'Wat .denk je: drieenhalr uur .later. We kregen hem niet meer wakker, dat kreng.' mers. Altijd koppeltjes, bijvoor beeld Cruijff met Stuy of Blind met Frankie de Boer. Als er één wegging, kwam zijn plaatsvervan ger op die kamer. Sommige zaten jaren op dezelfde kamer, zoals Danny en Frankie." Zitten we nog steeds in Duinoord? „Nee, met de komst van de Champions League was het afgelopen. Toen hebben we vier jaar in hotel De Vassiry in Egmond aan Zee gezeten. Maar je weet, dat als Louis verliest, hij nooit meer terug gaat naar dat zelfde hotel. Dus nu zitten we in het Golden Tulip Hotel op Cal- lantsoog. Daar hebben we het ook verschrikkelijk goed voor elkaar." JAN DOEDEL Je zit niet voor Jan Doedel in een trainingskamp, we zijn ons aan het voorbereiden op een belang rijk gebeuren. Dat is een duel van Ajax nu eenmaal altijd, of je nu competitie, beker of in de Euro pacup speelt. Wij willen alles win nen, dus we moeten heel streng zijn.",,De nieuwkomers staan een beetje met hun ogen te knipperen en hebben wel eens moeite met de discipline. Bijvoorbeeld Dickie Schoenaker, die kwam van De Graafschap. We zijn in trainings kamp in Wassenaar en zoals je weet rust op de kamers betekent rust op de kamers. Je hoeft je niet helemaal uit te kleden, maar je gaat lekker op je bed liggen en sla pen. Enfin, iedereen was naar bo ven gegaan om te slapen en wij als leiding zaten onder het genot van een kopje koffie wat na te praten. En opeens zien we Dickie Schoe naker lopen met een blaadje onder zijn arm. Zegt hij, 'Bob, ik kan niet slapen'. Ik zeg 'dat zal je toch moeten leren'. Sibon had dat ook. Slapen? Slapen? Ze komen uit een andere cultuur, laten we eerlijk wezen. Toen zei ik tegen Dickie, 'je kan hier niet rond blijven lo pen, je zal toch op je bed moeten liggen, neem een boek mee'. Wat denk je: drieënhalf uur later. We kregen hem niet meer wakker, dat kreng. Dickie kan het beamen. Rusten op de kamer is rusten op de kamer. Dat doen we niet voor niks. Na de ochtendtraining lek ker lunchen en daarna naar bed. Je moest echt op je tenen door de gang, want iedereen lag echt goed te pitten. Dat heb je nodig, want daarvoor ben je in trainingskamp. KNOKFILM OF LACHFILM? „Soms gebeurde hetweleens, on der andere onder Kovacs, dat we elkaar aankeken in zo'n trainings kamp en constateerden dat de stemming niet optimaal was. Dat tuurlijlc, we zijn overal geweest, maar we hebben nooit rond kun nen kijken, daar hebben we geen tijd voor. Het leidt alleen maar af. Het zijn geen snoepreisjes. Alles wat de spelers zien, die drie da gen, is het hotel, hun kamer, de bus, het trainingsveld, de bus, het hotel, de kamer en dan eindelijk het stadion. We zijn precies die Amstel-paarden, met die kleppen voor." „Niets mag storen. Alle spelers zijn afgeschermd in het hotel. Wij niet, wij zijn er voor de journalis- voel je tijdens het trainen. Dan gaan we dinsdagmorgen op het strand een partijtje spelen, dolle pret, dan spatten de vonken eraf. En dan zeggen we tegen elkaar, het komt een beetje, ze gaan een beetje denken aan woensdag avond acht uur. We hebben ook weieens momenten gehad, dat we het er niet in kregen. Dan gingen we naar een ijshockeywedstrijd. Daar werd tenminste gemat en als er geen ijshockey was gingen we naar een knokfilm, daar werd ze ker gemat. Als ze nerveus, gede primeerd waren, dan gingen we naar een lachfilm. Het was en is de bedoeling dat we de spelers zo ver brengen dat ze woensdag avond om acht uur geconcen treerd en fel zijn, klaar zijn. Het is steeds voelen, dan is het 'hé, ik mis iets of hé, we gaan te hard, ze zijn te lollig'. Dat gevoel is erva ring." „Iedereen zegt, 'goh Bob, je hebt de hele wereld gezien'. Maar wij doen niet aan sightseeing. Na- ten en de supporters. Na al die ja ren weet iedereen in Callantsoog het: tussen half twee en half vijf slapen de jongens. Het publiek weet ook dat we om vijf uur trai nen. Er lopen om het hotel een paar bodyguards, zodat er geen gegil buiten is. Dat is ook weer be langrijk. Wat heb je eraan als er honderden kinderen staan te schreeuwen. Dan kan je niet sla pen en presteer je gewoon minder. Dat wil niemand en zeker geen supporter, want die wil, net als wij, altijd winnen." 46 AJAXUFE in de volgende Van '200 tot 210' vertelt Bob ons alles over de hersteltraining, het door vriend en vijand meest gevreesde wapen. TaTaTaTaTaTa TaTaTaTaTa...

AJAX ARCHIEF

Ajax Life (vanaf 1994) | 1998 | | pagina 50