ROB DE WIT:
'IK HEB EEN POSITIEVE INSTELLING'
aja*ife
Op 14 mei 1985 speelt het
Nederlands elftal in
Budapest voor een laatste
kans op deelname aan het WK in
Mexico. In de 68e minuut scoort
linksbuiten Rob de Wit na een
geniale solo met een prachtige lob
het enige doelpunt van de
wedstrijd. De Ajacied wordt
hiermee in zijn tweede interland
een nationale held. Hij is dan 21
jaar. Rob de Wit speelt bij Ajax met
Marco van Basten, Frank Rijkaard,
Ronald Koeman en Gerald
Vanenburg. Met deze generatie lijkt
het Nederlands voetbal een gouden
tijd tegemoet te gaan. Dat gaat het
ook, alleen zonder Rob de Wit. Hij
krijgt een jaar na zijn grote
doorbraak een hersenbloeding.
Ruim elf jaar later zit de inmiddels
34-jarige De Wit werkloos thuis.
Tekst: Willemijn Francissen
In de jeugd van VV Utrecht (links onderaan). Staand, derde van links nog een latere
Ajacied, MarkVerkuyl. archief rob dewit
Een nieuwbouwwijk aan de rand van Nieu-
wegein. Het laatste woonerf wordt be
grensd door een paar lage flatgebouwen.
Op de bovenste verdieping van één van
die flats woont Rob deWit. In het halletje
tussen de voordeur en de lift staat een ho
metrainer. Een lichte flat, veel wit, wat pas
teltinten, kraakhelder en comfortabel.
Hij beweegt zich traag; ook praten
doet hij in slowmotion. Opvallend
zijn de kleine brutale lichtblauwe
FOTO: RON RICHEL
"Ik was altijd al voor Ajax".
ogen en de prachtige handen met lange
slanke vingers.
Rob deWit verveelt zich eigenlijk nooit.
„Gelukkig hou ik van tv kijken. Films en
sport kijken, daar besteed ik veel tijd aan."
Later in de middag klinkt vanuit één van de
wandmeubels een klik: de videorecorder
springt aan. „Verder kost alles wat ik doe
heel veel tijd. Dus ik verveel me niet zo
gauw."
Bij zijn benefietwedstrijd in mei 1988 heeft
Ajax hem een seizoenkaart voor het leven
gegeven en daar maakt hij trouw gebruik
van. Ook bij FC Utrecht komt hij nog
regelmatig. Hij is daar scout samen
met Edu Nandlal,één van de weinige
overlevenden van de SLM-vliegramp.
„Met hem heb ik nog samen ge
speeld bij FC Utrecht. Ik heb een
dictafoon, ik kan niet schrijven, dus
ik spreek het in. Edu en ik gaan altijd
samen, omdat ik alles op de fiets
moet doen en hij auto rijdt.
Ik heb een aangepaste fiets."
Rob deWit weet uit ervaring hoe het is
als je jong bent en je weet dat er iemand
naar je komt kijken. „Ik speelde toen bijVV
Utrecht. Uit mijn elftal waren vier man ge-
scout. We moesten met allemaal geselec
teerden een wedstrijd bij Utrecht spelen.
Ik weet nog wel dat ik ontzettend zenuw
achtig was, mijn ouders waren er ook. Ik
denk dat het goed ging, want ze hebben
me aangenomen. Nou, dat was wat. Ik was
16!" Na anderhalfjaar in het
tweede te hebben ge
speeld komt zijn eerste
invalbeurt in het eer
ste. „Het was uit te
gen PSV. Ik denk dat
ik een kwartier voor
tijd erin kwam. Je
zit heel rustig op de
bank en dan komt
dat moment dat ze
zeggen 'DeWit
warmlopen'. Mijn
specifieke kwali
teit was het
passeren
van
