'Ik hoef niet
onder te
doen voor
het niveau
van de
andere
spelers van
het eerste.'
John O'Brien
Gek doen
later verhuisde ik op proef van AGSS, zo heette mijn
club inmiddels, naar Ajax. Natuurlijk had ik wel aanpas
singsproblemen; ik was tenslotte pas zestien jaar. Ik
voetbalde bij vlagen goed en soms ineens een stuk
minder. Maar ondanks de heimwee heb ik nooit de
drang gehad om terug te gaan naar huis. Als ik met het
Amerikaans jeugdelftal moest spelen, probeerde ik het
wel zo te regelen dat ik een paar dagen thuis kon zijn.
Nu ga ik alleen nog in de zomer- en kerstvakantie naar
de Verenigde Staten.
Bij Ajax heb ik gespeeld in de A2, A1 en twee jaar in het
tweede elftal. Een mooie periode, vooral in de jeugd
met buitenlandse toernooien. In San Sebastian bij
voorbeeld met teams als Barcelona, Zaragoza,
Bordeaux en een aantal Italiaanse clubs. Een combina
tie van voetbal en plezier. De kinderen van mijn gast
ouders waren allemaal al het huis uit, dus voor mij
waren die reizen met al die jongens van mijn eigen leef
tijd extra leuk. In zo'n vreemd land had iedereen na een
tijdje last van heimwee behalve ik.
Vaak hoor je in de winter van de club wat ze met je van
plan zijn. Ik had de eerste helft van het seizoen goed
gespeeld. Omdat mijn B-contract zou aflopen, wilde ik
eigenlijk zelf aan Ajax vragen wat ze van plan waren.
Maar na afloop van een wedstrijd zei Jan Wouters
ineens tegen me dat hij tevreden was en me graag
wilde behouden. Ik reageerde op dat moment heel rus
tig, maar thuis heb ik meteen mijn ouders gebeld. Toen
heb ik wel even gek gedaan.
Het was een bewuste keus van mij om vorig jaar uitge
leend te worden aan FC Utrecht. Na een gesprek met
Morten Olsen en na gekeken te hebben wie er nog voor
me stonden in het eerste leek me dat het beste. FC
Utrecht is een leuke club. Het speelt een beetje vecht-
voetbal en er heerst binnen en buiten het veld een
goede sfeer. Ik was blij dat ik elke week weer in de basis
stond en ging me steeds lekkerder voelen. Mijn doel
was steeds om beter te spelen dan de week ervoor. Eén
belangrijk ding heb ik geleerd over de Nederlandse
competitie: Als een club als Utrecht vlak voor tijd gelijk
staat, moet dat ene punt behouden worden, terwijl
Ajax tot het laatst voor de overwinning moet gaan.
Mijn teenblessure heeft inderdaad erg lang geduurd.
Eigenlijk dacht ik dat het in april al bijna over was,
omdat ik op de training haast geen last meer had. Maar
in de wedstrijd werd mijn teen steeds weer stijf en pijn
lijk. Op dit moment tape ik mijn teen nog steeds in. De
blessure zit wel nog in mijn hoofd, maar ik heb er
steeds minder last van.
Het was leuk om tegen Turkije in het veld te stappen,
maar Ajax speelde niet met een volwaardig elftal en
het was een oefenwedstrijd. Mijn echte debuut was
tegen Dukla Banska. Ik heb geen idee over hoe het nu
verder gaat. Ik train voorlopig met het eerste en speel
in het tweede om wedstrijdritme op te doen. Ik kan
overal spelen waar de trainer me nodig heeft, maar
mijn kwaliteiten liggen op het middenveld. Ik ga er wel
vanuit dat ik regelmatig in het eerste aan spelen toe
kom, anders was ik niet teruggekomen. Ik hoef niet
onder te doen voor het niveau van de andere spelers
van het eerste."
Geboren: 29-8-1977, Los Angeles, Verenigde Staten
seizoen club duels goals
1998-1999 FC Utrecht 19 2
1999-2000 Ajax 1 0
BIJGEWERKT TOT EN MET 19 SEPTEMBER 1999
J HET EERSTE KOM'
