5TA RICA
EN
'Laten we eerlijk 2ijn.:^:v«iï
Wie wil er nou in de marge
van het mondiale voetbal spelen?'
'De zoveelste
wedstrijd
tegen RKC
spelen
is ook
niet alles.'
Door het overvolle toernooipro-
gramma schiet stadionbezoek er
dikwijls bij in. Het zijn de scha
duwzijden van het beroep; jaarlijks
trekt hij in het kiel
zog van de ATP ten-
niskaravaan de hele
planeet over. „Maar
als ik geen verplich
tingen heb, zit ik in
de Arena. Niet in
zo'n skybox, gewoon lekker tussen
de mensen." Hij bewaart de zoet
ste herinneringen aan De Meer. Als
jongeling stond hij altijd met zijn
vader in vak F. Naderhand verruil
den Siemerink junior en senior
hun staanplaatsen voor een zit
plaats op de hoofdtribune. Pinge
laar Tscheu-la Ling en Johan
CruijfFwaren zijn jeugdidolen.
Zijn service-volley spel maakt hem
op de snelle banen tot een geduch
te atleet in het circuit. In het voet
bal moest hij het vooral van zijn in
zet hebben. De kwartfinalist van
Wimbledon wist tien jaar lang ten
nis en voetbal te combineren. Hij
speelde in de B-selectie van de
Rijnsburgse Boys.
Waarom heb je voor een tenniscarrière
gekozen? Siemerink: „Ik raakte op
een gegeven moment geblesseerd
aan mijn been. Het herstel en de
revalidatie daarvan duurden een
maand of zeven. De orthopeed ad
viseerde me te stoppen met voet
bal, omdat het te belastend zou
zijn. Bovendien kostte me het ge
woon te veel tijd om die sporten in
tensief te beoefenen. Met de Rijns
burgse Boys moest ik twee keer in
de week trainen. Op zaterdag
moest ik competitie spelen."
Op zijn zeventiende zet Siemerink
definitief een punt achter het voet
bal en stort zich volledig op een
loopbaan in het tennis. Aan de
hand van de Australiër Rohan
Goetzke treedt hij in 1986 als
schuchter baasje in het voetlicht
van het tenniscircuit. Het satelliet
circuit maakt hem bijkans gek.
deeltelijk hun eigen schuld. Ze la
ten Jan en alleman vertrekken,
maar kunnen geen aansprekende
voetballers kopen. Laten we eerlijk
zijn. Wie wil er nou
Stond de piepjonge tennisser in
1987 nog als 954-ste, nauwelijks
vier jaar later staat hij als 26-ste op
de mondiale ranking.
De televisie is bij de meeste spelers
de enige vorm van tijdverdrijf. Bij
de Rijnsburger is het niet anders.
Wanneer hij op zijn hotelkamer
komt, klikt hij onmiddellijk tele
tekst aan om te zien wat Ajax heeft
gedaan. „Zelfs in Dubai stonden
de resultaten van de Nederlandse
competitie op teletekst, en dan niet
op die van CNN", grinnikt hij.
De tennisser is trots op Ajax. Hij
zet echter vraagtekens bij het hui
dige aankoopbeleid van de lands
kampioen. „Je verliest herkenbare
mensen op het veld. De afgeschafte
drie-buitenlandersregel was accep
tabel voor iedereen. Ik zie liever
jongens uit de eigen kweek, dan
spelers uit Costa Rica of Nigeria.
Daar kom ik niet voor. De ontwik
keling zal zich echter doorzetten
en dat is jammer."
Net zoals velen vreest hij dat de va
derlandse dwergencompetitie uit
eindelijk het loodje moet leggen.
Een scenario waar je niet aan moet
denken. „In hun speurtocht naar
talent kapen landen als Engeland,
Spanje en Italië al onze jongens
weg. En dan kun je als club wel
roepen datje de beste van Neder
land bent, maar internationaal sta
je met lege handen. Wat bij PSV ge
beurt is, is een drama. En dat is ge-
AJAXLIFE
ander verhaal. Dat heeft een andere
dimensie", zegt Siemerink ferm.
„Die jongens hebben hun hele le
ven alles gegeven voor Ajax. Was
het Ajax voor en Ajax na. Ze wilden
een nieuwe sportieve uitdaging.
Want de zoveelste wedstrijd tegen
RKC spelen is ook niet alles,
hoor."
De linkshandige tennisser wijst op
de motivatieproblemen van de spe
lers. Zelf weet hij wat het is, wan
neer het heilige vuur niet meer
brandt. „Het is duidelijk dat Frank
en Ronald niet meer zo gemoti
veerd waren. Dat hebben ze bij
herhaling aangegeven. Wanneer je
niet meer gemotiveerd bent, kun je
niet meer presteren. Als het bij mij
op een laag pitje staat, wordt het
minder. Daar moeten die jongens
voor waken, want De Boertjes zijn
geweldige voetballers en persoon
lijkheden."
Tijdens de nababbel buigt commu
nications manager Patrik Holm
gren zich over het tafeltje. Het is
inmiddels droog en tussen het
donkere wolkendek prikt een
flauw zonnetje. Het is duidelijk dat
Siemerink zich moet prepareren
voor zijn rendez-vous met Goran
Ivanisevic. Een strijd die hij in drie
tiebreaks zou verliezen.
Niet getreurd. De volgende af
spraak staat alvast vet omlijnd in
zijn agenda.
Die in de Arena.
Tekst: Peter Wemelink
r voor'
33
