AJAJ1IFE
'EEN TEGENSTANDER KAN ME
WEL DOORHEBBEN,
MAAR IK BEN ALTIJD SNELLER'
'IK HOU VAN HAGELSLAG,
MAAR APPELMOES VIND
IK VIES'
Olympisch kampioen Nigeria, met zittend in de middelste rij derde van rechts Babangi-
da. Linksboven Oliseh en op de grond, tweede van links Kanu. foto:epa
andere stad ging om te studeren aan een
universiteit. Ik loog tegen mijn vader om
maar profvoetballer te kunnen worden. Na
een jaar vertelde ik hem dat het me niet
gelukt was om een school te vinden. Ik had
ondertussen enige naam gemaakt als voet
baller, dus hij wist ervan. Later werd hij
trots op zijn beroemde zoon."
Vader Babangida heeft nog twee andere
talentvolle voetballers grootgebracht: Ibra-
him Babangida (21) probeert het inmiddels
in Nederland bij Volendam.Aruna Babangi
da (15) staat onder contract bij Barcelona.
Eerder dit jaar overleed hun vader. Ajax
zat in de beslissende fase van de competi
tie, moest zich nog kwalificeren voor Eu
ropees voetbal, maarTijjani mocht van Van
Gaal meteen naar Nigeria vertrekken. Na
dat zijn vader was gestorven keerde Ba
bangida terug naar Nederland.Van Gaal
wilde graag dat Babangida in zijn laatste
competitiewedstrijd voor Ajax, thuis tegen
Vitesse, zou meedoen. Babangida: „Dat heb
ik gedaan, maar door de emoties speelde
ik niet goed. Na één helft werd ik gewis
seld." De ellende voor de goedlachse Ba
bangida was nog niet voorbij. Zijn voorge
nomen huwelijk kon afgelopen zomer geen
doorgang vinden omdat de papieren niet
in orde waren. Op het moment worden bij
Ajax de paperassen in orde gemaakt. Een
nieuwe datum is vanwege het drukke voet
balschema echter niet zo snel geprikt.
Terug naar het voetbal. Babangida over zijn
ontwikkeling: „Ik ben begonnen als spits,
maar omdat ik zo klein was, moest ik naar
de zijkant van het veld. Dat vond ik in het
FOTO RON RICHEL
„Als ik scoor, ben ik gelukkig."
die kou was dat ook niet zo gek, maar ik
vond het leven toen niet altijd leuk. Ik had
heimwee. Later realiseerde ik me dat ik
wél inVenlo leefde, een dorp, en niet in
Amsterdam. In Amsterdam gebeurt al veel
meer op straat. Ik voel me hier thuis. Des
tijds dacht ik dat heel Europa hetzelfde
was."
„Ik moest enorm wennen
aan het voedsel, hoewel
ik nu vrijwel alles eet.
Ook typisch Neder
lands voedsel als
hagelslag? Ja, I
like it.Waar ik
niet van
hou, is
appel-
begin niet leuk, want daar kon ik minder
scoren en opvallen. Hoewel, door mijn
snelheid zorgde ik ervoor dat ik toch
weer in het strafschopgebied te vinden
was. Ondertussen was ik een redelijk be
kende speler. Mijn ambities gingen echter
verder: ik wilde naar Europa, daar slagen
als prof."
De grote kans kwam voor Babangida toen
hij als zeventienjarige met het Nigeriaanse
elftal voor onder de 21 jaar in Nederland
speelde. Nol Hendriks, geldschieter van
RodaJC en gezegend met een neus voor
jong talent, contracteerde Babangida en
stalde hem bij VVV, destijds nog - één sei
zoen - in de eredivisie spelend. „Ik was zo
gelukkig: spelen in een groot voetballand.
Na twee jaar kon ik al naar Roda JC. Dat
was weer een stap hoger; ik speelde nu re
gelmatig tegen de grote spelers van PSV
en Ajax."
Voetballen in Limburg betekende plezier
voor Babangida, maar op de momenten
dat hij niet speelde, voelde hij zich erg
eenzaam. „Ik zat in een hotel en verveelde
me rot. Buiten had ik het koud. Alleen met
Maurice Graef (een teamgenoot, MvH)
trok ik op. Pas na een jaar of twee was ik
een beetje gewend aan de taal, de andere
gewoontes, het voedsel, ik kreeg een
vriendin enzovoort."
„Wat ik het meest vreemd vond aan Ne
derland? Dat de meeste mensen allemaal
binnen zaten in hun huizen. Ik was gewend
om veel op straat, tussen de mensen, te le
ven. Na de training reed ik naar het hotel
en dan zag ik iedereen binnen zitten. Met
In dienst van Roda JC gaat 'Baba'
(niet) het kopduel aan
met deVitesse-spelers
Cocu en Straal.
FOTO:ANP
