Zijn één
jaar oudere
broer Eddy
was altijd
de betere
voetballer.
'Neem je
broertje ook
maar mee',
zeiden ze
tegen Eddy
Spuugzat
ok Glasgow Rangers, Feyenoord, AZ, Vitesse en
op het laatste moment PSV meldden zich bij
diens zaakwaarnemer Henk van Ginkel. „Toen ik
hoorde dat Jan Wouters interesse voor mij had was ik
gelijk verkocht." En dat is geen dooddoener volgens de
Bilthovenaar.
Verbluffend is de manier waarop Ferdi Vierklau bepaal
de zaken weet te relativeren. Soms wekt hij de indruk
dat hij per ongeluk in het betaalde voetbal is beland. In
1994 vertelde hij als verdediger van FC Utrecht aan
Voetbal International dat zijn doorbraak naar het
hoogste niveau veel te maken had met kleine toevallig
heden: meningen van trainers, gunstige contacten.
Zijn één jaar oudere broer Eddy was altijd de betere
voetballer. Zowel bij Elinkwijk daarna als bij FC Utrecht
ging de interesse altijd uit naar Eddy Vierklau. „Neem
je broertje ook maar mee", zeiden ze toen tegen hem.
Nu lacht Ferdi erom. „Ach, misschien ben ik ook een
mazzelaar." In de zomer van 1996 vertrok hij naar
Vitesse, waarmee hij FC Utrecht achter zich liet. Zijn
voetballoopbaan verliep langs lijnen der geleidelijk
heid. Tot Tenerife zich in de Rijnstad meldde.
De problemen bij Tenerife hadden een ontnuchterend
effect. Sinds zijn overgang van Vitesse (juni 1997) naar
de club in Santa Cruz kreeg hij maandelijks veel minder
geld overgemaakt dan hem was beloofd. „Elke keer
stuurde het bestuur van de club een fax naar mij toe
met daarin het verzoek om met mij en mijn zaakwaar
nemer te praten over de wijze van betalen. In concreto
hield dit in dat de club me driekwart van mijn maand
salaris wilde uitkeren. Dit om de spelerssalarissen uit
de boeken te houden."
De advocaat van Vierklau, mr. Eric Vilé, bleef de club
diverse malen sommeren het gehele salaris uit te
keren. Daarop besloot het bestuur van Tenerife tot
ranzige maatregelen. „Lieten ze mijn pinpas en credit
card blokkeren, zodat ik nergens geld kon opnemen. Ze
sloten zelfs mijn telefoon af. Ik was het spuugzat en
besloot na de kerst niet meer terug te keren."
Met de armen over elkaar en de blik op oneindig
wachtte Vierklau geduldig op positievere ontwikkelin
gen. „Ik heb in die tijd niet bewust gezocht naar een
club. Ik wilde de zaak netjes tot een oplossing bren
gen."
„Ik heb achteraf geen spijt dat ik in 1997 een contract
heb getekend bij Tenerife. Als je alles van tevoren weet,
wordt het leven voorspelbaar. Tegenslagen zijn
inherent aan het voetbal", meent Vierklau.
De liefde voor Ajax lijkt onvoorwaardelijk. Een jeugd
liefde bovendien. Vierklau herinnert zich nog dat Ajax'
Leo Beenhakker hem polste voor het tweede elftal.
