'Voor mij
zijn de
godenzonen
de zonen
van de
goden uit
de jaren
zeventig'
Pijnpunt
dat alles binnen het betaalde voetbal zo gesmeerd en
geruisloos mogelijk verloopt. Ik zal je een paar voor
beelden geven. Ik controleer of de buitenlandse
spelers hun lessen Nederlands volgen en begeleid ze
zonodig daarin. Het parkeren in de Arena is aan regels
gebonden, en ik zorg mede ervoor dat die worden
nageleefd. Ik hou de agenda van de coaches en de spe
lers bij wat betreft hun promotionele verplichtingen.
Verder voer ik de correspondentie met bijvoorbeeld de
bond in Nigeria over interlandverplichtingen, en dan
handel ik nog zo'n zestig telefoontjes per dag af. Maar
dat laatste komt ook omdat nog niet genoeg bekend is
dat de media voor interviews bij een aparte afdeling,
pers en voorlichting, moeten zijn."
David, sorry dat ik je even onderbreek, maar met hoeveel
mensen werk jij hieraan?
Een glimlachje krult om zijn mond en Dave bekent dat
hij een lobby is gestart om er een secretaresse bij te
krijgen. Onverdroten vervolgt Endt zijn uitleg over zijn
werkzaamheden. „De persafdeling van Ajax bestaat
inmiddels uit zes krachten. Ik ben en blijf daar bij
betrokken als medewerker. Soms denk ik een beetje
mee als een soort cultuurbewaker. Bovendien vind ik
het leuk om ideeën te opperen en ik houd van schrijven."
Op wedstrijddagen vliegt David door de stadions; zo
onderhoudt hij de contacten met de scheids- en grens
rechters. Ook verzorgt hij het wedstrijdformulier.
Dan komt hij terug op de opmerking dat hij samen met
Bobby Haarms toch een beetje het geweten van de
club aan het worden is. Bescheiden als hij soms is,
begint hij allereerst over Wim Schoevaart, één van de
oudste Ajax-leden, een man die nog steeds vrijwillig
actief is bij Ajax.
Endt: „Jij zegt dat ik een beetje het geweten van Ajax
vertegenwoordig, en dat voel ik ook wel een beetje zo.
Soms bekijk ik mijn positie binnen Ajax en dan zie ik
hoe alles functioneert. De verregaande commercia-
lisatie binnen Ajax, met als voorbeeld de merchandi
sing, tast het karakter van de club ingrijpend aan. Ik
weet heel goed dat deze zaken niet te stoppen zijn,
maar ik probeer toch een beetje tegenwicht te geven.
Het is wel onze club, en we moeten onze stijl bewaren
en blijven bepalen. Dat is niet altijd goed gegaan: zo is
Lucky Ajax, de club van oud-spelers eigenlijk veel te
laat geboren. Zo'n vereniging kan het hart van de club
bepalen. Je kunt zorg en aandacht geven aan mensen
die voor Ajax betekenis hebben gehad. Dat hoeven niet
alleen oud-spelers te zijn, maar ook Ajacieden die op
de achtergrond jarenlang actief zijn geweest en een
miskend gevoel hebben. Ik denk dat het ook binnen
Ajax vaak een pijnpunt is geweest."
Ik ben benieuwd wanneer je grote Ajax-boek komt.
Endt: „Ik weet het niet, je moet er vooral de tijd voor
hebben. Ik schat dat je zeker een half jaar nodig hebt
om dat uit te werken. Natuurlijk ben ik er al jaren in
mijn achterhoofd mee bezig, bijvoorbeeld door de
'i
columns en verslagen die ik geschreven heb en nog zal
schrijven. Die vormen de basis en zullen de steun zijn
om op gang te komen. Eenmaal bezig kan ik mij dan
helemaal in dat werk dringen en kom ik volledig op
dreef. Dat sommigen dat romantisch of lyrisch vinden
is prima, ik voel me er gelukkig bij."
David, hoe zit het met die Italiaanse voorkeur voor
Internationale van jou?
Endt: „Toen ik zo'n negen jaar was, had Inter twee keer
de Europacup gewonnen. Wij voetbalden op straat en
kozen onze favorieten uit die tijd. Er ging iets mystieks
uit van die topvoetbal Iers uit Italië, alleen die namen al,
die waren veel mooier. Ik spelde de sportkranten, kocht
woordenboeken en heb daardoor mijzelf Italiaans
aangeleerd. Op de middelbare school was ik niet echt
ijverig, maar ik schreef schriften vol met woorden en
vervoegingen in het Italiaans. Het is vergelijkbaar met
de jeugd binnen Europa die de afgelopen jaren
massaal de godenzonen van Ajax tot hun favorieten
koos. Later is dat wat minder geworden, maar ik wist
me daarmee toch ook een beetje te onderscheiden.
Ik heb het een beetje gecultiveerd, ja, en er een
behoorlijk mondje Italiaans aan overgehouden.
Italiaanse journalisten zijn enorm verbaasd als ik ze
vertel dat ik dat geleerd heb uit mijn Italiaanse bijbel en
woordenboek: de Gazzetta dello Sport.
