V
s
Carolien Slijper (45) is met haar vader meegegaan
naar Sparta-Ajax. Over deze aparte ervaring schreef
zij de volgende impressie:
WIJ ZOUDEN HET ER WEL IN WILLEN POMPEN
Sinds zijn achtste jaar bezoekt
mijn vader alle uit- en thuiswed
strijden van Ajax, ook die in het
buitenland. Hij gaat naar Mos
kou, Lissabon, Turkije, noem
maar op. Afgelopen zomer heb
ben wij (zijn kinderen) bespro
ken dat het niet meer verant
woord is om hem alleen naar de
wedstrijden te laten gaan, ge
zien zijn leeftijd en het feit dat
hij vergeetachtig en niet meer
snel ter been is. Er kwam een
rooster: om de beurt met pa
mee.
Op zondag 4 oktober was het
mijn beurt: Sparta-Ajax in De
Kuip. Om kwart voor twaalf's
ochtends waren we in de Arena,
waar om half een de supporters
trein naar Rotterdam zou ver
trekken. Er stond al een aantal
supporters. Ik liep naar het
dichte hek en vroeg tussen de
spijlen door aan een agent of ik
vast met mijn vader door het
hek mocht om naar de trein te
lopen, omdat hij zo slecht ter
been is. Natuurlijk mocht dat.
De supporters gingen braaf een
stukje aan de kant.
Bij de doorgang naar de suppor
terstrein stond een groot aantal
mannen en een tweetal vrouwen
in rode jassen: de stewards. En
hier hoorde ik wat later die mid
dag nog vaak zou worden her
haald: „Dag opa, ga je ook weer
fijn mee?" Een ander: „Wat ben
je toch trouw! Door weer en
wind ga je mee; daar heb ik nou
zo'n bewondering voor!"
We zaten net in de trein of de
andere supporters kwamen er
aan. Vanaf onze plaats hadden
wij een goed zicht op de ste
wards en de Ajax-fans. Wat ging
dat er gemoedelijk aan toe.
Voordat de trein weg reed,
moesten alle supporters in de
coupés gaan zitten. Wij zaten in
het halletje en mochten blijven
zitten van de spoorwegpolitie.
We zaten tussen hen en de ste
wards in. Wat een gemoedelijke
sfeer!
Om half twee kwamen we in
Rotterdam aan. De Ajax-aan-
hang stormde richting de Kuip.
Wij kwamen als laatsten uit de
trein. Voetje voor voetje liepen
wij het lange stuk naar het sta
dion en werden ingehaald door
een supporter met kale kop en
ringetjes in zijn oor. ,Ha opa
Slijper, waar was je woensdag?
Ik heb je gemist bij Fortuna, je
was toch niet ziek?" Mijn vader
vertelde dat hij bij de tv was ge
bleven. Ik dacht bij mezelf dat
dit een historisch moment was:
dat had mijn vader nog nooit
gedaan!
Toen we eindelijk bij het sta
dion aankwamen, vroeg ik aan
iemand waar we heen moesten.
„Wacht u maar even, ik meld dat
u komt." En ja hoor, daar kwam
een steward van Sparta. Hij
vroeg bezorgd of we echt wel in
het Ajax-vak wilden zitten, want
dan moest mijn vader zoveel
trappen op. Hij had ook nog een
mooie plaats in het vak van de
sponsors voor ons. Die namen
wij graag aan. Overigens zaten
in dat vak ook veel Ajax-fans.
Over de wedstrijd wil ik niets
anders kwijt dan dat mijn vader
weer ouderwets zat te vloeken
over de prestaties van zijn club.
Daar was dan ook alle reden
toe. In de rust kwam dezelfde
steward van Sparta ons vertellen
dat wij na de wedstrijd op hem
moesten wachten; dan zou hij
ons weer de weg terug wijzen en
meelopen. En inderdaad: dat
gebeurde. Toen we in Amster
dam op het Centraal Station uit
stapten en wegliepen, werden
we ingehaald door twee jonge
meiden. Ze zeiden tegen mijn
vader: „Nou opa, deze wedstrijd
moeten we maar gauw vergeten.
Tot volgende week maar weer!
Mijn vader richtte zich lachend
tot mij en zei: „Dit zijn nou
mijn relaties!"
Dat Ajax verloren had, kon mij
niets schelen. Ik had een
moorddag. Wat kunnen mensen
toch aardig zijn!
GEBR. OPDAM B.V. AUTOSLOPERIJ
VERKOOP VAN NIEUWE EN GEBRUIKTE ONDERDELEN IN ALLE BOUWJAREN
Gespecialiseerd in: Europese en Japanse onderdelen
VERZENDING DOOR HEEL NEDERLAND BINNEN 24 UUR
023-5845435
fax: 023-5849996 Hanepoel 4 - Zwaanshoek
38
AJAXLIFE
