeste thuis voelt?
„Dat vind ik wel. Ik heb daar twee seizoenen gespeeld
in de A1 en twee jaar in het tweede. 'Tien' is een belang
rijke positie. Je moet op het juiste moment bijsluiten
als we in de aanval zijn en op tijd weer terug zijn om
middenveld in de verdediging te ondersteunen. Dat ligt
me wel."
Op welke manier probeer jij de nummer-tienpositie in te vullen,
op dezelfde manier als Litmanen of anders?
„Jari en ik zijn twee heel verschillende voetballers. Jari
heeft meer dat fijne. Een voetballer met onvergetelijke
momenten. Ik moet het meer hebben van mijn wil om
ergens te komen en door te zetten. Toen Jari speelde,
was het team zo op elkaar ingespeeld, dat hij soms niet
mee hoefde te verdedigen. Nu moet dat wel om het
met elkaar te redden. Want als er één verslapt, staan
we met zijn tienen."
Samen met Laudrup ben je topscorer bij Ajax. Is scoren iets
dat altijd in je heeft gezeten of heb je daar extra op getraind?
„In de A1 ben ik topscorer geweest, in het tweede al een
keer tweede op de topscorerslijst. Maar dat het nu zo
snel gaat, had ik niet verwacht. Een paar keer stond ik
net op het juiste moment op de juiste plaats. De
nummer tien wordt bij Ajax wel geacht regelmatig te
scoren. Maar dat het nu ook lukt, geeft me veel ver
trouwen."
Als je scoort, juich je nogal uitbundig. Denk je daar van tevoren
over na?
„Dat gebeurt heel spontaan. Het is net wat op dat
moment bij me opkomt. De ene keer loop ik naar de
supporters, dan weer naar mijn medespelers, de andere
keer doe ik een dansje. Tegen MVV kuste ik mijn trouw
ring. Een journalist vergeleek me vervolgens met
doet, krijgt de plek. Het enige wat ik kon doen was mij
voor 300 procent inzetten, om te laten zien dat ik wilde
spelen. Het was mijn doel om dit seizoen definitief door
te breken en geen bankspeler meer te zijn. Dat lijkt nu
te gaan lukken, hoewel ik natuurlijk nog veel moet
leren. Dat moet je je altijd voor ogen houden."
Vorig seizoen heb je laten zien datje ook op ander posities
uit de voeten kunt. Is nummer tien voor jou de positie waar je
wereldspits, met klasse-doelpunten. Daar kijk je als
kind naar en dan probeer je dat na te doen. Later was
ik fan van het team dat in 1995 de Champions League
won. Met spelers als Litmanen, de De Boertjes en Blind.
Daar keek ik echt tegenop en daar heb ik veel van
geleerd toen ik eenmaal bij de A-selectie kwam."
Hoe is het om dan zo veel jaar later een vaste waarde te zijn in
het team van Jan Wouters?
„Dat is een jongensdroom die uitgekomen is. Het is
fantastisch om dat mee te maken en ik geniet er elke
wedstrijd opnieuw van."
Dit seizoen waren er vooraf meerdere kandidaten voor de
nummer-tienpositie. Had je verwacht dat Jan Wouters
zo duidelijk voor jou zou kiezen?
„In het begin waren we allemaal concurrenten. Er
stond nog niks vast. ledereen had gelijke kansen.
Degene die het in de ogen van de trainer het beste
